Pozory

Książki tej autorki są dość specyficzne, moim zdaniem nie można powiedzieć, żeby skierowane były do wszystkich, bowiem styl jakim pisze, sam w sobie jest bardzo indywidualny.

Rozdziały w tej książce podzielone są na KIEDYŚ i DZIŚ. Poznajemy w nich głównego bohatera i jego matkę, od pierwszych dni życia chłopca, następnie przenosząc się do jego dorosłego, prawie samodzielnego życia. Napisałam „prawie”, bo czy on będzie mógł funkcjonować całkowicie samodzielne w życiu prywatnym, poza zawodowym, to jest kwestia kontrowersyjna.

Główny bohater to mężczyzna z jednej strony ponad przeciętnie inteligentny, zdolny i pracowity, a z drugiej wycofany, niełatwy w kontaktach międzyludzkich, ograniczony przez własny umysł introwertyk.

Autorka nie kreuje rzeczywistości pełnej szczęścia, radości, zadowolenia z życia, jej bohater niby jest zwykłym młodym człowiekiem, ale na jego drodze można dostrzec wiele problemów, które chyba bardziej są problemami innych niż jego.

W tej książce autorka ewidentnie rzuciła wyzwanie czytającym, którzy albo zobaczą w jej bohaterach ludzi empatycznych, pełnych wiary w drugiego człowieka, albo nie uznających nikogo, kto jest inny, osobliwy i… nudny w swojej egzystencji.

Ciekawa jestem ilu z nas zastanawiało się kiedyś nad tym, z ilu pozorów składa się nasze życie, bo przecież to co przeżywamy, czego doświadczamy, to nie zawsze jest to co prawdziwe, to często ...

Poznajemy świat Tomka oczyma matki w dzieciństwie i współpracowników w dorosłym życiu. Tomek jest genialnym ale dziwnym dzieckiem.sam nauczył się czytać jako czteroletni berbeć, biegle liczy, ale bawi się tylko klockami lub autkami, które układa według rozmiaru w długie pociągi, je kilka ulubionych potraw, zawsze tak samo podanych. Przedszkole, szkoła, studia to trudne doświadczenia dla Tomka. Nie potrafi nawiązywać relacji, jest szczery i logiczny do bólu. Gdy trafia do pracy w korporacji jego sposób komunikowania się niektórych niesamowicie drażni. Tylko jego bezpośredni przełożony dostrzega jego analityczny umysł i pracowitość. Pandemia i konieczność pracy zdalnej weryfikują możliwości pracowników korporacji. Czy Tomek sobie poradzi, czy człowiek taki jak on jest skazany na samotność?
Świetna książka, poruszająca ważne kwestie, zmuszająca do refleksji. Jak często osądzamy ludzi po pozorach, nie zastanawiając się ani przez chwilę? Czy potrafimy zobaczyć coś poza czubkiem własnego nosa?
Polecam, warto przeczytać, może następnym razem gdy spotkamy kogoś "innego" nie osądzimy go po pozorach.

W dwóch krótkich słowach: jest praca w korpo i jest główny bohater z Aspergerem