Pokot

To moje kolejne spotkanie z bohaterami Piotra Kościelnego. Komisarz Sikora będzie zmuszony łapać kolejnego seryjnego zabójcę, który tym razem za cel obrał sobie kilkuletnich chłopców. Czy razem ze swoim partnerem uda się im złapać mordercę? Jaki jest motyw tych zabójstw? Jak cała ta sytuacja połączy się z dość uregulowanym życiem prywatnym komisarza? Warto przeczytać. Muszę tylko zauważyć, że nie podoba mi się chamstwo komisarza Sikory. Świetny z niego śledczy ale czy musi być bucem i gburem? Tu jednak autor wpisuje się w stereotypy. Dobry śledczy musi mieć jakieś problemy.

Kolejny tom cyklu z niezawodnym policyjnym duetem, czyli Sikora i Bielecki, niczym nie odstaje od jego poprzedników. "Pokot" wciąga i szokuje. Miejscami jest brutalnie, szczególnie gdy dotyczy to opisów zbrodni tej bezwzględnej Bestii. Bestii, która kryła się pod postacią człowieka, mającego za zadanie chronić, kochać i pomagać innym. Człowieka, który miłował najważniejsze ludzkie przykazania i żył według nich, a wszelkie zło tłumaczył siłą wyższą.
Fabuła identyczna jak we wcześniejszych książkach- od samego początku wiemy kim jest morderca i wiem też że jego ofiar będzie znacznie więcej, oczywiście można się domyślać także że są nikłe szansy, by ten potwór trafił do więzienia za swoje zbrodnie. Jednak w tej historii najważniejsze jest odkrywanie jego motywów zbrodni oraz fakt, że nic nie ujdzie mu płazem- morderca będzie cierpieć katusze w odpowiednim momencie.
Największy plus jak zawsze za głównych bohaterów, w sumie to cała grupa dochodzeniowa Sikory staje się najsilniejszym punktem tejże powieści. Bije od nich charyzma, pewność siebie, lojalność, zdecydowanie. Mają do siebie wzajemny szacunek, a ich relacje z biegiem czasu zacieśniają się, by we właściwym momencie stać się dla siebie wsparciem.
Całość dobra, ekscytująca, choć mam już lekki przesyt jeśli chodzi o element zbrodni wobec dzieci , samo zakończeni zaś jest mocne i pełne emocji. Tutaj kończy się przyjacielska sielanka, a zaczyna walka o przetrwanie.

Wyjątkowo mroczny, brutalny i szokujący kryminał. Kłusownik zabija dzieci, brutalnie, niszczy całe rodziny, które po śmierci ukochanego malca, nie są w stanie funkcjonować. Wiemy kim on jest i dlaczego to robi. I dlaczego będzie bezkarny...
To okrutna prawda. Znamy to z codziennych wiadomości.
Ale samo zakończenie... czy do tego musiało dojść?!
A kiedy ciąg dalszy?! Autorze, jak mogłeś!!!!

Kolejna genialna książka autora, która zasila stosik moich ulubionych pozycji (tak, wiem, powtarzam się). "Pokot" jest brutalny, wciągający i nieprzewidywalny. Zakończenie świetne - cieszę się, że jeszcze co najmniej raz powrócę do tej serii. I już nie mogę się doczekać kiedy to nastąpi! Książkę polecam fanom krwawych i mocnych historii.

" - Pokot. W gwarze myśliwskiej to koniec polowania - wyjaśnił Michał - Moment, kiedy wybiera się króla polowania..."
Do wrocławskiej komendy wpływa informacja o makabrycznym znalezisku w pobliskiej wiosce. Komisarz Sikora w swojej pracy często spotyka się bezgranicznym bestialstwem, jednak skala okrucieństwa zbrodni, do której został wezwany szokuje i poraża również jego. Wkrótce dochodzi do zaginięcia kolejnego chłopca, a policja staje do nierównej gry z mordercą na szali, której leży życie dziecka. Rozpoczyna dramatyczna walka z czasem...
Pamiętam, że gdy pierwszy raz sięgnęłam po książkę Piotra Kościelnego, nie byłam przygotowana na ogromną dawkę emocji. Przypadkowa pozycja z nowości biblioteki, która skusiła mnie mroczną okładka, sprawiła, że długo nie mogłam o niej zapomnieć. Teraz, kiedy teoretycznie wiem czego się spodziewać, znów czuję się przeczołgana emocjonalnie. Wkraczając w tak oblepiający brudem świat, jesteśmy świadkami nie tylko ludzkich słabości, ale przede wszystkim zła, które drzemie skryte na dnie duszy. Mrok, który wypływa z każdej strony w równym stopniu fascynuje i przeraża. Szczegółowe i realistyczne opisy żywo oddziaływają na wyobraźnię, przyprawiając o gęsią skórkę i szybsze bicie serca. Niezmiennie podoba mi się kreacja zespołu śledczego, a przede wszystkim duetu Sikora i Bielecki, których poznajemy w trochę innej, prywatnej odsłonie, dzięki czemu stają się nam bliżsi. Świetnie oddany obraz prawdziwej męskiej przyjaźni.
Zakończenie...

Tom trzeci z komisarzem Sikorą i jego zespołem. Brutalny, mroczny thriller. Na okładce książki zaznaczone, że dla 18+. Trzeba dodać, że dla osób o mocnych nerwach i potrafiących się zdystansować. „Wnętrzności leżały na zakrwawionym śniegu. Część trzewi znajdowała się kawałek dalej - prawdopodobnie psy rozciągnęły je po polu.” Akcja dzieje się we Wrocławiu, gdzie dochodzi do makabrycznych zbrodni, giną małe dzieci. Tym razem autor odsłania mroczną stronę kleryków i duchownych. Opisuje związki homoseksualne, które tak są negowane przez kościół, fanatyzm religijny i dwulicowość. . „W mieszkaniu non stop grało radio ustawione na katolicką rozgłośnię. Kiedyś matka przedstawiła i mocno tego pożałowała. Ojciec doskoczył do niej i chwycił ją za włosy. Mocne szarpnięcie sprawiło, że więcej już takiego błędu nie popełniła.” Wciągająca fabuła, wielu podejrzanych i zwrotów akcji. Akcja opisana została z 2 perspektyw, śledczych i mordercy. Lubię, kiedy mogę śledzić tok myślenia zabójcy, poznawać jego motywy. Tu morderca daje odpowiedź. „Prawdopodobnie kierowała nim zazdrość. Zazdrościł tym dzieciom dzieciństwa, tego , że nie są ofiarami ojca tyrana. Tego, że nie muszą znosić upokorzeń, i tego, że nie muszą ciągle obawiać się o swoje życie.”

Wkurzał mnie Sikora, jego czepianie się wszystkich, a zwłaszcza swojego partnera, ciągłe nawiązanie do jego orientacji seksualnej. Jakoś nie przeszkadzało mu to, aby poprosić go na chrzestnego swojego dziecka.