Nibynoc

Z reguły nie czytam takich książek, wolę romanse lub fantastykę z elementami romansu. Jednak to tej serii słyszałam dużo dobrego i stwierdziłam, że sama muszę się przekonać, czy warto poświęcić na nią czas. I zdecydowanie było warto. Książka w kilku momentach mnie zaskoczyła, ale też i trochę rozczarowała (liczyłam na inne zakończenie). Teraz szybko muszę zabrać się za Bożogrobie.

Nie jest mi łatwo wyobrazić sobie bardziej zniechęcający początek książki, niż taki, w którym autor z niepomiernym talentem łączy ze sobą w kilku akapitach teksty o gównie i wypróżnianiu ze wspomnieniem wielkiej miłości narratora do bohaterki. Właściwie miałem chęć od razu rzucić tę książkę w kąt. Jay Kristoff najwyraźniej lubuje się w takich kontrastach i podsumowywaniu romantycznych opisów miłosnych uniesień wesołymi wstawkami typu "zerżnij mnie". Edukowanie nastoletnich skrytobójczyń być może jest porywającym tematem dla nastoletnich czytelniczek, ale mnie styl tej powieści zniechęcił od razu na wstępie. Miałem jednak nadzieję, że może ciąg dalszy zawiera cokolwiek więcej oprócz opisów defloracji, mordów i defekacji. I rzeczywiście było tego nieco więcej. Historia nastoletniej uczennicy szkoły skrytobójców, obowiązkowo wyposażonej w tajemną moc, zawierała kilka ciekawych scen i pomysłów fabularnych, ale tonęły one w powodzi zwykłych bredni, miernej
jakości żarcików i bajek dla dzieci. Szkoła skrytobójców wedle Kristoffa to taki ukryty na pustyni Hogwart, gdzie uczniowie i uczennice giną dziesięć razy częściej niż u Rowling, nie stronią od (szczegółowo opisanego) seksu i niespecjalnie przejmują się tym, że z początkowej trzydziestki sukces odniesie zaledwie kilkoro z nich. To, że reszta jest spisana na straty widać zresztą od początku, gdyż są oni w książce mniej więcej tak aktywni jak przeciętne zwłoki. Nieustanna groźba nagłego zgonu w ogóle nie robi na nikim widoczn...

Książka jest naprawdę świetna. Zmienia zupełnie pogląd na to, jak powinna się toczyć akcja i przygoda.

Życie Mii nie jest usłane różami i często jej zamierzenia kończą się fiaskiem. To bohaterka, która przeżyła wiele w swoim dość krótkim życiu. Nie jest urodzona "pod szczęśliwą gwiazdą" i wiele razy obrywa. Naznaczona mocą Pani Nocy nie do końca rozumie czym jest i jak daleko sięgają jej możliwości. Jej dzieciństwo zostało zniszczone przez egzekucję ojca. W jednej chwili Mia straciła wszystko i postanowiła się zemścić na tych, co zrobili z jej życia piekło.
To bohaterka całkowicie nieidealna. Nie ma urody, za którą wszyscy szaleją. Jest kąśliwa i nałogowo pali. Jej umiejętności nawet w walce nie są idealne, a posiadanie mocy nieczęsto utrudnia jej życie. Mało tego! Trafia do zakonu zabójców, by stać się bezwzględną morderczynią. Jak dla mnie to idealny opis antybohatera, którego się nienawidzi, który przeszkadza temu dobremu w walce o porządek świata.
Chyba pierwszy raz w książce spotkałam się z bohaterką, która staje po tej powszechnie złej stronie. A mimo to, byłam sercem za Mią i jej poczynaniami.

Z początku Nibynoc kojarzyła mi się ze Szklanym Tronem Sarah J. Maas, którego jestem fanką. Szybko jednak uznałam, że to porównanie jest całkowicie błędne, a oprócz tego, że w obu książkach bohaterkami są nastoletnie zabójczynie nic nie jest takie samo.

Książka poza tym, że ma naprawdę dobrą fabułę. Chociaż nie szczędzi szczegółowych opisów zab...

Kolejny raz trafiłem na książkę, która po początkowych kłopotach, aby się w nią zagłębić, wciągnęła mnie tak, że skończyłem ją w jeden dzień. Cały ten stworzony świat, wraz ze swoją historią i mieszkańcami, ich wierzeniami, ale nie tylko, był dla mnie jak swojego rodzaju nowość. Owszem tak ciekawie zbudowana opowieść trafiała do moich rąk, ale kiedy czytałem tą początkowo nie spodziewałem się niczego dobrego.

„Nibynoc” to opowieść o świecie, w którym trzy słońca praktycznie nie gasną, a mieszkańcy żyją można by rzec w wiecznym blasku. Mia Corvere, to córka przedstawiciela jednego z najbardziej szanowanych rodów. Jednak pewnego dnia jej ojciec zostaje oskarżony o zdradę i stracony, a Mia musi przetrwać w świecie, w którym praktycznie każdy czyha na jej życie. Dziewczyna postanawia przystąpić do sekty, w której wyznawcy Matki od Błogosławionego Morderstwa szkoleni są na zawodowych morderców. Jej podróż przez niebezpieczne pustynie będzie obfitować nie tylko w sytuacje pełne grozy. Podczas swojej podróży pozna również pewnego chłopaka, który również zmierza do zakonu, a jednocześnie i nim kieruje pragnienie zemsty. Jak się to wszystko potoczy i czy ich plany uda się zrealizować? Przekonajcie się sami, zwłaszcza że to pierwszy tom cyklu.

Słowem podsumowania zarówno świat stworzony przez pisarza, jak i bohaterowie przypadli mi do gustu. Autorowi udało się opowiedzieć całkiem zgrabną historię która jednocześnie wciąga.
Początkowo pewien problem sprawiały mi pi...