Name: Popołudnia na Miodowej
Rating: 8.08 (37 reviews)
ISBN: 9788366553842

Popołudnia na Miodowej

Joanna Szarańska

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 37 ocen kanapowiczów

Opis

Urocza uliczka na przedmieściach i chwytająca za serce opowieść o poświęceniu oraz miłości do dziecka.
Klara zawsze obawiała się związków, gdyż nie chciała powtórzyć błędów swoich rodziców, których małżeństwo się rozpadło. Kiedy Tomek skradł jej serce i obiecał nigdy go nie złamać, uwierzyła, że ich miłość wytrzyma każdą próbę. Pięć lat później Tomek odchodzi, a Klara zostaje samotną matką. Wraz z córką Nelą przeprowadzają się na Miodową. W piekarni, której wnętrze wypełnia aromatyczny zapach ciasta i kawy, Klara próbuje pogodzić się ze stratą i zapewnić dziewczynce szczęście. Nela wymaga jednak wiele uwagi. Jest przecież dzieckiem wyjątkowym…
Jak niepowtarzalna atmosfera Miodowej wpłynie na Nelę?
Czy Klara odzyska spokój i rozpocznie nowe życie?
A może Tomek wcale nie odszedł na zawsze?

Data wydania: 2020-07-15

ISBN: 978-83-66553-84-2, 9788366553842

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Cykl: Na Miodowej, tom 2

Kategorie: Literatura obyczajowa, Literatura kobieca

Stron: 400

dodana przez: Justyna_K

Autor

Joanna Szarańska Joanna Szarańska. Osoba pogodna i czarująca świat swoim uśmiechem. Obserwuje mijające dni z niegasnącym entuzjazmem i oczekuje, że w swoim życiu zrobi coś naprawdę ważnego. Dla innych i dla siebie. Copywriterka o stu specjalnościach. Zakochana w pił...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Joanna Szarańska

Recenzje

1 część podobała mi się bardziej

25.07.2020

Klara wiedzie życie z mężem i córeczka Nelą. Kobieta nie chce powtórzyć błędów rodziców i stara się, żeby jej życie było lepsze. Nie chce by jej małżeństwo rozpadło się tak jak jej rodziców. Jednak Tomek nie wytrzymuje i odchodzi. Klara zostaje sama z córką, która jest niepełnosprawna i wymaga opieki. Mąż nie wspiera jej ,odciął się totalnie od ic... Recenzja książki Popołudnia na Miodowej

× 3

Popołudnia lepsze niż poranki.

7.01.2021

"- Mamo - zagadnęłam pewnego dnia, kiedy podczas przedpołudniowej przechadzki zawędrowałyśmy do mieszkania mojej matki. - Nie wydaje ci się, że z Nelą jest coś nie tak? Nie pierwszy raz formułowałam to pytanie, zawsze jednak pozostawało ono w mojej głowie. Teraz się odważyłam i wypuściłam je na zewnątrz. Uwolniłam je. Poczułam wielką ulgę, a równ... Recenzja książki Popołudnia na Miodowej

@angell15 × 2

Pozostał lekki niedosyt

27.12.2020

Udało mi się przeczytać "Popołudnia na Miodowej 2"Joanny Szarańskiej. Jak się domyślacie, to już drugi tom. Pierwszy był w porządku i zaciekawił mnie na tyle, że postanowiłam przeczytać kontynuację. Tym razem fabuła skupia się na Klarze i Tomku oraz ich córeczce Anielce. Nasi bohaterowie mierzą się z trudnymi decyzjami. Dowiadujemy się kiedy Klar... Recenzja książki Popołudnia na Miodowej

@pola841 × 1

Kiedy siła jest kobietą...

6.08.2020

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej powieści i śmiem twierdzić, że urzekła mnie nawet bardziej niż poprzedni tom. Postać Klary mnie ujęła i zachwyciła, równocześnie wzruszając i przepełniając żalem. 🥐 Klara jest mamą pięcioletniej Anielki, Neli. Dziewczynki o szczególnych potrzebach, które wymagają większej uważności ze strony rodziców. Niestety d... Recenzja książki Popołudnia na Miodowej

@kasia.rzymowska × 1

Zobacz wszystkie (4) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@book.book.pl

2024-07-31

7 /10

Przeczytane

Nie czytałam wcześniej opisu tylko sięgnęłam po drugą część, więc było dla mnie zaskoczeniem, że nie jest to kontynuacja losów bohaterki z pierwszego tomu, ale ona oczywiście też się tam pojawiała. Ogólnie temat autyzmu nie był mi znany, więc wiele dowidziała, się o trudnościach jakie dotykają w życiu osoby autystyczne.

× 7 | link |

@Bibliotecznie

2020-07-21

8 /10

Przeczytane

Joanna Szarańska wielu czytelnikom kojarzy się z lekkim humorem i zabawnymi komediami. W serii Na Miodowej możemy zobaczyć jej inne oblicze. Życiowa opowieść o ludziach takich jak my wciąga od pierwszej strony i nie pozwala odłożyć książki na dłużej. To jedna z tych opowieści, które żyją w nas jeszcze długo po zakończeniu lektury.

„Poranki na Miodowej 1” były zaledwie wstępem do historii, która rozkwitła w drugiej części serii. Typowo obyczajowa powieść przerodziła się bowiem w piękne studium macierzyńskiej miłości. W „Popołudniach na Miodowej 2” na pierwszy plan wysuwa się historia Klary Kwiatkowskiej i jej córeczki Anielki.

Kiedy Klara stała się szczęśliwą żoną Tomka, zamieszkali razem w małym mieszkanku, ciesząc się wspólnym życiem i wzajemną miłością. Niedługo po ślubie pojawiła się na świecie ich wymarzona córeczka, Aniela. Ktoś obserwujący ich z zewnątrz powiedziałby, że to historia jak z filmu z happy endem. Niestety, nie zawsze życie daje nam to, czego byśmy pragnęli. Niejednokrotnie przychodzi nam zmierzyć się z trudnościami, które momentami wydają się nie do udźwignięcia. W takiej właśnie sytuacji, kilka lat po narodzinach córki, znalazł się Tomek. Po miesiącach utarczek słownych z Klarą i nieporozumień, dziwnych i niezrozumiałych dla niego zachowań upragnionego dziecka, Tomek postanawia zmienić otoczenie. Zostawia żonę samą z wszystkimi problemami i wyjeżdża do pracy za granicę. Klara nie może pojąć jego zac...

» czytaj dalej

× 4 | link |

@agulkag

2022-12-08

Przeczytane

Czytałam z zapartym tchem, a emocje od wzruszenia, poprzez zadumę na wściekłości zakończywszy.
W skrócie, to kontynuacja pierwszej części "Porankow", ale w sumie można i czytać bez niej, bowiem historia Klary, Tomka i ich córeczki Neli jest na tyle odrębna.
Początkowo wielka miłość dwojga młodych, oczywiście kończy się na ślubnym kobiercu i narodzinach wyczekiwanego dziecka. Proza życia niestety dosięga młodych rodziców i początkowe szczęście zamienia się w obowiązek. Dodatkowo coś jednak jest nie tak z córeczką, która coraz bardziej zaczyna odstawać od rówieśników.
Diagnoza jest druzgocąca zwłaszcza dla Tomka.
Wielkie brawa dla autorki, która postanowiła pokazać swiat rodziny z dzieckiem autystycznym. Wydawać by się mogło, że obecnie osoby z wszelakimi dysfunkcjami już są na tyle obecne w społeczeństwie, że nie powinny wzbudzać szczególnego zaiteresowania, żwłaszcza tego negatywnego.
Niestety wciąż są wytykane, przeszywane wzrokiem pełnym oburzenia i niechęci lub wręcz wykłuczane z normalnego funkcjonowania.
Pięknie pokazane jest też to, jak czują się rodzice w roli szukajacych diagnozy dla swojego dziecka, a potem pomocy w jak najlepszym zorganizowaniu nowego świata dla siebie i pociechy.
Troche miałam ochotę wejść w ksiażkę i potrząsnąć Klarą, aby wreszcie obudziła siez letargu i zaczęła walczyć o dziecko. Drugie moje wejście zaś do powieści dotyczyłoby Tomka, wiecznego dzieciaka, który zupełnie nie sprawdził się w roli męża, a przede wszys...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@moj.swiatksiazek

2020-07-15

8 /10

Przeczytane

Drugi tom serii "na Miodowej", który urzekł mnie równie mocno jak pierwszy, i za którym bardzo czekałam.

"Popołudnia na Miodowej 2" opowiadają historię Klary i jej córeczki Anielki. Jak dobrze wiemy z poprzedniego tomu Nela jest dzieckiem wyjątkowym, które nieustannie potrzebuje uwagi i prawidłowej opieki.
Cała książka skupia się na ich aktualnym życiu i problemach, a rozdziały przeplatane są przeszłością, a dokładniej młodzieńczymi zawirowaniami Klary i Tomka.

Jeśli szukacie bardzo lekkiej, ciepłej i niesamowitej książki, która wprowadzi was we wspaniały świat bohaterów to jak najbardziej polecam tę serię. Po raz kolejny przekonałam się, że autorka ma lekkie pióro, a stworzone przez nią historie pożeram w całości. Najchętniej czytałabym je w kółko i w kółko, ponieważ mają one swój urok. Kiedy kończyłam czytać tę historię nie mogłam znieść tego, że po raz kolejny rozstaję się z bohaterami. Gdyby nie to, że mam obok siebie mały stosik książek, które w najbliższym czasie muszę przeczytać, to sięgnęłabym po "Poranki na Miodowej 1"

"Popołudnia..." to bardzo życiowa pozycja, która pokaże czytelnikowi odrobinę "gorszą", cięższą stronę życia bohaterów, którzy mają dość specyficzne życie, które ich czasami przerasta - a szczególnie jednego bohatera. Nie napiszę wam o co mi chodzi, bo nie chcę spojlerować. Jedyne co mi pozostaje, to zachęcić Was do sięgnięcia po tę serię (którą pamiętajcie, należy czytać wg. kolejności!!) i pozwolić się porwać w pię...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@Angel

2021-05-23

7 /10

Przeczytane

Pierwsze słowa pojawiające się w mojej głowie kiedy myślę o tej książce, to że jest naprawdę wartościowa i bardzo życiowa.
Po przeczytaniu Poranków chciałam poznać dalszą historię Małgosi i Leona. Gdzieś w międzyczasie przypadkiem dowiedziałam się, że ta część skupi się na innych bohaterach. Cieszę się, że byłam na to nastawiona już przed lekturą :)
Klara, Tomek i ich córeczka- Nela.
Nela, która wymaga szczególnej uwagi. Nela, która ma autyzm.
Pani Szarańska przedstawia nam problem, jakim jest częste zachowanie ludzi w kontakcie z osobą autystyczną. Problem, jakim jest niewiedza społeczeństwa. Jakim jest to, że ludzie potrafią zachowywać się okrutnie, w stosunku, nawet do małego dziecka.
Pokazuje nam, jak wielkiej siły potrzeba do mierzenia się z tym wszystkim, każdego dnia. Pokazuje jak wielką siłę może mieć w sobie kobieta, matka.
Historia Klary, która tak wiele miała na swoich barkach, wciągnęła mnie od samego początku! Autorka w tak piękny sposób potrafi pisać o emocjach, uczuciach! Do tego ten cudowny klimat Miodowej, piekarni, w której ma ochotę się usiąść i poczuć ten spokój, mimo wszystko. Tę dobroć pracujących tam ludzi. Jestem totalnie zauroczona! :)

× 2 | link |

@czytac.lubie

2020-08-24

9 /10

Przeczytane Posiadam

Powróciłam na Miodową! To urocza, pełna emocji lektura. To historia Klary i jej wspaniałej córeczki Neli. Nela jest dzieckiem, który potrzebuje więcej uwagi, jest dzieckiem wyjątkowym - stwierdzono u niej cechy autyzmu.

Są momenty, że w czasie czytania pojawiają się łzy. Autorka pokazała, jak trudną rolę mają rodzice, by pokazać, że ich dziecko jest wyjątkowe, jest kochane, tylko potrzebuje większej uwagi. Bardzo ważne jest też środowisko, które nie zawsze potrafi zrozumieć zachowanie dziecka. Klara musi radzić sobie z codziennością Neli. Pomaga jej teściowa - ciepła, wrażliwa osoba - znamy ją z pierwszej części, jako właścicielkę piekarni kawiarenki.

To wyjątkowa lektura! Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki. Ta historia urzekła mnie bardziej niż pierwsza część (ale tamta też jest wspaniała). Skłania do refleksji - polecam gorąco!

Czytając krótkie posłowie autorki, czujemy ogrom miłości matki do dziecka, do dziecka o specjalnych potrzebach. Ta książka na długo pozostanie w pamięci!

× 1 | link |

@jelonka11

2020-07-15

6 /10

Przeczytane

Książka podejmuje temat dziecka z autyzmem oraz jak choroba ta wpływa destrukcyjnie na małżeństwo rodziców.

× 1 | link |

@monikatomaszewska1994

2022-05-27

Przeczytane

"Popołudnia na Miodowej 2" to druga część historii Joanny Szarańskiej o mieszkańcach uroczej uliczki na przedmieściach. Tak jak w pierwszej części pojawia się tutaj historia Małgosi, która przejęła księgarnie po zmarłej ciotce. Chociaż tym razem pierwsze skrzypce gra Klara, Tomek i ich córka obarczona pewną diagnozą. To również najpiękniejsza książka jaką do tej pory czytałam o sile miłości matki do dziecka i o porzuceniu. O tym jak mężczyźni nie radzą sobie z trudnościami życia rodzinnego. To cudowna książka o miłości zwłaszcza do dziecka naznaczonego piętnem diagnozy na "a".

Chociaż, czy inność to piętno? Czy każdy kto się czymś wyróżnia musi dostawać etykietkę ? Czy musimy oceniać wszystko co inne i niestandardowe ? Czy widząc nietypowe zachowania na ulicy musimy się im zawsze przypatrywać ?

Nie będę wam tutaj streszczać fabuły. Już tyle na ten temat zostało napisane u innych, że wystarczy. Chcę skupić się na uczuciach jakie ta książka we mnie wywołała, bo możecie mi wierzyć lub nie, ale nikt tak pięknie nie opisuje emocji jak Szarańska. Uważam tak ja i uważa tak moja mama, a ona jest równie wielką specjalistką do spraw emocji jak Joanna - autorka serii na Miodowej.

I jeszcze nigdy nie miałam w rękach książki, która w tak dosadny, a jednocześnie delikatny sposób ujęła by w słowach zmagania rodziców dzieci dotkniętych innością. Ja nie posiadam własnych, ale w rodzinie mam dziewczynę, która zmaga się z niepełnosprawnością. Znaczną. Jej rodzice...

» czytaj dalej

| link |

@zaczytany.bebenek

2021-06-23

9 /10

Przeczytane Recenzenckie Przeczytane 2021

„Popołudnia na miodowej 2” rozłożyły mnie na łopatki. Książkę przeczytałam kilka dni temu i tak naprawdę wciąż zastanawiam się, co Wam o niej napisać. Najtrudniej opisać mi książki, które emocjonalnie mnie rozbiły, nie umiem znaleźć odpowiednich słów, tak jakby to, co powiem zawsze było za mało, niewystarczająco. Też tak macie?

*
Popołudnia to kontynuacja losów bohaterów z Poranków.. Jednak tu skupiamy się najbardziej na Klarze, Neli i Tomku. Oczywiście pojawia się również Małgosia, jednak narracje przejmuje właśnie Klara. Szczerze powiem, że niejednokrotnie łzy wzruszenia cisnęły mi do oczu. Nela jest wyjątkowym dzieckiem, dzieckiem autystycznym i na tym głównie skupia się autora. Na emocjach, jakie towarzyszą Klarze i Tomkowi. Z czym musi zmierzyć się młoda mama, która jest przerażona tym, że jej dziecko nie jest takie jak inne dzieci. Właśnie te emocje autorka przekazała w sposób idealny. Strach, bol, brak zrozumienia, niejednokrotnie niesprawiedliwe i bardzo powierzchowne oceny zupełnie obcych osób. To wszystko jest okropnie bolesne, przytłaczające. Tak bardzo połączyłam się emocjonalnie z Klarą. Sama bałam się przez chwile czy na pewno moje dziecko jest zdrowe, czy wszystko z nim w porządku. Do tego autorka bardzo realistycznie opisuje zachowania dziecka autystycznego, teraz już wiem dlaczego. Pani Joanno jest Pani bohaterką.
Kilka wątków z pierwszej części wyjaśnia się właśnie tutaj, jednak nie wszystko jest jeszcze jasne, dlaczego z niecierpliwośc...

» czytaj dalej

| link |

@edyta.kyziol

2022-08-18

10 /10

Przeczytane

Długo ta książka musiała czekać na swoją kolej. Ciągle były jakieś inne, pilne, polecane, nowości...
Ale przypomniałam sobie o niej kilka dni temu i od razu mnie wchłonęła.

"Popołudnia na Miodowej" to druga część książki Joanny Szarańskiej. Dużo piękniejsza od części pierwszej.
To nie jest książka lekka, łatwa i przyjemna. Tu nie ma nagłych zwrotów akcji, napięcia czy ciarek na plecach.

To historia kobiety, która po opuszczeniu przez męża zmaga się z samotnym wychowaniem dziecka z autyzmem. Jednak największym problemem nie jest tu samotne rodzicielstwo a reakcja ludzi na odmienność, na zachowanie odbiegające od normy, brak zrozumienia i empatii.

To jedna z piękniejszych książek pokazujących miłość matki do dziecka.

Myślę, że więcej nie trzeba pisać.
To wystarczy.

Polecam

| link |

@Ferante

2021-07-25

6 /10

Przeczytane

Dziś mam dla Was parę słów o drugim tomie na Miodowej.
"Popołudnia na Miodowej 2" to coś więcej niż lekka lektura na lato. To sięgnięcie po głębszy problem. O chorobie dziecka, zmaganiu się z trudnościami i samotności.

To właśnie w najtrudniejszym momencie życia mama zostaje ze swoją córką, bo tata podjął decyzję, że musi odpocząć. To czas gdzie jak nigdy właśnie to dziecko potrzebuje poprowadzenia za rękę, aby poradzić sobie z potwornościami tego świata.

Wiele mądrych cytatów, refleksji i trudnych decyzji. Choć pierwsza część podobała mi się bardziej to drugi tom również warto przeczytać. Wiele uczy i zapada w pamięć. Jednym słowem polecam.

| link |

@czytnienta

2021-10-27

10 /10

Przeczytane

Piękna historia o ludzkich ułomnościach i bynajmniej nie mam na myśli autystycznego dziecka. Wszystkie przytoczone opinie samozwańczych specjalistów ds. wychowywania dzieci są niestety bardzo prawdziwe. Bądźmy bardziej tolerancyjni, empatyczni. Wspierajmy zamiast osądzać. Dobra lektura dla wszystkich, nawet dla tych, którzy wolą odwracać wzrok i udawać, że problem nie istnieje.

| link |