Nigdy nie będziesz mną

dosadna książka o wydumanych ambicjach matki kosztem małego dziecka

Powieść Anny M. Brengos dotyka prawdy, jaka dzieje się w wielu domach. To lektura obowiązkowa dla każdego rodzica, a najlepiej, żeby była lekturą przed narodzinami dziecka. Czyta się ją łatwo, na początku nawet wydaje się być śmiesznie. Pukamy się w głowę, śmiejemy się z głupoty, ale im dalej, tym więcej pojawia się zadumy i złości, że tak można zniszczyć życie i często zdrowie własnego dziecka. Naprawdę nie warto pytać dziecka, dlaczego minus przy piątce albo co dostała Zosia, Ania, Hania. Nie warto robić z życia dziecka wyścigu szczurów, w końcu dzieciństwo to beztroski okres w życiu, a nie praca na kilka etatów.

Jeszcze kilkanaście lat temu wyobrażałam sobie własne dzieci. Wtedy były wyłącznie wytworem mojej wyobraźni, jednak jak na nastolatkę przystało, miałam w głowie ułożony cały plan na ich życie. Spektakularne osiągnięcia, wybitne umysły i uroda, której nikt nie będzie w stanie przebić.
I choć moje pociechy są moimi ideałami, to dopiero z perspektywy czasu uświadomiłam sobie, że rodzice nie są po to, aby ustawiać im życie. Żeby mogły być szczęśliwe, potrzebują naszego wsparcia w tym, co ich raduje.
I niech rzuci kamieniem ten, który nie próbował zarazić dziecka własną pasją.

To nie jest złe, jeśli na probie poprzestaniemy. Sytuacja zmienia się jednak, kiedy zaczynamy wymagać od pociechy, aby kontynuaowala nasze marzenia. Nie swoje...

💙💙💙💙🖤🖤🖤🖤💙💙💙💙

Matka Julki była ambitną, młodą kobietą, której życie poprzestawiało plany. Cień wielkiej kariery rozmył się, a sama została Zmuszona wychować swoje dziecko w biedzie. Dlatego też kiedy Julka dorosła, obiecała sobie, że jej córka będzie kimś więcej.
Od snucia planów, szybko przeszła do praktyki, kiedy na świecie pojawiła się Karolinka. Dziewczynka od najmłodszych lat obarczana była wielona dodatkowymi zajęciami, w których zawsze wymagano od niej tego, aby była najlepsza. Sporą ilość dodatkowych zajeciec szybko przekreśliła beztroskie dzieciństwo, zamykając dziecku drogę do młodzieńczego świata, w jakim egzystowali jej koledzy i koleżanki. Każdy jest sukces, choć doceniany, był dla jej matki ni...

Julia jest kobietą po przejściach, wychowała się w biedzie, ojciec był uzależniony od alkoholu. W momencie, w którym dowiaduje się, że jest w ciąży przysięga sobie, że jej córka będzie miała wszystko o czym zamarzy. Dom, kochająca rodzinę oraz możliwość samorealizacji. Niestety jak się okazuje to wcale nie jest dobre.. Karolina jako małe dziecko musi uczyć się języków, gry na pianinie, gry w tenisa i milion innych rzeczy, których wymaga od niej matka.. Dziewczynka musi być najlepsza, mieć najlepsze oceny, ma najlepiej jeździć na łyżwach, zawsze musi być NAJ.. dziewczynka marzyła, żeby dostać rower, ale matka nie spełniła tego.. Kupiła jej nowe pianino, żeby mała mogła więcej ćwiczyć. Julia nie uważa, żeby jej córka była idealna. Kobiecie wciąż jest mało, bardzo zawodzi ja postawa dziewczynki. Dała jej przecież wszystko, tak myśli, ale nie dała jej najważniejszego MIŁOŚCI i radości z dzieciństwa. Autorka pokazuję, że niespełnione marzenia naszych rodziców - nie muszą być przekazywane na nasze dzieci. Pozwólmy im żyć własnym torem. Dajmy im cieszyć się z dzieciństwa. Kupmy im rowerek i wyjdźmy z nim na spacer, zamiast wymagać od dziecka żeby było najlepsze..
Na książke płakałam, nie mogłam znieść postawy Julii wobec własnego dziecka. Koniecznie przeczytajcie