Blask choinki

Pani Agnieszka Lis nie pisze łatwych i lekkich powieści, lecz tutaj, o dziwo, sama informuje, że takowej właśnie możemy się spodziewać. Jestem bardzo ciekawa, co też z tego będzie...

Grupa zaprzyjaźnionych ze sobą osób postanawia uciec od żmudnych przygotowań i spędzić tegoroczne święta w Zakopanem. Co z tego wyniknie? Przekonajcie się sami.

Na pierwszych stronach znajdziemy króciutką charakterystykę, każdej postaci. Choć są one przedstawione w całkiem zabawny sposób, to ich ilość wprawia mnie w lekkie przerażenie. Zastanawiam się, czy zabieg ten był potrzebny, bowiem gdy czytam, wszystko przychodzi nadzwyczaj naturalnie.
Obietnice autorki zostały w stu procentach spełnione, jest bardzo leciutko, niezobowiązująco i zabawnie. Ot fraszka -igraszka na jeden wieczór.
Treść złożona w przeważającej mierze z dialogów, powoduje, że strony uciekają w błyskawicznym tempie.
Perypetie naszych bohaterów zaczynają się od podróży na miejsce przeznaczenia, bo przecież trzeba jakoś na te "all inclusive" dotrzeć, jedni wybierają pociąg, inni własny samochód i nie obejdzie się bez paru śmiesznych sytuacji.

Powieść o tym jak to pozory potrafią mylić. O grupie ludzi, zdawałoby się bardzo zaprzyjaźnionych, a pod skórą wzajemna niechęć, lęki, animozje. Troszkę krzywy, lecz bardzo prawdziwy obraz świąt w rodzinnym gronie, opisany z ironią i ciętym dowcipem.

Premiera 28/10/2020

Przychodzę do Was z moją opinią o książce, z którą niestety się nie polubiłam. To moje pierwsze spotkanie z autorką, ale cóż, na razie nie mam w planach sięgnąć po inne jej książki. Sylwia @czytelniczy.sadwspominała, że autorka ma specyficzne pióro i książka mimo wszystko traktuje o ludziach, jednak mi było bardzo trudno to dostrzec. Końcówka tchnęła we mnie trochę nadziei, że znajdę coś ciekawszego w książce, ale to za mało.
_______
Gubiłam się w ilości postaci. Często musiałam wracać do spisu postaci na początku książki. Ta historia to jeden wielki dialog i niestety przez znaczną część powieści dla mnie o niczym. Nie polubiłam stylu autorki, postacie irytujące. Dla mnie za dużo elegancji, ciągłego stonowania. Może to dlatego, że dla mnie nie ma niczego magicznego w spędzaniu świąt w hotelu i spacerowaniu po Krupówkach. Barbara doprowadzała mnie do szału. W książce można dostrzec, że siła tkwi w rodzinie i potrafią się jednoczyć w trudnej sytuacji. To jedyne co wyciągnęłam dla siebie z tej powieści.
_______
Dla mnie to najsłabsza świąteczna książka przeczytana w tym roku. Miałam ochotę ją w połowie odłożyć jednak domęczyłam, żeby móc wyrazić opinię.
Ode mnie 4/10

Kiedy czytałam zeszłoroczną książkę świąteczną autorki byłam odrobinę zniesmaczona i uważałam, że jest to najsłabsza książką świąteczna ze wszystkich wydanych ubiegłego roku. Tym razem, kiedy ponownie zobaczyłam książkę autorki w całym stosie ponownie poczułam zniesmaczenie. Czy słusznie?

Nie będę streszczać wam fabuły, ponieważ jest to kontynuacja książki pt.:"Zapach goździków". Jedyne co to... Ta książka nie jest dla mnie, choć autorka ma lekkie pióro, to nie mogłam przebrnąć przez całą historię. Niby jest ciekawie, do tego cały ten świąteczny klimat, no ale.. Tak naprawdę czuję się bardzo przytłoczona życiem bohaterów, ich codziennymi troskami i przeogromną ilością informacji na ich temat. Dla mnie było tego zdecydowanie zbyt wiele. Jedyne co bardzo mi się podobało to sposób, w jaki bohaterowie przedstawiali największe wartości. Dla nich rodzina zawsze był na pierwszym miejscu i chyba to sprawiło, że moja ocena to 5/10 gwiazdek.

Jeśli nie czytaliście nic tej autorki, to ja raczej odradzam sięgnięcie po jej (szczególnie) świąteczną serię.

Literatura lekka, łatwa i przyjemna, w klimacie świątecznym. Zaprzyjaźnione rodziny Arkadiusza i Klemensa postanawiają odpocząć od przedświątecznej bieganiny i wyjeżdżają do Zakopanego. Tam każdy spędza czas jak lubi, oczywiście znajdując czas na wspólne rozmowy przy kawie i winie. Jedynie mąż Barbary spędza coraz więcej czasu w łóżku. I jak to w życiu bywa pojawia się zła wiadomość, która zasmuca wszystkich, a potem dobra wiadomość o radosnym oczekiwaniu. Samo życie: słodko- gorzkie.
Miło i szybko się czytało. 👍😊🎅⛄🎄

"Blask choinki"

Co byście powiedzieli na spędzenie kilku dni w okresie świątecznym poza domem razem z bliskimi. Taki pomysł na tegoroczne Boże Narodzenie mają dwie zaprzyjaźnione rodziny Klemensa i Arkadiusza. Postanawiają oni spędzić czas w hotelu w Zakopanem, by ominęła ich całe zamieszanie związane z przygotowaniem do świąt i by mogli po prostu nacieszyć się magicznym klimatem świąt w pięknej zimowej scenerii.

Z przykrością muszę stwierdzić, że książka nie przypadła mi do gustu i długo zwlekałam z napisaniem tej recenzji, bo była to pierwsza świąteczna pozycja, którą przeczytałam. Przytłoczyła mnie ilość bohaterów i informacji o ich życiu, oraz masa dialogów tak naprawdę o wszystkim i o niczym. Cały czas musiałam się zastanawiać kto jest kim dla kogo I to było trochę męczące. Na pierwszych stronach powieści autorką zamieściła krótki opis o każdym z bohaterów i pomyślałam, że to nawet pomocne, ale gdy już zaczęłam się z nimi zaznajamiać wiedziałam, że będzie mi ciężko zapamiętać ich wszystkich.
Zdecydowanie wolę książki z mniejszą liczbą bohaterów. Historia mnie nie wciągnęła i tak naprawdę nie poczułam magii świąt na którą liczyłam patrząc na tę piękna okładkę. Właśnie to podobało mi się najbardziej w tej książce - okładka. Chociaż przyznam, że początkowo wciągnęłam się w losy bohaterów to zabrakło mi tego czegoś, jakiegoś kluczowego momentu, który mnie zaskoczy. Nie mam nic do zarzucenia autorce jeśli chodzi o styl pisania, który jest naprawdę d...

"Blask choinki" @agnieszka.lis.pisarka to już trzecia jej książka w tym roku, którą miałam okazję przeczytać. Powiem Wam szczerze, że im dalej w las, tym bardziej czuję klimat prozy pani Agnieszki, bardziej wczuwam się w jej historie i mam wrażenie, że coraz lepiej je rozumiem. Jeśli jeszcze nie mieliście do czynienia z książkami tej autorki, muszę Was uprzedzić, że nie są to lekkie obyczajówki, które zabiorą nam jeden wieczór. Wydaje mi się, że nad tymi książkami trzeba usiąść trochę dłużej. Pani Agnieszka nie tworzy przesłodzonych historii, od których rzygamy tęczą i nie potrzebujemy ani grama czekolady. Wręcz przeciwnie, tutaj czekolada jest wskazana.

"Blask choinki", jak sam tytuł i okładka podpowiadają, porusza temat okołoświąteczny. Kilka rodzin połączonych ze sobą najróżniejszymi więzami postanawia spędzać święta nieco inaczej niż zwykle - w hotelu w Zakopanem. Dla jednych jest to bardzo dobra decyzja, dla innych lekki koszmar, jednak nikt się nie wyłamuje, każdy do hotelu dociera. Cała książka to najróżniejsze perypetie, ogrom charakterów, nie znajdziemy tutaj powtórzeń, każdy wykreowany bohater jest inny, a cała książka jest zbiorem nas wszystkich - Polaków. Nieważne, czy w czasie świąt, czy za granicą, pani Agnieszka w swoich książkach udowadnia, że nasz naród jest wyjątkowy. Wszystko to okraszone ciekawymi dialogami, i, mimo wszystko ciepłem, jakie powinno towarzyszyć nam w ...

Święta kojarzą nam się z uroczą atmosferą, małymi przyjemnościami, rozwiązywaniem konfliktów i rodzinnym klimatem. W tym wszystkim nie powinno być miejsca na rozczarowanie. A jednak wśród świątecznych powieści takie się znalazło.

"Blask choinki" to historia bardzo elegancka, ale również bardzo nijaka. Poznajemy tam ogrom bohaterów, których jest tak dużo, że potrzebujemy ich spisu ciągnacego się przez cztery strony. Będą ze sobą dużo rozmawiać, będzie masa dialogów, a w tym wszystkim zagubiony czytelnik. Nawet świąteczne Zakopane nie ratuje sytuacjii. Bohaterzy będą spacerować po Krupówkach góra-dół, góra-dół, chodzić na siłownię, zakupy i będą nas okrutnie nudzić. Nie spodziewajcie się wymyślnej fabuły czy spektakularynch zwrotów akcji, bo tego nie będzie.

Powieść jest dobrze napisana, ładnym stylem, ale bez pomysłu. Niestety to najsłabsza świąteczna propozycja i nawet nie chcę nikogo na nią namawiać. No chyba, że lubicie takie lektury.