Za szczytem

W sumie może być, ciężko się czegoś czepiać - kryminał jak kryminał. Plus z zwięzłość, bo audiobook trwa 7 godzin, więc słuchacz nie zdąży się mylić, ale czy za tydzień będę pamiętał o tej książce? szczerze wątpię.

Historia powieści “Za szczytem” Sebastiana Sadleja rozgrywa się w połowie grudnia głównie na górze Śnieżnik. To tam kilkoro bohaterów utknęło w starej chatce w czasie śnieżycy - a my od początku wiemy, że te trzy dni nie zakończyły się dla nich dobrze. Brzmi jak historia kryminalna, prawda? I choć faktycznie taki jest punkt wyjścia, to książkę jednak trudno kryminałem nazwać - bo tak naprawdę skupiamy się na refleksjach postaci - jednej z tych zamkniętych w chacie i później jej córki, znanej himalaistki, którą matka nauczyła nie stać w miejscu, a ciągle gnać do przodu. I teraz z jednej strony też nie może się zatrzymać, z drugiej szuka potwierdzenia, że jej poczucie winy nie mają uzasadnienia. Choć chyba ma? To proza przede wszystkim refleksyjna, która zmusza do zastanowienia nad wyrzutami sumienia i poczuciem winy, nad więziami rodzinnymi i priorytetami. Która mówi o to, że czasami jeden cel jest tak wyraźny, że rozmywa wszystko inne. I później może się okazać, że jest już za późno, by wyostrzyć szerszy obraz… Dobry zimowy klimat, gorące emocje towarzyszące poczuciu straty i narastająca panika związana z zamknięciem to coś, co w pewnych momentach fabuły jest mocno odczuwalne. Do tego ciekawe wstawki dotyczące wspinaczki wysokogórskiej, tej walki człowieka z surową naturą, ale i trochę z samym sobą, swoimi słabościami psychicznymi i fizycznymi. Sam koniec wraca na tory kryminalne i sprawia, że historia zmienia trochę w naszych oczach zabarwienie. Coś, co zadowoli tych sz...

Na hasło "góry" zawsze jestem na tak, a zwłaszcza uwielbiam je w powieściach. One nie tworzą tylko tła, dla mnie są bohaterem drugiego planu, nieodzownym elementem całej historii.

Gdy tylko zobaczyłam tę okładkę - przepadałam, nic innego nie miało już znaczenia. Grupa nieznajomych znajduje schronienie przed zamiecią w górskiej chacie na totalnym pustkowiu. Następnego dnia wszyscy są martwi. Jedną z ofiar jest matka słynnej himalaistki Alicji Kandory. Kobieta postanawia odkryć prawdę o jej śmierci.

Akcja powieści toczy się dwutorowo i obie perspektywy są szalenie intrygujące, zwłaszcza przeszła, zawierająca pewien element trudnej do wyjaśnienia zagadki, którą za wszelką cenę pragniemy rozwiązać. Teraźniejsza dotyczy prowadzonego przez policję oraz Alę śledztwa, a nie będzie ono należało do najprostszych, okazuje się bowiem, że miejscowi nie chcą, by prawda ujrzała światło dzienne. Jakie mroczne sekrety skrywa to małe górskie miasteczko?

Przez cały czas podczas lektury towarzyszyła mi ciekawość, a stworzony przez Sebastiana Sadleja klimat niepokoju i grozy powodował szybsze bicie serca. Rozgrywające się w górach wydarzenia i ich bohaterowie okazali się bardziej złożeni, niż mogłoby się to na pierwszy rzut oka wydawać.

"Za szczytem" to niezwykle nastrojowa powieść kryminalna, która zadowoli nawet najbardziej wybrednych czytelników.

W trakcie zamieci śnieżnej w górskiej chatce spotykają się cztery obce dla siebie osoby. Warunki pogodowe nie sprzyjają, zmuszeni są do spędzenia ze sobą czasu aż do poprawy warunków pogodowych. Jednak żaden z nich nie spodziewa się, że to są ich ostatnie dni życia.

Do Międzygórza przyjeżdża Alicja Kandora - himalaitka, córka kobiety z chatki. Alicja pragnie dowiedzieć się co tak na prawdę przytrafio się jej matce, ponieważ nie wierzy w próbę samobójczą matki, pomimo najszczerszych i najwiekszych chęci dochodzi do muru. Zmowa milczenia. Niby w poznaniu prawdy pomaga jej znajomy i miejscowi to i tak może liczyć jedynie na siebie.
Czy upór kobiety doprowadzi do rozwiązania tajemniczej śmierci?

Książka jest przesiąknięta górskim klimatem. Nie ma tu krwawych opisów czy jakieś mega super akcji. Na pewno nie jest to typowy kryminał.

Jakiś czas temu otrzymałam od wydawnictwa SQN książkę w ciemno. Nie było oznaczonego tytułu ani autora. Uwielbiam takie niespodzianki i ochoczo zabrałam się do czytania. Okazało się, że jest to książka Sebastiana Sadleja “Za szczytem”. Było to moje pierwsze spotkanie z autorem, dlatego nie było możliwości, bym zgadła po samej lekturze tej powieści, kto ją stworzył.

W trakcie zamieci górskiej w chacie spotykają się trzy osoby, które są od siebie kompletnie różne. Starsza kobieta, tutejszy biznesmen oraz okoliczny bandzior. Za jakiś czas wszyscy kończą martwi, a policja bardzo się stara by ustalić co się stało. Sprawę również stara się wyjaśnić Alicja Kandora, znana himalaistka, która straciła w tej chacie matkę. Czy droga do prawdy będzie prosta?

Uwielbiam klimaty górskie w książkach. Mimo, że zima dawno za nami czułam ten mroźny klimat. Bez problemu potrafiłam się wczuć w książkową aurę. Mamy tutaj dużo zagadek i niedopowiedzeń. Autor przeskakuje z teraźniejszości w przeszłość odkrywając przed nami kolejne części układanki. Ale nie było to dla mnie takie oczywiste. Musiałam się mocno wysilić, by powiązać wszystko ze sobą. Bo oprócz zbrodni na pierwszy plan wysuwają się również problemy Alicji. Jej trudna relacja z matką. Dużo tutaj wewnętrznych rozterek i przemyśleń głównej bohaterki. Do tego niespieszna akcja sprawia, że napięcie w książce czasem opada. Oczywiście to nic złego, bo finał historii skłania nas do dłuższych przemyśleń. Książka nie jest zła...