Zawsze będziesz winna

Anna Rozenberg zdobyła moje serce swoim literackim debiutem. Pokochałam serię kryminałów jakie pisze. Tym razem dostałam do ręki thriller i ja nie wiem jak mam wszystko co myślę ubrać w słowa.

Poznałam historię Helen, kobiety dojrzałej i niezależnej, byłej policjantki.
Otrzymuje ona niewinne zlecenie, które rozpętuje w jej życiu całą lawinę zdarzeń oraz przywołuje stare demony.

Patrzę teraz na egzemplarz książki i czuję silniejsze bicie serca. Tyle poruszonych strun a część z nich wciąż drga i to pytanie dlaczego? Dlaczego człowiek człowiekowi robi tyle zła, dlaczego rodzic burzy bezpieczeństwo dziecka? I to najważniejsze jak iść dalej, kiedy przeszło się przez piekło?

To niewiarygodne, że w tak pięknych, lekkich i plastycznych słowach udało się autorce wyrazić tyle zła tego świata. Czułam, że muszę zbierać siły by iść w tym gęstym mroku...
Anna Rozenberg nie ubarwia, nie koloryzuje, gdy coś jest brudne to tego nie czyści. Uderzyła we mnie całą mocą zdarzeń i wspomnień. W moim życiu pojawiła się Helen i nie mogłam pozostać obojętna. Ból dzieciństwa, brak miłości i bliskości... dojrzałość pełna niepewności, wahań.

Jak bardzo poruszająca, jak emocjonująca była ta lektura.

Mam poczucie, że dostałam o wiele więcej niż thriller, ta książka wciąż jest we mnie i Helen, jej ból, jej strata. Jedyne porównanie jakie mi się nasuwa to pocisk dum dum, prosto i lekko wchodzi, ale sieje zniszczenie będąc w środku. Dokładnie taka jest...

Są takie książki, o których nie można powiedzieć, że się komuś podobały, bo one zwyczajnie podobać się nie mogą. One nie są dobre, potrzebne, poruszające... Pozornie stanowią zlepek wielu tysięcy słów, ale po lekturze brakuje tego jednego jedynego, by je jakoś określić. Gdybym miała próbować, najbliższe oddaniu moich przemyśleń, byłoby podzielenie powieści na dwie kategorie: do przeczytania i do przeżycia. Panicznie boję się tych drugich, dlatego otaczam się tytułami klasyfikowanymi jako kryminały i thrillery, bo wydaje mi się, że pośród nich mogę czuć się bezpiecznie, ale zawsze jakiś wyjątek musi potwierdzać regułę.
Anna Rozenberg dała się poznać jako autorka znakomitych kryminałów i już od pierwszego zapisała się na mojej liście "must have", a trafiają na nią nazwiska, w które pokładam moje czytelnicze zaufanie. Wbrew pozorom, nie jest ich wcale wiele, wciąż można je policzyć na palcach dwóch rąk. Wydawało mi się, że po trzech spotkaniach z Redfernem doskonale wiem, czego mogę się spodziewać. Cóż, myliłam się.
"Zawsze jesteś winna" to podobno thriller psychologiczny, którego opis jest równie intrygujący, co enigmatyczny. Teoretycznie to dobrze, bo nikt nie chce poznawać treści książki przed jej przeczytaniem. W tym przypadku jednak lepiej byłoby być choć trochę przygotowanym na to, co znajdzie się w środku...
To jednak z najtrudniejszych powieści, jaką dane mi było przeżyć. Miałam ochotę wyrwać kilka stron i podrzeć na maleńkie kawałeczki. Czułam potrzebę,...

Największe tragedie odbywają się czasem też obok, w głuchej ciszy zaciśniętych przerażeniem ust, bądź w krzyku i płaczu katowanej gdzieś osoby. Strach, niepokój, nerwowe zerkanie przez okno, wyczekiwanie, nasłuchiwanie zbliżających się kroków. Nie każdy powrót jest błogosławieństwem, czasem cztery ściany skrywają nieludzko bolesne historie.

W "Zawsze będziesz winna" Anny Rozenberg poznamy jedną z nich - przeszywająco smutny dramat przemocy - zarówno psychicznej, jak i fizycznej, tutaj nie jeden raz złamane zostaną zasady wzajemnego szacunku, zaufania. Oczom czytelnika ukażą się obrazy, które będzie chciał jak najszybciej wymazać z pamięci.

Pojawi się gniew, złość, bezradność, może nawet potrzeba zemsty, przede wszystkim jednak nurtować nas będzie pytanie gdzie znajduje się granica - i ludzkiej wytrzymałości, i sposobu na uzyskanie ratunku. Czy cel zawsze uświęca środki, czy okrutna gehenna daje prawo do skracania drogi sprawiedliwości?

Historia byłej policjantki Helen Harris wstrząsa, będąc tym bardziej rozdzierającą, że z ogromnym prawdopodobieństwem mogła wydarzyć się naprawdę.

Rozenberg doskonale opisuje schemat nakręcającej się machiny przemocy, wskazując jej oblicza, podpowiadając coraz mroczniejsze skutki przy coraz bardziej absurdalnych powodach, bowiem te będą pojawiać się często, z zaskoczenia, bo przecież tak naprawdę przemocowiec nie potrzebuje żadnych argum...

Czterdziestodwuletnia Helen Harris to była policjantka z Birmingham, która aktualnie mieszka i pracuje w Cardiff. Pewnej zimowej nocy, realizując zawodowe zlecenie, natrafia na zakrwawione, ukryte w śniegu ciało mężczyzny, którego dobrze znała. Zdarzenie to burzy, z trudem budowany, spokój Helen. Budzą się demony przeszłości, a tajemnica, która nigdy nie powinna ujrzeć światła dziennego zdaje się zagrożona...

Thriller psychologiczny pióra Anny Rozenbergo, choć rozpoczyna się od tajemniczej zbrodni, a jej logicznym wyjaśnieniem kończy, stanowi przede wszystkim dogłębne studium agresji. Pozbawione chronologii, enigmatyczne, pełne niedopowiedzeń retrospekcje składają się na obraz przemocy, której Helen, główna bohaterka, doświadczała od najmłodszych lat. Najpierw w rodzinnym domu, następnie w małżeństwie. Anna Rozenberg stopniowo odsłania przed czytelnikiem jej bolesną przeszłość. Z wyczuciem opisuje życie naznaczone permanentnym strachem, cierpieniem, w końcu niewyobrażalną stratą. Nie epatuje nadmierną brutalnością, mrożącymi krew w żyłach opisami. Bazuje na wyobraźni, a przede wszystkim wrażliwości czytelnika.

„Zawsze będziesz winna” to poruszająca historia o przemocy, która wpływa nie tylko na życie ofiary, ale także jej rodziny. Opowieść o decyzjach, których konsekwencji człowiek nie jest w stanie przewidzieć. Wreszcie o tajemnicach, które zawsze mają swoją cenę. Niekiedy bardzo wysoką.

Jestem przekonana, że choć z czasem zatrą się w mojej pa...

Jak reagujesz na widok przemocy❓


Najpierw wydaję Ci się, że to nie mogło się wydarzyć...
To nie Twoje ciało gruchnęło z impentem o ścianę
To nie na Twoich rękach i nogach widać pojawiające się siniaki
Przecież to nie Twoją twarz szpecą krwawe przecięcie
Później do Ciebie dociera...
Chcesz krzyczeć, ale coś Ci nie pozwala
Słowa chcą wypłynąć, ale boisz się
Boisz się, że będą wytykać się palcami.
Wstyd...
Czujesz wstyd, że to Ty
Że to Ciebie złamano
Już nie jesteś nieskazitelna
Ubrudzili Cię przemocą
Nie możesz jej domyć
Szorujesz się do krwi,
Ale plamy są wodoodporne
Naznaczyli Cię niewidzialnymi tatuażami
Które tylko Ty widzisz...


Po takie książki sięga się świadomie. Nie są lekkie. Nie są przyjemne. Wywołują przecież dysonans emocjonalny. No bo dlaczego jeszcze dokładać sobie w świecie, który więcej ma z betonu, niż z tęczy? Może właśnie dlatego, żeby kiedyś zburzyć ten wszechobecny gruz. Reagować. Dostrzegać.


Ania Rozenberg powieścią "Zawsze będziesz winna" poruszyła we mnie struny, które nadały dźwięk akcji #zawszebędzieszwinna - na moim profilu, w zakładce o tym samym tytule, możesz ściągnąć plansze, w której możesz napisać, gdzie w Twoim mieście mogą szukać pomocy osoby dotknięte przemocą. Nigdy nie wiadomo, kto ogląda Twoje story.


Wracając do fabuły - mocna w swym braku brutalnych opisów. Niedopowiedzenia okazały się o wiele bardziej rozdziera...

Tytuł: ZAWSZE BĘDZIESZ WINNA
Autorka: Anna Rozenberg
Wydawnictwo: Harde

"Całe życie uczyła się milczeć, żeby jej nie krzywdzono, teraz z tego samego powodu powoli zaczyna uczyć się mówić".

Tu pewnie wiele i wielu z Was zaskoczą, ale... to jest moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki. I od razu takie COŚ!!!

W tej historii poznałem Helen Harris. Poznałem ją w pracy podczas wyceny powierzchni do sprzątania w pewnym laboratorium. Helen jest dojrzałą kobietą z ogromnym życiowym bagażem. Co ważne, w przeszłości pracowała jako policjantka. Gdy pewnego razu w śnieżnej nocy, odkrywa w zaspie zwłoki, rozpoczyna prywatny śledztwo, które krok po kroku odkrywa jej przeszłość.

ZAWSZE BĘDZIESZ WINNA to thiller psychologiczny z ogromnym ładunkiem emocjonalnym. Przez karty czytanej opowieści przebijał "ból, który nie potrafił strawić sinego policzka, ale wnikał w duszę i rozrywał ją wstydem i bezsilnością".

Autorka w tej książce podjęła ważny i trudny temat przemocy domowej. Za pośrednictwem bohaterek i bohaterów pokazała mi "etapy" dojrzewania tej przemocy i ich skutki. Analizowałem to, zastanawiając się jak ja bym zareagował na tego rodzaju sytuacje.

Misternie utkana fabuła prowadziła mnie z teraźniejszości do przeszłości, do tych etapów życia, które Helen "zamknęła wraz z zatrzaśnięciem drzwi rodzinnego domu".

I znów zbyt mocno, zbyt głęboko "wszedłem" w tę historię. Kolejny raz "choruję" po lekturze. Nie jes...

„(…) po szczęście trzeba się skradać. Tak by nie dokonało samozapłonu, zanim wysunie dłonie poza obrys ciała, żeby go dotknąć”.

Chyba każdy ma w życiu taki moment, że chce być szczęśliwym człowiekiem i wierzy, że mu się to uda. I czasem się udaje.. na chwilę, szczęściarzom – na zawsze. Ale są też tacy, którzy muszą zrozumieć, że nie każdy może być w życiu szczęśliwy. Czasami jest to kwestia przeznaczenia, zbiegu okoliczności, innym razem wyboru..

Poznajcie Helen Harris. Kobietę „po czterdziestce, po traumie, po życiu”. Dojrzałą, doświadczoną, złamaną, ale dziś już na szczęście niezależną i pewną siebie. Helen lepiej niż ktokolwiek, wie czym jest ból „wnikający w duszę, rozrywający wstydem i bezsilnością”. Wie, co to strata i strach. Wie też, jaka jest cena chwili, może nie szczęścia, a świętego spokoju.
Helen ma swoją wielką małą tajemnicę. I choć wydaje się jej, że już dawno „zamknęła ją za drzwiami przeszłości” – dziś ktoś te drzwi rozwarł rzucając na nią snop niepokojąco znajomego uczucia.. i to przeczucie nadchodzącego niebezpieczeństwa. I jeśli nawet Helen szczerze wierzyła, że przez te wszystkie lata wypełniające jej umysł i serce myśli, cegiełka po cegiełce – zbudowały solidny „mur obojętności” wobec tego, co ją jeszcze czeka, dziś ten mur runą jej na głowę raniąc na nowo i rozrywając niezagojone wciąż rany..

„Zawsze będziesz winna” to intrygujący i poruszający thriller psychologiczny, przede wszystkim o przemocy i niemocy. Autorka o...