Powrót

Myślałam, że bardziej mnie zachwyci ta książka. Nie jest zła, lecz nie tak zachwycająca jak inne. Mimo to, dobra, lekka lektura na wypoczynek w ogrodzie.
Poczytajcie sami i oceńcie, może ja się mylę...

Trevor Benson zostaje ciężko ranny podczas misji w Afganistanie, postanawia wrócić do ważnego miejsca z okresu dorastania jakim jest dom dziadka w New Bern. Pragnie tam odpocząć i nabrać sił na nowe dalsze życie. Po kilku dniach przed domem dziadka kręci się młoda dziewczyna, która jest niebywale tajemnicza. Na miejscu poznaje również Natalie, zastępczyni szeryfa, przy której odkrywa nieznane mu dotąd odczucia. Kobieta również jest nim zainteresowana, jednak pozostawia Trevora na dystans...
Jak potoczy się dalsze życie Trevora, czy powrót do miejsca z przeszłości będzie miał jakiś cel?

Pierwsze moje spotkanie z twórczością Nicholasa Sparksa, które uważam za niezwykle udane.
Dużo słyszałam o książkach autora, że są niezwykle romantyczne i życiowe, postanowiłam się o tym przekonać na własne oczy i dzięki uprzejmości @wydawnictwoalbatros miałam przyjemność przeczytać powyższą książkę.
Małe doświadczenie miałam jednak z filmem "Ostatnia piosenka" na podstawie książki. Jednak wiadomo, że książki mają zupełnie inną duszę i kiedy czytamy przedstawione historie obraz nabiera innych bardziej emocjonujących kształtów.
Jestem w szoku warsztatu pisarskiego autora, w którym mężczyzna może tak pięknie opisywać uczucia i ubarwiać cała historię dopracowując każdy szczegół z życia bohaterów. Oprócz wątku romantycznego zamieszcza w tym wypadku problem psychologiczny osób cierpiących na zespół stresu pourazowego oraz uczucia przyjaźni i oddania.
Jest to lektura...

Mam wrażenie, że trwało to całe wieki ale wreszcie się udało. Zawsze lubiłam powieści Sparksa jednak od jakiegoś czasu mam wrażenie, że autor zmienił styl. Czułam to już w jego poprzedniej książce, "Powrót" tylko mnie w tym zdaniu utwierdza. Każdy zainteresowany w skrócie wie o czym traktuje fabuła więc nie będę o tym pisać. Natomiast powiem, że czytam tą książkę od dnia jej premiery z przerwami i przeplatając innymi pozycjami. Trochę długo, prawda? Ano długo bo książka jest niesamowicie rozwleczona. Do połowy niemal nie do przebrnięcia. Długaśne opisy wszystkiego, wspominki od zarania dziejów i przemyślenia autora sprawiają, że ma się ochotę wyrzucić czytnik przez okno. Coś zaczyna się dziać tak naprawdę około 180 strony czyli już przy końcu bo książka liczy niewiele ponad 300 stron. Zakończenie w sparksowym stylu. Książka jest dobra jeśli oczywiście nie pokonają nas początki. Tam najłatwiej odpaść :) Tak czy tak brakuje mi Sparksa z czasów "Listu w butelce" czy "Bezpiecznej przystani". Wahałam się w ocenie czy 6 czy 7, po namyśle wybrałam jednak 6 bo książka jest dobra ale do bardzo dobrej moim zdaniem nieco jej brakuje.

Dawno nie czytałam Nicholasa Sparksa. „Powrót” jest ciepłą, sentymentalną powieścią, napisaną w taki sposób, żeby przykuć uwagę czytelnika. Jak to u Sparksa historia która chwyta za serce, dużo emocji, sekretów, nierozwiązanych spraw z przeszłości. To co mnie pociąga w książkach autora, to że o sprawach trudnych i zawiłych opowiada w sposób lekki i subtelny. Bohaterowie mimo ciężkiej przeszłości są dzielni i silni, co pozwala im wierzyć, że tuż za rogiem czeka na nich coś wspaniałego. Polecam.

Ta powieść kojarzy mi się z wiosną. Kiedy przyroda zdaje się odradzać lub budzić z zimowego snu. Kiedy wracają dłuższe dni, słońce i śpiew ptaków. Niespiesznie, delikatnie, a jednak na nowo pozwalając odczuwać nadzieję lepszego jutra, nowego początku i możliwości.

Główny bohater, a zarazem narrator tej książki zaczyna właśnie od nowa, równocześnie wracając. Wracając do domu dziadka, w którym mieszkał po śmierci rodziców razem z ukochanym dziadkiem. Próbuje też wrócić do zawodu lekarza oraz równowagi psychicznej, ponieważ cierpi na PTSD po wypadku w Afganistanie.
To jego oczami poznajemy lokalną społeczność małego miasteczka i jego mieszkańców. W szczególności dwie kobiety- nastoletnią Callie i Natalie, zastępcę szeryfa. Obie odegrają ważną rolę w życiu Trevora.

Wszyscy troje zmagają się z własną przeszłością, losem, który nie był dla nich łaskawy. Osamotnieni w swoich odczuciach, próbują na nowo poukładać własne życie. Trevor pragnie też rozwikłać zagadkę śmierci dziadka i jego wyprawy.

Ta powieść nie jest typową historią romantyczną. Wątek miłosny nie odgrywa tu kluczowej roli. Dużo ważniejszy jest tu moim zdaniem wątek nowego początku, który wymaga powrotu do miejsc lub korzeni.

Mimo, że nie jest to powieść tak emocjonalna jak np. "Pamiętnik" to moim zdaniem warto po nią sięgnąć i odnaleźć spokój na jej kartach.

Czekając, najczęściej długo, na najnowsze dzieło topowego i przy okazji lubianego autora, nasze wymagania rosną. I tak było w przypadku nowej powieści Nicholasa Sparksa. Oczekiwania sięgały klasyków gatunku - Pamietnika czy Szczęściarza, i chyba te wysokie oczekiwania sprawiły, że nie jestem tak zadowolona jak mogłabym być.

Całą historię mogę określić jako bardzo przyjemną, styl autora nic się nie zmienił, opisy są barwne, a czytanie idzie łatwo. Książkę można "machnąć" na raz, bo przez nią się wręcz plynie. Jednak gorzej wypada pomysł na tę opowieść. Nie polubiłam głównego bohatera, nie wiem dlaczego, ale wydawał mi się mało sympatyczny i nachalny. Może to wina braku chemii między postaciami? Trevor ma zespół pourazowy, jednak autor nie pokusił się o rozwinięcie tego wątku, a wplótł jeszcze dwie sytuacje, które powinny zagrać nam na uczuciach. Mam wrażenie, że ta mnogość wątków nie pozwoliła się skupić na jednym, na przeżywaniu go czy próbie wczucia się w emocje bohaterów. Mamy trzy trudne tematy, a tylko ślizgamy się po ich powierzchni. U mnie nie było wzruszenia, nie było empatii.

To książka dobra, ale nie zachwycająca. Poprawna, ale nie ekscytująca. Po mistrzu romantycznych historii, spodziewałam się czegoś poruszającego, a to tylko przyjemna obyczajówka.

Wszyscy miłośnicy twórczości Nicholasa Sparksa wiedzą że porusza on zawsze tematy trudne, wzruszające, tak zwane wyciskacze łez. Ta książka jest podobna ale początek, a właściwie większa część powieści jest inna.

Autor na pierwszych stronach lektury intryguje, zapowiada ciekawy temat i tajemnice, a dokładnie trzy. Umierający dziadek niewyraźnie przekazuje wnuczkowi informacje i prośbę. Niestety trudno ją zrozumieć. Główny bohater spotyka na swojej drodze dwie kobiety które noszą w sobie tajemnice. Jakie sekrety ukrywają?

Po tak niezwykle ciekawym wprowadzeniu nagle zaczyna wiać nudą. Mamy kilka stron poświęconych pszczołom, ich hodowli i pozyskiwaniu miodu, kilka obrazków miłosnych i nieśmiałych prób odkrycia zagadek. Dopiero pod koniec zaczyna się dziać i to jak! Ale jak dla mnie zbyt późno. Szkoda.

Jak dla mnie to była najsłabsza powieść mistrza romantycznych historii ze śmiercią w tle.

Bardzo spokojna i refleksyjna opowieść o smaku miodu :) Są ludzkie tragedie, są wspaniali ludzie, jest miłość, cały Sparks !

„POWRÓT”

Nicholas Sparks Wydawnictwo Albatros

Niezapomniany autor Nicholas Sparks powraca w niesamowitym stylu. Jego powieść „Powrót” porwie miliony serc.

Doktor Trevor Benson brał udział w wojskowej misji. Niestety nie wyszedł z niej cało. Ma zdeformowane ciało. Cierpi na różne syndromy z tym związane. Chodzi do psychiatry. Przyjeżdża do dziadka, który leży w szpitalu i niestety umiera. Przez jakiś czas mieszka w chacie odziedziczonej po swoich dziadkach. Dzięki temu poznaje niesamowitych ludzi. Między innymi zastępczynię szeryfa Natalię. W jakich okolicznościach ją poznał to już musicie przeczytać sami. Czy coś między nimi będzie?

Czas pokaże, czy to był dobry pomysł przyjechać w rodzinne strony. Trevor próbuje odkryć tajemniczy wyjazd dziadka i jego śmierć poza miejscem zamieszkania. Dzięki znajomym dziadka poznaje go na nowo. Kim jest tajemnicza Cali? Kto włamał się i mieszkał w chacie dziadka po jego śmierci? Tego wszystkiego próbuje się dowiedzieć nieustępliwy wnuczek Trevor.

Bardzo piękna historia pokazująca, że mimo ogromnej tragedii i straty człowiek potrafi czynić dobro i nieść pomoc innym. Przez tą pomoc leczy również siebie samego. Zapomina wtedy o sobie, a myśli o innych.

Polecam każdemu z was tą wzruszającą historię. Takie powieści powinno się czytać. „Powrót” czytałam z zapartym tchem.

Jeżeli lubicie wzruszające historie to dobrze trafiliście. Pamiętajcie po burzy zawsze wychodzi słońce....

Po nieoczekiwanym wypadku Trevor powraca do New Bern, by zamieszkać w domu zmarłego dziadka. Na jego drodze stanie zastępczyni miejscowego szeryfa, z którą zwiąże go nie tylko przelotna znajomość. Dodatkową komplikacją okaże się Callie, nastolatka, która na temat śmierci dziadka może wiedzieć zaskakująco dużo.

“Powrót” to historia słodko-gorzka. Życie bohaterów nie jest usłane wyłącznie różami. Romanse, choć z pozoru jak z bajki, mają więcej upadków niż wzlotów. A tajemnice… No powiedzcie, kto ich nie ma? To właśnie one robią tu niemałe zamieszanie i zmieniają spojrzenie na pewne rzeczy. Przeczytałam w życiu już kilka książek Nicholasa Sparksa i naprawdę uwielbiam jego styl. Według mnie to mistrz opisów! Czy to wnętrz, czy natury, są one napisane z takim smakiem, że mimo iż akcja nie zawsze posuwa się do przodu, nie odczuwałam znudzenia ani przez chwilę. Nie spodziewałam się, jak mocno zainteresuje mnie kilka ciekawych faktów na temat pszczół! Cała akcja budowana jest powoli, najwięcej dzieje się na kilkudziesięciu ostatnich stronach. Kreacja bohaterów zyskała moją ogromną sympatię. Każdy z nich jest inny, każdy z nich wyróżnia się niepowtarzalnymi cechami. Ich życie, często owiane tajemniczą nutką, zachęca do kontynuowania lektury. “Powrót” czytałam z przyjemnością. Muszę jednak przyznać, że choć przedstawiona historia jest naprawdę piękna i poruszająca, nie targały mną wyjątkowe emocje (w porównaniu do innych książek autora, np. “Bezpiecznej przystani”). Najno...

Wielką specjalistką w dziedzinie romansów nie jestem, ale fanką twórczości Nicholasa Sparksa już tak 😁
W jego powieściach podoba mi się to, że historie miłosne jego autorstwa, nigdy nie są proste i oczywiste, nie można mieć pewności, że wszystko skończy się happy endem, autor często kreuje postaci, sytuacje, które zmuszają czytelnika do refleksji i zastanowienia się, co my zrobilibyśmy w danych okolicznościach.
Podobnie jest z najnowszą książką w jego dorobku "Powrót". Główny bohater, cierpiący na syndrom stresu pourazowego Trevor, po stracie dziadka, który był jego najbliższym żyjącym krewnym, zamieszkuje tymczasowo w jego domu. Krótko po przeprowadzce poznaje Nathalie i wydaje się, że na jego drodze wreszcie stanęła ta jedyna. Jednak jego wybranka skrywa pewną tajemnicę. Równie tajemniczą postacią, okazuje się młoda dziewczyna mieszkająca w "sąsiedztwie", która jak się wydaje, była znajomą dziadka Trevora. Jak potoczą się losy tego trio?
Sparks i tym razem nie zawiódł. Fabuła jest interesująca, z niespodziewanymi zwrotami akcji i trzymająca w napięciu, owianą sekretami atmosferą. Niestety mam przeczucie, że fabuła tej książki nie zostanie w mojej pamięci na długo. Trudno mi wyjaśnić, dlaczego tak się dzieje, szczególności w kontekście "najnowszych" powieści Sparksa. Te "starsze" książki, pamiętam i wspominam do dzisiaj (szczególnie mój ulubiony "Ślub" - chociaż w zasadzie trudno mi powiedzieć, dlaczego akurat tę pozycję darzę szczególnymi względami), natomi...

Autor, którego nie da się nie znać. Chociaż po jego książki naprawdę bardzo rzadko sięgam, to ekranizacje na podstawie jego powieści chyba wszystkie obejrzałam! Początkowo naprawdę wolno toczyła się akcja i po prostu wynudziłam się. Dopiero pod koniec zaczęło się robić ciekawie.

Trevor jest weteranem wojennym, który cały czas zmaga się z zespołem stresu pourazowego. Nieoczekiwana wiadomość o śmierci jego dziadka dodatkowo przytłacza mężczyznę. Trevor postanawia przeprowadzić się do domu dziadka w New Bern. Mężczyzna nie ma wiele czasu na użalanie się nad sobą, gdyż w jego życiu pojawiają się dwie kobiety.
Jedną z nich jest zastępca szeryfa Natalie, która od razu przykuła uwagę mężczyzny. Natalie jest bardzo skryta i niedostępna, jednak to wcale nie odtrąca Trevora. Mężczyzna zrobi wszystko aby się dziewczyna przed nim otworzyła.
Drugą kobietą, a raczej dziewczynką jest Callie, nastolatka, która jest jeszcze bardziej skryta niż Natalie. Unika ludzi jak i rozmów z nimi. Nikt nic o niej nie wie. Jednak wychodzi na jaw, że Callie miała doskonały kontakt z dziadkiem Trevora.
Wszyscy mają tajemnice. Co się stanie jeśli ujrzą światło dzienne?

Najbardziej w całej powieści urzekły mnie informacje o ulach i pszczołach. Naprawdę! To było w taki interesujący sposób opisane, że pragnęłam się dowiedzieć o nich czegoś więcej. Właśnie to w książkach Sparksa lubię - można nauczyć się i dowiedzieć o czymś nowym.

Ta powieść jest lekka, romantyczna i p...

To moje drugie podejście do twórczości autora. Pierwsze było takie średnio udane i trochę mnie zniechęciło do czytania innych jego powieści. Jednakże tym razem postanowiłam zrobić wyjątek, bo totalnie zauroczyła mnie okładka.

Trevor zostaje ciężko ranny podczas jednej z misji w Afganistanie. W związku z tym wraca na stare śmiecie - do New Bern. Tam czeka na niego dom, który odziedziczył po dziadku. To miejsce wydaje się być idealne do rozpoczęcia wszystkiego od nowa.
Poznaje tam Natalie, zastępcę lokalnego szeryfa. Choć bardzo ich do siebie ciągnie, to czuje on, że dziewczyna coś przed nim ukrywa - tak samo jak młoda i ponura dziewczyna - Callie.
Na Trevora czeka wiele niewiadomych. Czy uda mu się znaleźć odpowiedzi na wszystkie dręczące go pytania? Czy uzyska tutaj spokój i znajdzie miłość?

"Powrót" to historia, która całkowicie mnie zauroczyła i nie mogłam się od niej oderwać. Życue w niej płynie swoim rytmem. Autor zaskakiwał mnie na każdym kroku. Czytało m isię ją bardzo przyjemnie i za każdym razem, kiedy ją odkładałam aby zając się obowiązkami tęskniłam za bohaterami i zjadała mnie ciekawość.
Bohaterowie są świetnie wykreowani i każde z nich zapadło w moim sercu. Teraz jestem przekonana, że z ogromną chęcią sięgnę po inne książki autora.

"Powrót" to już moja któraś kolejna przeczytana książka autora. Główny bohater, Trevor, lekarz ciężko ranny w czasie misji w Afganistanie, powraca do domku, odziedziczonego po dziadku, do małego miasteczka. Czuje się samotny, nie ma już nikogo z rodziny. W New Bern poznaje Natalie - zastępcę szeryfa oraz Callie, tajemniczą nastolatkę, której jak się okazuje pomagał jego dziadek.
To wzruszająca historia - tę trójkę bohaterów łączy jedno - samotność. Każda z nich zmaga się ze swoimi problemami i musi pogodzić się z przeszłością.

"Żeby iść w życiu naprzód, czasem trzeba wrócić do miejsca, w którym wszystko się zaczęło".

Początkowo akcja toczy się powoli, ale już w połowie książki przyspiesza. Przeczytajcie jak ułożą się losy bohaterów! Gorąco polecam - warto! Myślę, że ta historia przypadnie Wam do gustu.

Jeśli jeszcze nie mieliście okazji przeczytać żadnej książki autora, to również polecam!

Cała historia prowadzona jest w bardzo niespieszny sposób, przez co zostajemy wprowadzeni w swego rodzaju trans podczas czytania. Wszystko składa się tutaj w spokojną i uroczą całość. Trevor i jego poczucie humoru i flirt, Natalie i jej podejrzliwość i tajemnica, oraz nastolatka, która stanie się kluczową postacią w pewnym momencie historii. Nie mamy tutaj płomiennego romansu, ale wydaje mi się, że nawet by tu nie pasował. Wszystko wydaje się przemyślane i opisane w po prostu cudowny sposób. Po skończeniu uśmiechałam się sama do siebie i czułam to ciepełko na sercu, które towarzyszy dobrej lekturze :) Jedynie pominęłabym epilog, który obdarł trochę idealne według mnie zakończenie ;)