Odzyskana

To prawdziwa gratka dla wszystkich miłośników twórczości Sylwii Bies, która postanowiła podjąć się dość trudnego wyzwania. Wyzwania pod postacią połączenia losów bohaterów znanych z jej dwóch poprzednich książek i dodanie do tego wszystkiego zupełnie nowej, kryminalnej warstwy. Taka kreacja świata przedstawionego wymagała nie lada umiejętności, a za świetnym pomysłem poszło równie dobre wykonanie.

Sylwia Bies, rocznik 1988 to oświęcimianka z urodzenia i z wyboru. Jest absolwentką polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie pracuje jako stylistka paznokci, jednak jej największą miłością są książki, dalekie podróże oraz puchate kocury. Autorka pięciu dobrze przyjętych thrillerów.

Krystian Kaczmarek nie przestaje poszukiwać swojej żony Oksany, która zaginęła półtora roku wcześniej. Gdy otrzymuje telefon z informacją o prawdopodobnym odnalezieniu kobiety, pędzi do stołecznego szpitala. Uporządkowane życie Kai Tomczyk burzy wiadomość o przeszłości jej zmarłego męża. Aneta Bogusz wraz z czteroletnim dzieckiem rozpoczyna nowe życie. Ich losy splatają się, generując zupełnie nieprzewidywalne wydarzenia.

"Odzyskana" to powieść będąca prawdziwą niespodzianką dla czytelników znających dwie wcześniejsze książki autorki pt. "Fikcja" oraz "Ludzie niczyi", gdyż to wła...

Odzyskana to historia kilku bohaterów, których losy w pewien sposób się łączą. Aneta była świadkiem dramatycznych wydarzeń i ucieka, by zapewnić sobie i komuś jeszcze lepszą przyszłość. Kaja uporała się ze śmiercią męża, ale jej względny spokój burzy tajemnicza wiadomość. Krystian wciąż wierzy, że wróci do niego ukochana, która półtora roku temu zniknęła. W jaki sposób są wszyscy ze sobą powiązani?

Przyznam szczerze, że nie wiedziałam, iż ten tytuł łączy się z innymi książkami Autorki. Zorientowałam się w trakcie lektury i na początku czułam się trochę zagubiona. Brakowało mi pewnych informacji, niekoniecznie mogłam się w tym świecie odnaleźć, ale całe szczęście, z każdą kolejną stroną było coraz lepiej, a ja nie mogłam oderwać się od książki. Ciężko jest mi napisać tak, żeby zbyt wiele nie zdradzić, ale mogę Wam zagwarantować, że Autorka nie raz Was zaskoczy. Ja w pewnym momencie, dość późno, zaczęłam przypuszczać, co tu mogło się wydarzyć i odziwo nie myliłam się.

Mogłoby się wydawać, że skupienie się na tylu bohaterach, to za dużo, ale w rzeczywistości tak nie jest. Każdy z nich został bardzo dobrze przedstawiony, a ich historie nie są naciągane. Autorka nie cofa się przed trudnymi decyzjami i jak już wspomniałam, nie jeden raz zaskakuje.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki i zaliczam je do bardzo udanego. Styl i język trafiły w mój gust. Rozdziały nie są zbyt długie. Od strony technicznej n...

Zrobiłam błąd nie czytając poprzednich książek autorki, czyli „Fikcji” i „Ludzi niczyich”? Oj tak, sama dobrze o tym wiem. Ale zadaję też sobie pytanie, czy znając je mogłabym jeszcze bardziej przeżywać losy bohaterów, których Sylwia Bies postawiła na mojej drodze? Trudno mi sobie wyobrazić by było to możliwe, bo ich historie wgryzły się wręcz w moje arterie pozostawiając niezatarty ślad.

Czworo bohaterów, z których każde dźwiga na swych barkach ciężar przeszłości i mierzy się z konsekwencjami swoich decyzji. Niektórzy woleliby pogrążyć się w błogim stanie zapomnienia, inni za wszelką cenę spróbują odzyskać choć przebłysk wspomnień, utraconą cząstkę siebie. I choć początkowo historia każdego z nich toczy się swoim torem, pozornie oderwana od pozostałych, czujemy, że w pewnym momencie ich losy się zetkną, a skutki będą katastrofalne. Towarzyszące im nieustająco demony przeszłości na chwile uśpione ze zdwojoną mocą spróbują wydostać się na powierzchnię.

Narracja pierwszoosobowa prowadzona z perspektywy każdego z bohaterów pozwala poczuć targające nimi emocje, trudne, mroczne, niepokojące. Poznać motywy ich decyzji, częstokroć niezrozumiałych, szalonych, tragicznych i nieodwracalnych. Budzących żal i sprzeciw. Wzbierających bólem czasem dławiącym w gardle, czasem bezwiednie zaciskającym pięść.

Autorka porwała mnie w emocjonującą podróż w głąb ludzkich dusz i uczyniła to niezmiernie sugestywnie i z ogromnym wyczuciem ludzkiej zagmatwanej psychiki. ...

Nic o fabule nie powiem, bo nie chcę zdradzać treści „Fikcji” i „Ludzi niczyich”, a właśnie te tytuły „Odzyskana” spina w klamrę.

Nie wiem też co powiedzieć o książce, prócz tego, że zarwałam dla niej noc i prawie oszalałam z napięcia. Jakie to było dobre! Serio, brakuje mi słów! Wybaczcie mi zatem tą zwięzłą opinię, ale powiem tylko tyle - lepszego zamknięcia nigdzie nie znajdziecie!

Czytajcie!

Ps. Mój tato dosłownie pochłonął wszystkie trzy książki. Czy ja muszę jeszcze coś dodawać? No chyba nie 🙃

„Czasami o wiele trudniej jest zapomnieć niż pamiętać”.

Trzy ludzkie losy, uścielone trudnościami, dramatami, rozpaczą, żalem, tęsknotą.. Cienie i blaski pamięci i niepamięci o przeszłości. Zakręty, ślepe uliczki i długie proste na szlaku życia…

Aneta Bogusz – kobieta, która przez pewne traumatyczne wydarzenia zmuszona jest, by wyrzec się własnej tożsamości i dla swojej czteroletniej podopiecznej podjąć walkę o normalność. Jej życie w jednej chwili zamienia się w ciągłą ucieczkę. Nigdy nie wie, czy miejsce w którym się obecnie znajduje to ten właściwy port, czy tylko kolejny przystanek w drodze do celu…

Kaja Tomczyk – samotna matka, która musiała zmierzyć się ze śmiercią ukochanego męża. Gdy już oswoiła tęsknotę, a właściwie zepchnęła ją na dalszy plan i skupiła się na wychowaniu syna, jej wypracowany przez lata z niewyobrażalnym trudem spokój zostaje brutalnie zmącony. Ktoś zasiewa ziarno niepokoju w jej umyśle prowokując do powrotu w mroczne czeluści „dni słusznie minionych”…

Krystian Kaczmarek – mężczyzna, którego żona półtora roku temu przepadła bez wieści. Najmroczniejszy okres jego życia przypominający sinusoidę wzlotów i upadków przerywa telefon z wiadomością, że w jednym ze stołecznych szpitali ze śpiączki wybudziła się kobieta, która być może jest jego zaginioną żoną…

Autorka książki pozwala nam popatrzeć z bliska na misternie utkaną pajęczynę ludzkich losów.. Z każdego końca tej pajęczyny jest inny widok, odmienna pe...