Na przekór

Laura jest nastolatką, którą wychowuje babcia. Dziewczyna jest ambitna, chce iść na studia, pracuje i pomaga w schronisku, aby wiązać z babcią koniec z końcem. W dzieciństwie od niej i od jej mamy odszedł ojciec, później za granicę wyjechała matka pod pretekstem szukania pracy. Laura miała do niej dołączyć, jednak matka nie miała takiego planu. Kobiety przygarnęły kundelka Lokiego i mają kota o imieniu Ninja. Laura ma przyjaciela Adama, na którym może polegać. W jej życiu pojawia się Filip, znajomość z nim daje dziewczynie dużo wsparcia i rozwija się coraz szybciej. Laurze wydaje się, że wszystko zaczyna się układać i w końcu będzie mogła się cieszyć życiem, jednak spada na nią kolejny cios...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Agaty Polte. Książka to typowa młodzieżówka. Miałam wrażenie jakbym czytała pamiętnik nastolatki. Czyta się dobrze, książka jest przyjemna w odbiorze. Spodziewałam się lekkiej lektury, jednak ta książka nie do końca taka była. Byłam zaciekawiona losami dziewczyny, podobało mi się jak została wykreowana jej postać. Dziewczyna dużo przeszła, stara się nie dać przeciwnościom i cały czas dąży do lepszego jutra. Autorka tak opisała emocje towarzyszące dziewczynie, że nie miałam problemu wczuć się w jej losy. Babcia jest najważniejszą osobą w jej życiu i Laura stara się dbać o nią jak tylko potrafi. Ta relacja jest bardzo dobrze ujęta w książce i byłam nią wzruszona. Książka opowiada o odrzuceniu, pierwszej miłości, prawdziwej przyjaźni i...