Mój ukochany wróg

O tej książce na bookstagramie jest głośno. Wiele osób jest już po lekturze i poleca ją. Ja też już przeczytałam i tak samo jestem pod wrażeniem. Moje wyobrażenie o psychopacie było nieco inne niż pokazane tu w książce. Nie trzeba być nachalnym, wystarczy swoją ofiarę uzależnić od siebie, to ona później będzie zabiegać o spotkanie, rozmowę, wspólny czas, za wszelkie niepowodzenie obarczy siebie, a nie sprawcę, jakie to proste. Jonasz to człowiek czarujący, opiekuńczy, dobrze rozumiejący potrzeby kobiet. Jest żonaty z Emilią, ale nie wystarcza mu ona, dlatego manipuluje i omamia inne. Jest typem, który poluje, osacza, zdobywa, a na końcu traci zainteresowanie i z dnia na dzień potrafi znaleźć kolejną, by postąpić tak samo. Jego ofiary to kobiety na rozstaju dróg życiowych np. jedna Nika rozstaje się po długoletnim związku, a Ada była kochanką szefa, która została przez niego wykorzystana i porzucona. Jonasz jest bardzo sprytny każdej kobiecie mówi co innego, potrafi poukładać sobie w głowie bajeczki od dzieciństwa po teraźniejszość, a co ciekawsze to nie gubi się w swych kłamstwach, dlatego szybko zyskuje zaufanie swych ofiar. Bardzo ciekawa, choć z początku niepozorna książka. Ta historia jest bardzo realna, mogłaby przytrafić się każdej z nas. Pierwszy raz mam styczność z twórczością Pani Karoliny i muszę powiedzieć, że miło mnie zaskoczyła. No i to zakończenie, które u mnie wywołało ciarki na plecach. Tę książkę mogę polecić każdej kobiecie ku przestrodze, żeby nie ufa...

Niby żyjemy w cywilizowanym świecie, mamy dostęp do informacji, jesteśmy ostrzegani przed niebezpieczeństwem i uważamy, że nic nas już zdziwić nie może. Potem natrafiamy na artykuł, książkę lub dowiadujemy się od znajomych, że "ktoś" padł ofiarą przemocy domowej. Ten "ktoś" to może nasza znajoma, bliższa lub dalsza. I wtedy pytamy jak to się stało, dlaczego tak długo tkwił w toksycznym związku, nie wiedział, że to chore? Przynajmniej ja nigdy nie potrafiłam zrozumieć tego zjawiska.

I właśnie książka Karoliny Głogowskiej dotyczy problemu przemocy psychicznej. Autorka zręcznie prowadzi nas po zakamarkach umysłu ofiary jak i oprawcy, pokazuje standardowe mechanizmy psychopaty, jego działanie i wywoływanie poczucia winy u pokrzywdzonej, a jednocześnie zapewniając o uczuciu. Mimo, że nie jest to poradnik czy nawet podręcznik, Pani Karolinie udało się przemycić wiele zagadnień w pozornie zwykłej historii. Książka w dodatku jest napisana zręcznym językiem, dobrym stylem, nie nudzi i chociaż to nie jest powieść o lekkiej tematyce - lekko się czyta.

Jest to bardzo dobra powieść, która trochę otwiera oczy, uczula na pewne zachowania, chociaż to fikcja literacka. Książkę trzeba przeczytać.

Podobno każda kobieta przynajmniej raz w życiu spotyka psychopatę. W życiu psychopaty jest jednak wiele kobiet..." Nika, młoda i śliczna dziewczyna właśnie zaczyna swoją pierwszą pracę w redakcji telewizyjnej. Na Jej drodze staje bratnia dusza, Jonasz, producent, jeden z najlepszych w branży, który pnie się po szczeblach kariery w szybkim tempie. Mężczyzna bierze ją pod swoje skrzydła, w początkowa przyjaźń przeradza się w namiętne uczucie. Ufna Nika, wierzy gdy ten zapewnia o swoich uczuciach i rychłym rozwodzie, jednak wszystko się komplikuje. Nieświadoma Kobieta karmiona stekami kłamstw, sama już nie wie  czy wszystko jest takie jak się wydaje. Co ją łączy z Wiolą i Adą? Gdzie jest matka Jonasza? I co tak na prawdę jest rzeczywistością, a co fikcją?
Nie będę rzucać tu spoilerów, bo musicie przeczytać to sami! Świetna historia! Książka wciągnęła mnie maksymalnie. Psychologia postaci i samo poprowadzenie czytelnika przez tę historię to mistrzostwo! 🔥 11 marca galopem biegnijcie do najbliższej księgarni to tę perełkę!

Naprawdę bardzo dobra lektura - o psychopacie, który na pierwszy rzut oka wydaje się najmilszym człowiekiem na świecie oraz o jego ofiarach.

Trzy kobiety, trzy historie ale łączy ich jedno - ten sam mężczyzna. Myślały, że znalazły wielką miłość, księcia na białym koniu. Początkowo mogło tak się wydawać. Wiola, Nika i Ada to kobiety, które są zawzięte, jednak miały słabszy okres w swoim życiu. To właśnie w tym okresie na ich drodze stanął Jonasz. Były łatwym łupem, nowe w pracy i po ciężkich przeżyciach w życiu. A Jonasz był ideałem, jak się okazuje, tylko grał. Z biegiem czasu mężczyzna zaczął się oddalać, długie noce w pracy, wyjazdy, chora żona...

Książka jest tak dobrze napisana, że na początku sama polubiłam Jonasza. Pierwsze odznaki lekceważyłam, dopiero po kilku takich nieprzyjemnych sytuacjach zapaliła mi się czerwona lampka i dała do myślenia. Historia ta pokazuje jak w łatwy sposób jest być manipulowanym. Książka pokazuje, żeby nie ufać bezgranicznie nikomu. Pokazuje, że mimo, że znamy kogoś, to tak naprawdę nie w stu procentach.

Jest to jedna z lepszych książek jakie miałam okazję przeczytać.

Długo zastanawiałam się co napisać o tej książce. Spodziewałam się bardzo wiele, a dla mnie to było dość duże rozczarowanie.
Tematyka interesująca, ale ja się totalnie wynudziłam i wymęczyłam, a nie tego oczekuję gdy sięgam po książkę. Być może miałam zły dzień na taką pozycję, ale nic na to nie poradzę, że mnie ona zupełnie nie wciągnęła.

Fajna historia. Momentami wciągająca.