Świetnie się słuchało, chociaż to raczej zbiór banałów o zawodzie pisarza i znanych prawd, niż jakiś wiekopomny podręcznik dla początkujących pisarzy, do tego autor sam zdaje się nie stosować się do wszystkich swoich porad; na przykład poucza Mróz: nie przepisujcie Wikipedii!, za to innych trzyma się zbyt kurczowo: najważniejsze jest dobre pierwsze zdanie (pal licho resztę książki - dopowiada w myślach czytelnik).
Można się z Mroza podśmiewać w nieskończoność, ale nie zmieni to faktu, że sprzedał miliony książek i jest jednym z poczytniejszych pisarzy w ogóle, chociaż nawet formę poradniko - biografii zerżnął od Stephena Kinga.
Jednego tylko nie jestem w stanie pojąć - kto do cholery stwierdził, że wybór Krzysztofa Gosztyły na lektora będzie dobrym pomysłem?
W tej książce Remigiusz Mróz daje się poznać od dotychczas skrzętnie skrywanej strony. Opisuje swoją pisarską drogę i trzyma czytelnika w napięciu niczym w jednym ze swoich najlepszych kryminałów. Odk...
No widzisz, zżymasz się na Mroza a jednak czytasz... Ma coś w sobie jednak Najpłodniejszy :) Ja zrobiłam sobie od niego na jakiśczas przerwę, bo znudził mnie.
Im więcej mam na głowie w życiu, tym bardziej doceniam niewymagającą lekturę, oczywiście zachowując proporcje - przynajmniej pół na pół z wartościowymi, albo 3:1 dla tych w mojej opinii wartościowych :)
Ja najambitniejszą literaturę czytałam w liceum. Potem czytałam już tylko dla przyjemności. I nawet nie staram sie zachowywać jakichś proporcji, bo kto mi każe? Oczywiście literatura popularna też może być dobra i zła i nieraz można się naciąć, ale to już inna sprawa.
@Rudolfina to prawda, Mróz zbyt wiele w życiu nie przeżył, całą mądrość życiową ze swoich książek gdzieś wyczytał, więc jego książki nigdy nie będą tak autentyczne jak książki Kinga.
A czytanie książek odmóżdżających, to może nie grzech, o ile nie powoduje okrutnie wk…wiajacego poczucia straty czasu (im człowiek starszy, tym bardziej sobie ten czas ceni).
Zgadzam się z@Rudolfina, szkoda czasu, a oprócz tego odmóżdżające książki są po prostu nudne. Książki to rozrywka jak każda inna, ale rozrywka też musi być interesująca i zajmująca i żeby moje "szare komórki" nie umierały z nudów.
Ja też, chociaż rozumiem, że ktoś po iluś godzinach intensywnej pracy umysłowej szuka czegoś co nie wymaga już zbytniego skupienia uwagi i dodatkowego wysiłku umysłowego.
Ja tam nie mam nic przeciw odmóżdzaczom, o ile faktycznie są dobrze napisane. No bo taka seria o obcym to odmóżdżacz, ale świetnie się to czyta, bez poczucia, że ktoś mnie traktuje jak skończonego durnia. King i jego "Później" też się pod to kwalifikuje.
Chodzi mi o odmóżdżanie jako formę totalnego relaksu. Mróz mi w tym pomógł parę razy i tak traktuję jego książki - jak źródło rozrywki, jak pójście na fastfood, albo obejrzenie blockbustera, poza tym weź słuchaj jakiejś ambitnej książki prowadząc samochód, albo biegając - nie da się, bo nie skupisz się na treści.
@Fredkowski trafił w sedno. Nie mam nic przeciwko książkom lekkim, łatwym i przyjemnym, w których nie muszę zastanawiać się, co ambitny autor miał na myśli, ale nie cierpię książek, w których autorzy robią ze mnie durnia. Dlatego też nie wydaje mi się, że słowo „odmóżdżająca” jest komplementem w stosunku do książki, w kontekście przytoczonej definicji. A w ogóle, „O pisaniu” to chyba najlepsza książka Mroza 😉
@Rudolfina tak, to jest najlepsza książka Mroza, tak odmóżdżająca to nie komplement ale też nie zarzut, też nie lubię być robiony w bambuko i akurat w książkach Mroza, które ostatnio czytałem, nie czułem się oszukany (Lot 202, Trylogia w kręgach władzy) - nie będę się nad nimi pastwił tylko dlatego, że napisał je Mróz ;)
Ja też nie mam nic przeciw książkom łatwym, lekkim i przyjemnym, które czytam dla relaksu. Najczęściej wtedy sięgam po fantastykę i świetnie się bawię. Przykładem mogą być "Księgi Amberu" Rogera żelaznego. Przeczytałam 6 książek z serii o Chyłce i zaczęłam się nudzić. Może kiedyś sięgnę, ale tyle jest ciekawszych książek do przeczytania.
Jeśli chodzi o Mroza to powiedziałem sobie kiedyś tak: po co mam wydawać pieniądze na niego skoro tą samą kwotę mogę wydać na kogoś, u kogo ryzyko chłamu i wdupietomania jest mniejsze, a czasem nie ma go wcale. Ot i cała filozofia. Ale wiecie, ja jestem uprzedzonym hejterem, więc gadam głupoty ;)
Nie chłopów nie zapamiętam do końca życia, faraona już zapominam ;) Komuś muszę nabijać kabzę, a za Mroza nie muszę dodatkowo dopłacać (taki system jest na audiotece) więc nie do końca to tak wygląda - sytuacja win win. Poza tym mam wrażenie że faraon to po prostu stara książka, tak jak chłopi - ani pouczające, ani wciągające.
Ty nie płacisz, ale jemu płacą. Tak to działa. Nikt nie wstawia do abonamentów książek za darmo. Przeczytaniem Faraona możesz się przynajmniej pochwalić w lepszym towarzystwie. A czytaniem Mroza przed kim się pochwalisz?😉
@Rudolfina ale ja mam w zamian książkę do słuchania, nikt mnie nie zmusza do odtworzenia właśnie jego. Inna sprawa, że właśnie słucham Donato Carisiego "Dziewczynę we mgle" i to są wypisz wymaluj "mrozowe kocopoły". Bardzo mi przykro, że nie należę już do elyty :P
Żeby nie było, ja tam nikogo krytykować nie zamierzam za to, na jakie książki poświęca czas i pieniądze. Ja wiem tyle tylko, że JA już Remkowi dziękuję. The end. Więcej na jego temat się nie wypowiadam.
Za moment dołączysz do fan klubu Mroza😉 . Mrozopodobnych jest wielu, ja też co chwilę na nich wpadam, ale uczę się na błędach😉 P.S. Nie musisz przecież się przyznawać, że czytasz Mroza. Nie uciekaj z elyty…
@LetMeRead- chyba ze mną coś nie tak, im jestem starsza tym bardziej ambitne książki czytam. Od kiedy nie pracuję, muszę znaleźć zatrudnienie dla swoich "szarych komórek", inaczej się buntują i są znudzone.
O pisaniu na chłodno to książka, która swoje odleżała na półce. Nie wiem, dlaczego nie sięgnęłam po nią wcześniej. Gdybym to zrobiła kilka lat temu, może dzisiaj któraś moja wypocina ujrzałaby światł...
To połączenie biografii z poradnikiem pisania. Poradnikiem przede wszystkim dla piszących książki, bo traktuje nie tylko o tym jak pisać, ale i jak wydać książkę. Autora, Remigiusza Mroza, można nazwa...
Dlaczego ta pozycja jest (dla mnie) bardzo dobra? Przede wszystkim za pierwszą część wspomnieniową. Niektórzy nazywają to biografią lub autobiografią, ale dla mnie zbyt uboga w fakty, żeby nią była. Z...
/eb54ba0f-344a-4e78-9b31-29147be95823/n/o-pisaniu-na-chlodno)
