Miłe Natalii początki

Jarek Sucharski dostaje się pod „opiekę” Kazimierza Kozibrody, oficera służb bezpieczeństwa. Rozpoczyna swoją działalność, jako jego przedstawiciel, ma zdobywać kontakty, dobra materialne i dbać o sobie i przyszywanego wujka. Jednocześnie zakochuje się i „dorabia” pięciu córek o imieniu Natalii.
Niestety książka mnie nie porwała, spodziewałam się czegoś innego. Brakowało mi tego, co cenię u autorki, komedii kryminalnej, zwariowanej historii, podszytej tajemniczością. Nie mogę się przyczepić do stylu, zgrabnie napisana, fanom literatury na pewno się będzie podobać. Na spotkaniu autorskim, kiedy rozmawiałyśmy o cyklu z Natalii, pisarka mówiła, że nie wróci do niego, szkoda, że to zrobiła, bo ewidentnie nie jest to historia dla mnie. Nie ukrywam wątek z działalnością Sucharskiego ratuje całość, natomiast historie miłości i urodzenia wszystkich 5 córek, po prostu nudzą, są takie same, matki identyczne, córeczki oczywiście też. Udało się autorce dorobić przedsmak do całego cyklu, nie pogubiła się w wątkach, ale odradzam czytać tę książkę, jako pierwszą, chociaż z punktu widzenia całości jest to początek całej historii. Natomiast cały cykl Natalii bardzo polecam, zaciekawi, zirytuje, a przede wszystkim przeniesie w świat humoru. 

Przeczytałam trylogię o Nataliach i byłam nią zachwycona. Humor i pomysły dziewczyn były fantastyczne. Obawiałam się wiec, że ta pozycja, bez sióstr, będzie trochę gorsza. Owszem, były zabawne momenty i kilka fajnych cytatów, ale przez większość książki nie było tak miło, jak sugeruje tytuł. Jarosław głównie kłamie, mataczy i podróżuje, a jak już pojawia się w domach, to kłóci się ze swoimi partnerkami. A opisy jego kolejnych związków są coraz krótsze. Ostatni to już dosłownie parę zdań. Fajny, aż niekonieczny, dodatek do trylogii. Można sobie darować.