To nie jest mój mąż

Nie jest to literatura wysokich lotów a ma po prostu bawić. I mamy tu ciąg dalszy ubawu z bohaterami Olgi Rudnickiej. Pokrętny i niestandardowy sposób myślenia, nieprzewidywalne i zupełnie odlotowe skróty myślowe głównej bohaterki Matyldy Dominiczak chwilami bawią do łez. Matylda została detektywem i podjęła dodatkowa pracę w agencji detektywistycznej co skutkuje jej nowymi przygodami. Mimo wrodzonego roztargnienia i gadulstwa Matylda ma także nadzwyczajną zdolność obserwacji i łączenia niektórych spostrzeżeń, które okazują się trafne. Przeczytałam w jeden dzień i przyniosłam z biblioteki dalsze książki cyklu o Matyldzie. I myślę, że będą to kolejne fajne pozycje na odstresowanie.

Po raz kolejny mam mały problem z bohaterką, z jednej strony daje się lubić, z drugiej - momentami mnie irytuje nadaktywnością i tworzeniem zamieszania. Tym razem Matylda zaczyna pracę jako prywatny detektyw, a jej pierwsza sprawa okazuje się być bardziej skomplikowana, niż ktokolwiek (łącznie z jej szefową) mógł przypuszczać. Śledzenie różnych mężczyzn, którzy są, albo nie są zaginieni, pierepałki w domu z osobistym mężem (kiedyś wydziwiałam, że rozwiodła się, bo mąż był nudny - odszczekuję, jest wkurzający :P), komisarz Tomczyk objawiający się w finale niemal jako archanioł z mieczem ognistym ocalający bohaterów od niechybnej śmierci - w sumie fajne to było.
Problem jest mój, jestem bardzo zajęta czym innym, wracam bardzo mocno zmęczona, czytam na raty - stąd pewnie wynika moje zniecierpliwienie i znużenie, mimo że lektura jest udana.

„To nie jest mój mąż” Olgi Rudnickiej to książka z cyklu o Matyldzie Dominiczak, bibliotekarce/detektywce. Pierwszy raz spotkaliśmy się z nią w „Byle do przodu” gdzie odgrywała rolę drugoplanową. W „Oddaj albo giń!” dowiedzieliśmy się jak to się stało, że podjęła decyzję o zmienia profesji, a w „To nie jest mój mąż” poznajemy pierwszą jej poważną sprawę. Tak, sprawa jest poważna, ale Matylda niestrudzenie dodaje jej komizmu! Dawno się przy książce tak nie uśmiałam! Naprawdę śmiałam się w głos i nie mogłam przestać :) Poza humorem znajdziemy tu sporo pozytywnej energii, autorka pisze w starym stylu powieści detektywistycznych – tu jest śledztwo i nic innego, nie ma specjalnie wulgaryzmów, nie ma nacechowań negatywnych, przez co możemy się w pełni oderwać od rzeczywistości i nastroić bardzo pozytywnie. Intryga kryminalna jest świetnie przemyślana, mocno rozbudowana i według mnie nie do odgadnięcia. Ja jestem z tej lektury oczywiście naprawdę zadowolona i z niecierpliwością czekam na kolejną powieść autorki! A tę gorąco wszystkim polecam!

„To nie mój mąż” jest bardzo udaną kontynuacją przygód Matyldy Dominiczak, która pokazuje się tutaj z nieco odmiennej strony. Nadal nie potrafi powstrzymać słowotoku i nie raz wprowadza tym zamieszanie oraz zdumienie u osób, którzy ją słuchają, ale tym razem wykazuje się też intuicją i wyciąganiem właściwych wniosków. Niestety swoją pasję musi pogodzić z pracą w bibliotece, flegmatycznym mężem i narzekającą matką. Atutem tej powieści są niewątpliwe zabawne dialogi, lekki styl i wartka akcja, dzięki którym czyta się ją szybko i z zainteresowaniem.

Komedia kryminalna, to gatunek, który nie jest łatwym wyzwaniem, gdyż można szybko wpaść w pułapkę przesytu i groteski. Pani Olga Rudnicka ponownie wywołała u mnie uśmiech ale też sprawiła, że obawiałam się o życie bohaterów. Udało się jej stworzyć zabawną powieść, w której nie brakuje kryminalno-sensacyjnych wątków, dzięki czemu fabuła jest jeszcze bardziej intrygująca i tajemnicza. Przy okazji porusza też kwestię pracy kobiet w korporacjach, pokazując jak trudno jest im piąć się po szczeblach kariery.

To nie koniec spotkania z uroczą Matyldą, gdyż przy okazji prowadzonej sprawy wyłania się jeszcze jeden niewyjaśniony wątek, który z pewnością będzie rozszerzony w kolejnej części serii. Zakończenie jest jednocześnie początkiem nowej zagadki, której rozwiązanie będziemy mogli śledzić w powieści pt. „Mój sssskarb”

cała recenzja: ...

Komedia kryminalna to szczególny gatunek, ponieważ trudno jest dopasować poczucie humoru tak, aby odpowiadało dla większości czytelników. Na szczęście ta książka, jest naprawdę dobrze napisana i bardzo przyjemnie się ją czytało. Nie często sięgam po książki w takim stylu, lecz po przeczytaniu tej, wiem, że na pewno to się zmieni!
Fabuła głównie opiera się na odnalezieniu przez bohaterkę dowodów, na zdradę męża klientki. Okazuje się, że nie jest to takie proste, a na drodze staje wiele niewiadomych rzeczy. Również na jej drodze stają przeszkody, które spowalniają śledztwo i sprawiają, że zmienia to charakter poszukiwań. Matylda, która z pomocą Mareczka prowadzi to śledztwo, tak wkręca się w sprawę, że za wszelką cenę chce wyjaśnić wszystkie niejasności i niedomówienia. Rozdziały są przeplatane z przygodami wyżej wspomnianych postaci i dwóch policjantów, którzy prowadzą śledztwo, które łączy się ze sprawą.
Postacie są barwnie wykreowane, każda ma swój własny charakter i styl. Można dość dokładnie zapoznać się z ich reakcjami i sposobem myślenia. Mimo wszystko wyjaśnienie sprawy nie jest wiadome do samego końca i trudno jest się domyślić, co się wydarzy. Matylda bardzo spodobała mi się jako silna kobieca postać, która nie da się zdominować przez innych. Ma własne poczucie humoru, lecz bardzo dobrze dogaduje się z ludźmi i łączy fakty. Jako bibliotekarka nie czuła się dobrze w tym zawodzie, więc postanowiła zostać detektywem. Jest to idealny zawód dla niej - jej intu...

Matylda spełnia swoje marzenia i chce sprawić, aby jej życie stało się bardziej szalone i ekscytujące. Jako bibliotekarka nie może liczyć na wiele sensacji, ale ma pomysł jak to zmienić, zostaje prywatnym detektywem. Otrzymuje swoje pierwsze zlecenie, które z pozoru mogłoby się wydawać mało skomplikowane dla licencjonowanego specjalisty. Ma znaleźć dowody na niewierność męża klientki. Sprawa jednak szybko się komplikuje, gdyż facet znika bez śladu. To jednak nie koniec przeszkód i zagadek jakie Matylda spotyka na swojej drodze. Czy nowej adeptce uda się rozwikła∂ to zadanie?


Kryminał to gatunek, który przemawia do mnie najbardziej plus komedia, a wiadomo, że śmiech to zdrowie, więc wydaje się to być połączenie idealne. Nie do końca wiedziałam czego mogę się spodziewać po takim miksie i powiem Wam, że bardzo miło się zaskoczyłam. Co prawda nie płakałam, ani nie pokładałam się ze śmiechu, ale kilka razy uśmiech pojawił się na moich ustach. W głównej mierze była to zasługa głównej bohaterki strasznie nieporadnej, chaotycznej, wręcz w moim odczuciu nieogarniętej. Nie ukrywam, że nie przepadam za takim typem osobowości, wręcz mnie on irytuje, tutaj natomiast dodawał klimatu, jednak w życiu codziennym na pewno nie zakolegowałabym się z Matyldą. Dodatkowo stwierdzenie - kurde melek -, które w zasadzie co chwilę wychodziło z ust bohaterki doprowadzało mnie do szewskiej pasji.

Jeśli chodzi o przedstawienie przez autorkę prowadzenie śledztwa było to tutaj po...

Z całej sympatii do Olgi ale niestety ta książka nie przypadła mi do gustu. Główna bohaterka po pewnym czasie już bardzo mnie irytowała, a to co miało być zabawne było po prostu denerwujące. Jako detektyw też nie wykazywała się profesjonalizmem i wszystko działo się jakoś przez przypadek. Plus taki, że szybko się czytało, jak każdą książkę Olgi, ale niestety akcji mało w tym było...

Książka fajna, dobrze się czyta, ale brakuje mi w niej opisu głównej bohaterki. Nie umiej jej sobie wyobrazić, jej stylu ubierania, wyglądu - ciągle tylko pojawia się informacja o jej stałej pracy w bibliotece. Wystarczyłoby wspomnieć, jak się ubiera przed wyjściem - dwa, trzy zdania i już postać byłaby wyraźna. Jak na razie mam dość Matyldy. Dla mnie bohaterka męcząca na dłuższą metę.