/3d171abc16a7f9ad41735c2d1d634dc6/n/syn-lasu)
/53dbd11c69c567def08681c010919292/n/krag-nieproszeni-goscie)
/31bf3f4c224ad4ec1b577d0e5aa019ff/n/flint-marlow)
/8be1a6e8e8bf9d5a3d014848fcc55280/n/krag-zrodzeni-w-mroku-cz-i)
/3d171abc16a7f9ad41735c2d1d634dc6/n/syn-lasu)
/7ea4689e298abac270272b45e9a62349/n/pustka)
/17e4957790824710d0a5a1600e5c1663/n/black-hollow-przebudzenie)
/9d1e61fc9207f53a135b0b828c644913/n/black-hollow-szpieg)
/fbe641489c308739ab2758dbec8f840b/n/krag-pora-karmienia)
/a4c4b58b57eee870e5934c74464431c2/n/majestatyczna-ciota)
/d2c29e699a5a77dfb45d9953832f3fa4/n/pustka-ii)
/a8269df18e690bf5ef1f7c14384af692/n/gdzie-jest-archie-evans)
/b9cd34359cd808c3a92500243a00b127/n/nissai-antologia-i-iii)
/c31ed5320069b55c811ed444bb7f3044/n/nissai-antologia-iii-v)
/f68add1e7b49b2aa928ff975999b2307/n/zemsta)
Przed oczami widzę zielony las, który bogaty jest w roślinność i gdzie nie brakuje zwierząt. Regularnie odwiedzają go ludzie, czerpiąc z jego dobrodziejstw lub szukając w jego ramionach ukojenia. Delikatny wiatr porusza gałęziami, a pośród nich ukryta jest przedziwna istota. Podobna do człowieka, ale nie będąca nim. Sama nie pamięta, ile już ży... Recenzja książki Syn lasu
@mewaczyta
× 5
„-Nie ma potrzeby się unosić, Ciapku- odrzekł ze swobodą Brice. -Nie nazywaj mnie tak. -Kiedy to urocze.- Brice uśmiechnął się szelmowsko.- Lubię, kiedy się złościsz. Leith rzucił wszystko i wstał, po czym posłał mu lodowate spojrzenie. -W takim razie, teraz musisz być piekielnie usatysfakcjonowany…”. ☘️☘️☘️ Książkę „Syn lasu” autorstwa Silencio... Recenzja książki Syn lasu
“Lepiej jest naprawić pęknięte serce, niż złamane na pół. ”
“— Znalazłem go pośród cierni — wyjaśnił Brice. — Od razu skojarzył mi się z tobą.
— Bo jest w ciapki — zauważył ponuro Leith.
— Nie tylko. Przyjrzyj się uważnie.
Leith posłał Brice'owi sceptyczne spojrzenie, ale, po chwili wahania, zaczął oglądać kwiat.
— Widzisz? — zapytał Brice.
— Niby co?
— Jest piękny.”
“Tutaj, w tym miejscu, wszystko miało swój sens i cel. Trudno było zatem uznać, że coś tak istotnego mogło być zaledwie zrządzeniem przypadku. Spędził wieki na obserwowaniu ludzi, a teraz miał jednego z nich tuż przy sobie, i nigdy nie czuł się lepiej. Nie wiedział, czy to miłość. Nie wiedział, czym jest miłość. Mimo to, gdy Selvyn uśmiechnął się ciepło, i wziął go za rękę, patrząc mu w oczy z tkliwością, pomyślał sobie, że chyba nie mogło chodzić o nic innego.
Chyba to właśnie znaczyło kochać.”
