Stacja pośrednia

Wspaniała książka, nawet się nie spodziewałam, że tak bardzo mi się spodoba. Napisana tak dawno temu i obecnie wznowiona przez Wydawnictwo Zysk i S-ka. Jest naprawdę piękna, gdyż ukazuje kwestię przemijania i wielkiej niemocy walki z nią. Wszystko za sprawą postaci Enocha, który walczył kiedyś w wojnie secesyjnej i obecnie dla niektórych w ogóle się nie starzeje. Ludzi niepokoi ten fakt, choć powiedziałabym, że przemawia przez nich zazdrość. Uważają go za dziwaka i wymyślają na jego temat niestworzone historie. Nie wiedzą jednak, że nie bez powodu nie wychodzi on na dłuższą metę na dwór. Później z perspektywy czasu sam zastanawia się dlaczego pozwolił na to, co z nim zrobiono. W treści występuje wiele złotych myśli, choć nie byłam pewna, czy można je było przypisać Enochowi, czy tej drugiej osobie z którą się przyjaźnił. Chodziło między innymi o pokój na świecie i wytyczne jak bardzo jesteśmy zazdrośni i zawistni. Nie tolerujemy innych ani nie liczymy się z ich zdaniem. Czuć tutaj taką boleść, jakby nikt nie zauważał, że przez to mamy więcej wrogów niż przyjaciół. W dalszej części książki mamy dodane nieco fantastyki, gdyż osoba z którą postać się przyjaźni jest kosmitą. W pierwszym widzeniu miał maskę, jednak gdy mu przypadkiem się zsunęła Enoch potrzebował trochę czasu, by to wszystko przetrawić. Tym bardziej, że kosmita zaproponował mu pewien układ na który wtedy z chęcią się zgodził. Skoro więc otrzymał ważny dar, to dlaczego miałam wrażenie, że był jeszcze bardziej ...