Gorzej urodzona

Skuszona pozytywnymi opiniami skorzystałam w bibliotece z okazji, że leżała na półce i wypożyczyłam. I rzeczywiście opis stosunków społecznych i warunków życia na przełomie XIX i XX wieku jest bardzo dobry. Ale książka mnie nie wciągnęła, chociaż porusza bardzo ważny temat nierówności społecznych. Dla mnie nie ma znaczenia w jakiej rodzinie, biednej czy bogatej, z jakim kolorem skóry bądź w jakim wyznaniu ktoś się urodził. Nie ma znaczenia z jakiego związku, dziecko nie ma przecież wyboru. Dla mnie liczy się to co każdy człowiek sobą reprezentuje, co ma w głowie, jakie preferuje wartości. Ale tzw. bękartowi w tamtych czasach, szczególnie na wsi było bardzo źle i ciężko żyć. Dlatego bardzo się cieszę, że w końcowym efekcie Józi udało się jakoś ułożyć swoje życie.

„Gorzej urodzona” ujęła mnie swoim klimatem. Historią spójną, piękną i smutną o odwadze, determinacji, sile i kłodach rzucanych pod nogi przez los. W tym wszystkim jest wiele emocji – od radości, uczuciu ciepła po smutek, niedowierzanie, a nawet powoduje, że łza spływa po policzku. Autorka umiejętnie oddała różnorodność postaci w dialogach, jak i w sposobie ich zachowania. Może momentami zrozumieć gwarę, było ciężko, ale dodało to realizmu.

„Gorzej urodzona” to nie jest łatwa powieść, ale jej czytanie przychodziło mi z łatwością. Świat Józi całkowicie mnie pochłonął. Mirosława Kareta oddała realizm polskiej wsi, trudów tamtych czasów, ale też stworzyła niesamowitą atmosferę. Miejsca, czas – ja miałam wrażenie, że jestem cichym obserwatorem wydarzeń, że stoję gdzieś za rogiem i na to patrzę. Widzę to traktowanie kobiet i nie mogę się z tym pogodzić.

Trzeba mieć talent, aby przenieść czytelnika w stworzone przez siebie miejsce.

„Gorzej urodzona”

Wytłumaczenie tytułu jest proste. W tamtych czasach, w XIX wieku… Brak majątku, statusu, będąc nieślubnym dzieckiem, nie masz wartości. Jesteś gorsza. Próbujesz to zmienić, ale więcej jest porażek niż sukcesów. Historia przedstawiona w tej książce dotyczy młodej wiejskiej dziewczyny Józi, która w pogoni za lepszym życiem staje się służącą od wszystkiego. Wykorzystywanie, praca prawie za darmo, upokorzenia, a nawet molestowane. Józia to bohaterka niezwykle silna. Od samego początku los jej nie szc...

"Gorzej urodzona" to pierwsza część serii "Wydziedziczone". To historia dziewczyny ze wsi, która trafia do miasta, do pracy "u państwa". Poznajemy rzeczywistość polskiej wsi.

Akcja książki toczy się u schyłku XIX wieku i początku XX. Poznajemy Józię, nieślubne dziecko, dziewczynę ze wsi. Decyzją ojczyma i matki zmuszona jest opuścić rodzinny dom. Zostaje zatrudniona u krakowskiej rodziny prawnika, ale to praca bez wynagrodzenia.

Poznajemy tu losy młodych dziewcząt, które wykorzystywane są do pracy ponad siły, bez prawa do wolnego czasu - tak to toczyło się życie "dziewczyn do wszystkiego" na przełomu XIX/XX wieku.

W powieści fikcja literacka przeplata się z prawdą. W książce pojawiają się autentyczne postacie, m. in. mamy okazję poznać postać malarza Witolda Pruszkowskiego. Autorka zamieściła tu szerokie fragmenty pochodzące z ówczesnego poradnika "Dobra służąca czyli co powinnam wiedzieć o służbie i na służbie. Poradnik dla służących" z roku 1909.

Spodobały mi się w książce dialogi mieszkańców wsi pisane gwarą, co moim zdaniem pozwala bardziej wczuć się w ówczesne życie chłopów, poznać ich losy i sposób myślenia.

Przenieście się więc do schyłku XIX wieku, by poznać życie na polskiej wsi oraz ludzi "z miasta" - z Krakowa. Poczujcie klimat Polski tamtych lat. To poruszająca historia, teraz czekam na kolejny tom, który ukaże się już w kwietniu! Warto zapoznać się z książką, gorąco polecam!

Nie wiem, czy wiecie, ale ja obyczajówki, romanse czytam dopiero od jakiegoś czasu i bije się w pierś, bo ominęło mnie mnóstwo fantastycznych książek, ale całe szczęście, że wcześniejsze pozycje nigdzie nie znikają tylko teraz czekają na mnie, żeby je nadrobić. Dziś przychodzę z czymś świeżym, bo premierę miała we wrześniu. Jestem sroką okładkową i tutaj zakochana jestem po uszy no sami zobaczcie piękna dziewczyna w roboczym chłopskim stroju to coś musi być na rzeczy!,

W XIX wiecznej wsi rok po upadku Powstania Styczniowego na świecie witamy słodziutka Józię, która jeszcze pokaże na co Ją stać. Życie młodej dziewczyny nie jest usłane różami, ale najbardziej podobało się właśnie jej podejście do życia. Ile poświeciła, co straciła, ale też co zyskała to już w książce macie szczegółowo opisane.

Wieś w tamtym okresie nie była Wersalem, ale jeżeli dołożyć do tego bycie bękartem to problemy dopiero się okażą. Ojczym, który naszą Józię nie akceptuje oraz matka, która boi się przeciwstawić mężowi, żeby tego było mało to jeszcze okoliczne społeczeństwo nie szczędzi jej nieprzyjemnych słów. Józia wyjeżdża do miasta, ale to już kolejna historia, która chwyci za serce.

Widoki okolicy w okresie wiosenno-letnim są tak zachwycające, że pewien malarz postanawia zamieszkać we wsi i uwiecznić okolice na własnych obrazach. Nasza bohaterka widząc malarza i to jak maluje postanawia, że zrobi wszystko byle malarz uwieczni...

Z początkiem książki przeniesiemy się do dziewiętnastowiecznej wioski, gdzie życie dzieci nie jest usłane różami. Zwłaszcza Józi, która jest nieślubnym dzieckiem. Niby te dawne czasy były inne niż teraz, jednak to nie oznacza, że i teraz dziecko, które żyje nie w pełnej rodzinie jest szczęśliwe. Jedynie kiedyś było osądzane prze mieszkańców wsi, a teraz bardziej przez rówieśników.

Jej dodatkowego zmartwienia przysparza ojciec, który traktuje ją jak najgorszą rzecz na świecie. Biedna zamiast znaleźć pocieszenie u matki jest zdana sama na siebie. Matka zbyt wystraszona gwałtownością wybuchów męża jak zwykle milczy i podkula swój ogon. Na szczęście bidulka ma w sobie tyle wytrwałości i siły, że nie poddaje się. Stara się jak najlepiej wypełniać swoje obowiązki.

Pewnego dnia, kiedy rutyna wkradła się do ich życia dziewczyna ma swoją szansę. Jej pragnieniem jest by nowo przybyły malarz uwiecznił na płótnie jej portret. I jakby mało było jej problemów zostaje niemal wygnana przez swojego ojczyma z wioski. Koleją złych losów trafia do pewnego domu, gdzie musi pracować prawie za darmo. Jest osobą do wszystkiego, żadna praca ją nie omija. Na dodatek nie może położyć się spać wcześniej niż jego domownicy. Dopiero kiedy zalegnie całkowita cisza, kiedy nie będzie już słuchać tupotu stóp, smutna rozkłada swój siennik przy piecu i stara się ogrzać. Czy zatem kiedykolwiek będzie mogła być wolną? Czy przyjdą takie czasy, kiedy sama będzie decydowa...

Jakie to ogromne szczęście dostawać od wydawnictw książki, które czarują już od pierwszej strony, idealnie trafiają w mój gust. "Gorzej urodzona" to pierwszy tom sagi Wydziedziczone i szczerze się przyznam, że już nie mogę się doczekać kolejnego.

Koniec XIX wieku, polska wieś, w tym miejscu na świat przychodzi Józia, dziecko z nieślubnego łoża. Kiedy osiąga odpowiedni wiek zostaje wysłana na służbę do Krakowa. Tu zaczyna się magia tej książki, opowieści o uliczkach Krakowa a także ukazanie ciężkiego życia służącej. Józia to pracowita dziewczyna, lepiej jej u państwa niż w domu, gdzie ciągle musiała się opiekować kolejnym dzieckiem jej matki i ojczyma. Wykonuje sumiennie swoje obowiązki domowe, uczy się i czyta, dzięki babci miała okazję chodzić do szkoły. Wszystko co dobre kiedyś się kończy i życie Józi zaczyna przypominać koszmar.

Autorka nie zapomniała o znanych artystach tamtego wieku, jak np Matejko wspominany mimochodem, czy też Witold Pruszkowski którego wątek jest rozbudowany. Malarz odegra pewną ważną rolę w życiu Józi.

Nigdy nie zastanawiałam się jak wyglądało życie służby. Częściej jednak czytam o tym jak żyli ludzie którzy, którzy otaczali się służbą. Tu dostajemy obraz służących, ciężko pracujących, wykorzystywanych i mających prawa się poskarżyć. Józia to pracowita dziewczyna, ma swoje pragnienia, potrzeby ale też nosi w sobie wiele trosk. Dom jej państwa miał być ucieczką, szukaniem lepszego życia a stał się jeszcze gorszym miejsc...

Pierwsze moje spotkanie z twórczością autorki było z książką "Najkrótsza noc".
Po tej lekturze z ogromną przyjemnością sięgnęłam po jej kolejną powieść .
"Gorzej urodzona" to pierwszy tom serii "Wydziedziczone".
Autorka przenosi nas do XIX-wiecznej polskiej wsi, gdzie życie nieślubnego dziecka nie było łatwe.
Juzia mieszka z surowym ojczymem i matką, która jest mi całkowicie uległa. Juzia zna tylko ciężka pracę. Jednak chce się rozwijać i widzi tą możliwość kiedy na wsi pojawia się malarz.
Niestety nagła decyzja ojczyma o jej wysłaniu do mieszczańskiego domu wszystko niszczy.
Na służbie pracuje prawie za darmo i jest od wszystkiego. Myje, pierze, gotuje, sprząta, ceruje. Spać może położyć się dopiero, gdy wszyscy pójdą spać, wtedy może rozłożyć siennik przy piecu na podłodze.
Autorka napisała wspaniałą i nietuzinkową powieść.
Obala w niej mit idealnej wsi tamtego okresu. Dla młodych dziewczyn był to bardzo trudny czas. Opuszczając rodzinny dom były skazane na łaskę swoich chlebodawców, którzy je wykorzystywali ile tylko mogli za kromkę chleba. Były wykorzystywane seksualnie, bo były służącymi, tylko popychadłami z którymi można było robić co tylko się chce.
Musiały walczyć o siebie. Tylko jak to robić kiedy tak naprawdę nikomu na Tobie nie zależy.
"Gorzej urodzona" to piekna historia kobiety, która chce dla siebie lepszego życia, chce coś znaczyć, chce szacunku, miłości, chce się rozwijać. Bardzo wzruszająca powieść, którą niewątpl...