Niespełniona miłość

Od razu zaznaczam, że książkę pokocha każdy, kto kocha sztukę. Niesamowite były dla mnie opisy ekstazy, które przeżywał malarz. On malując naszą bohaterkę niemal pieścił płótno pędzlem, znajdując się jakby w narkotycznym stanie. Autorka doskonale oddała emocje prawdziwego malarza. Opisała wszystko bardzo poetyckim stylem, nie ukrywając chwil zwątpienia, kiedy wyrzucał swoje szkice, nie warte według niego uznania.
Historia piękna, choć ukazująca dawniejsze czasy, kiedy ludzie porozumiewali się tylko wiejską gwarą, bardzo ograniczonym słownictwem. Na szczęście dotyczyło to w większości ich rozmów, których nie było zbyt wiele. Bohaterkę posądzono o kradzież i w oczach wszystkich była już skalana. A czy była to prawda, już nikogo nie obchodziło. Nie ma w życiu łatwo, a tym bardziej, że to rodzice decydowali o jej losie. Mężczyźnie który o nią wypytał od razu powiedzieli, że nie ma posagu i jest golutka, jak stoi. On sam obiecał, że jako żona będzie siedzieć w domu i wypełniać wszystkie kobiece obowiązki, bez możliwości swawoli. Chyba nie muszę dodawać, że w ogóle jej się to nie spodobało. Jak na pannę ze wsi miała twórczą wyobraźnię i jej serce biło w innym kierunku. Czy jednak mogła sobie pozwolić choć na śmiałe myśli?
Dla mnie jest to powieść w powieści, gdyż poznajemy bohaterkę i jej skarby o których zaczyna opowiadać skąd się wzięły i było to osobną historią, choć spójnie ze sobą połączoną. Realia kilku dekad do tyłu były bardzo ograniczone. Tam większe prawa mia...

„Niespełniona miłość” to drugi tom cyklu „Wydziedziczone”. Jest kontynuacja losów młodej Józi, która niesłusznie oskarżona o kradzież pereł, musiała opuścić dom S. Udaje się do Mnikowa, wioski w której urodziła się. Spotyka tam malarza Pruszkowskiego, w którym jest zakochana bez pamięci. Ale czy mężczyzna kiedykolwiek odwzajemni uczucie? Czy w ogóle zdaje sobie sprawę co czuję do niego młoda dziewczyna?

W rodzinnej miejscowości pozwoliła się namalować ukochanemu. Nic w tym by nie było dziwnego. Przecież znali się od lat i pan malarz chciał już od dawna ją uwiecznić na obrazie, ale nie powiedział jej nigdy, że ma być to akt. Józia zgodziła się i zapozowała. Otworzyło jej to drogę do świata sławy, o którym nigdy nie marzyła. Ale utrzymać się z czegoś musiała i pomóc finansowo rodzinie.

Jednak nie był jej dane już na zawsze być modelką. Dlaczego? Co się stało, że ponownie wróciła do Mnikowa, a później do Krakowa?

„Niespełniona miłość” to powieść o młodej kobiecie z końca XIX wieku, która by przetrwać ciężkie czasy pracowała w różnych miejscach. Często jej praca była ponad jej siły. Była wygłodzona, zziębnięta, wciąż o cos oskarżana. Jest to książka o dziewczynie, która walczyła o lepszy los dla siebie i dla swoich bliskich, o jej emocjach i uczuciach, o znalezieniu swojego miejsca na ziemi, w którym inni będą ją szanować. Autorka również porusza ważny temat – Emancypacja. To dzięki kobietą z końca XIX dzisiaj, my k...

Józia jest młodą kobietą pochodzącą ze wsi. Pracuje w mieście jako służąca, niestety do czasu. Zostaje niesłusznie oskarżona o kradzież, przez co traci pracę i musi wrócić w rodzinne strony. Rodzice początkowo nic nie wiedzą, jednak kiedy prawda wychodzi na jaw, są wściekli, tym bardziej, kiedy dziewczyna odmawia małżeństwa z chłopakiem, który przyszedł prosić o jej rękę. Na szczęście z pomocą pewnej kobiety udaje jej się dostać pracę u rzeźnika. Nie jest tam łatwo, pieniądze musi wysyłać do domu, a sama nie tylko ciężko pracuje, ale również ciężko głoduje. Nie zamierza jednak się poddawać, ma swoje marzenia, które kiedyś pragnie zrealizować. Jakie? Czy jej się uda?

Książka jest wielowątkowa, to nie tylko historia Józi, jednak resztę musicie odkryć sami. Według mnie była dość ciekawa, wciągająca. Przenosimy się do XIX wieku (w części o Józi), dowiadujemy się, jak wyglądało wtedy życie, jak ciężko bywało młodym dziewczyną, które pracowały jako służba. To historia o podziałach, niesprawiedliwości, ciężkiej pracy, biedzie, a jednocześnie marzeniach, sile, miłości. Czyta się ją dość szybko, a podczas czytania towarzyszą emocje.

Józia jest bohaterką dobrze wykreowania, dającą się lubić. Z jednej strony posłuszna, uczynna, pracowita, z drugiej mająca marzenia, które chciała zrealizować.

„Niespełniona miłość” to ciekawa propozycja na leniwy wieczór. Ze swojej strony polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - ...

Już od pierwszej części polubiłam Józię. W czasach gdzie kobieta powinna być przede wszystkim żoną, rodzić dzieci, pilnować ogniska domowego, ta młoda dziewczyna postanowiła zawalczyć o siebie. Nie miała w życiu łatwo. Niesłusznie oskarżona o kradzież przez swoją pracodawczynie, wraca w rodzinne strony, mimo iż wie, że dla wszystkich nadal jest bękartem. Niestety i tam nie zagrzeje długo miejsca. Po tym gdy skuszona przez wielkiego malarza Witolda Pruszkowskiego pozuje do aktu, matka nie potrafi jej tego zapomnieć. Więc wraca do Krakowa i próbuje ułożyć sobie życie na nowo, co nie jest łatwe, gdyż ciągle piętrzą się przed nią jakieś trudności.

Ta historia to wielowątkowa uczta literacka, przenosi nas w XIX wiek, czaruje i nie pozwala o sobie zapomnieć. W fikcję zostają wplecione między innymi fakty z życia artystów malujących obrazy. Józia wkracza w ten świat kultury, mimo że jej rola to ciężka praca. Pokazuje też, że kobiety są silne i potrafią walczyć o swoje. Nie poddaje się niczemu, jest zdeterminowana i dąży do tego by mieć lepsze życie. Niestety to życie nie jest łatwe.

Książka dla kobiet i o kobietach. Bałam się czy ten tom będzie tak samo dobry jak poprzedni ale zupełnie potrzebnie. Ja już czekam na kolejny tom i dziękuję autorce za dobrą sagę.

Autorka tym razem zabiera nas do XIX- wiecznego Krakowa, w świat niesprawiedliwych podziałów, gdzie najważniejsze jest miejsce urodzenia.
Józia przypadkowo spotyka się z Witoldem.
To spotkanie rozgrzewa serce dziewczyny, która zakochuje się w nim bez pamięci.
Witold piękno Józi uwiecznia na jednym ze swoich obrazów...
Czy miłość wystarczy aby przetrwać?
Czy Józia w końcu odnajdzie swoje miejsce na ziemi? Czy szczęście jest jej pisane?

Józię polubiłam czytając pierwszy tom, teraz stała mi się jeszcze bliższa.
Autorka napisała piękną powieść przedstawiającą prawdziwy obraz dziewczyn z ubogich rodzin.
To piękna historia kobiety, która chce dla siebie lepszego życia, chce coś znaczyć, chce szacunku, miłości, chce się rozwijać. Bardzo wzruszająca powieść, którą stawiam bardzo wysoko na liście świetnych i wartościowych książek.
To książka po, którą warto sięgnąć, aby poczuć klimat tamtego czasu, poczuć to co przeżywały młode dziewczyny pozostawione samym sobie.
One też chciały kochać i być kochane.
Były momenty, że ciężko było spokojnie czytać.
Gorzej urodzona nie znaczy, że nie chce być szczęśliwa.
Polecam Wam tę książkę.
Napewno Was nie zawiedzie.