Zwłoki pod październikowym śniegiem

Krótkie opowiadanie kryminalne. Moim zdaniem najsłabsze z dotychczasowych w cyklu.

Po raz czwarty możemy spotkać się z Maciejem Gromskim i towarzyszyć mu znów w śledztwie. Mężczyzna ów nie wiem, jak to robi, ale wszędzie tam, gdzie się pojawi zjawiają się również zwłoki. Tym razem nasz bohater jedzie w okolice Jodłowa, aby znów spróbować odnaleźć tajemniczą Karolinę Wąs. Planuje również odrobinę się zrelaksować i pochodzić po tamtejszych górach. Na miejscu okazuje się jednak, że biały puch bezczelnie chce pokrzyżować jego plany, zaś córka jego kumpla, u którego się zatrzymał, Maja, natrafia przypadkowo (bo w końcu zboczyła tylko ze ścieżki za potrzebą, a że zauważyła coś podejrzanego to musiała zajrzeć, prawda? No kto by nie zajrzał?) na zwłoki mężczyzny zakopane w śniegu i zakryte gałęziami świerku. Maciej Gromski bierze tę sprawę na klatę, chociaż tak naprawdę mógłby chociaż ten jeden raz odpuścić. Ale, nie, to jest silniejsze od niego. W międzyczasie próbuje również dowiedzieć się czegoś na temat Karoliny Wąs, a raczej jej miejsca obecnego pobytu. Kto zabił mężczyznę? Czemu go schował w krzakach? I gdzie jest Karolina?

Przyznam szczerze, że te opowiadanie odrobinę mniej mi przypadło do gustu niż poprzednie. W sumie ciężko mi stwierdzić dlaczego. Może dlatego, że w moim odczuciu akurat w tej krótkiej historii tak naprawdę nic się nie działo? Bo sami spójrzcie, na początku mamy przyjazd Macieja do jego przyjaciela i rodziny, potem niewiele się dzieje, wieczorem tego samego dnia już jest morderstwo, potem trochę śledztwa i przemyśleń Macieja,...

Uwielbiam Agnieszkę Pruską za jej „Sezon na zbrodnię”. Tym razem miała przyjemność wysłuchania czwartego tomu pod tytułem „Zwłoki pod październikowym śniegiem”.
Kolejny raz widzimy się z Maciejem Gromskim. Tam, gdzie on się pojawia zawsze znajdziemy zwłoki. Przyciąga morderców jak magnes. Tak było i tym razem. W międzyczasie nasz główny bohater próbuje spełnić prośbę swojego dziadka. Czy tym razem się udało?
Wciągający kryminał, od którego nie da się uciec. Słuchałam audiobook, który czytał Filip Kosior. Rewelacyjny głos. To dodatkowy atut tej krótkiej historii.
Lubicie książki z kryminalną zagadką? To zapraszam do wysłuchania najnowszego dzieła Agnieszki Pruskiej.
Czytaliście poprzednie trzy części? Nie? To szybko to nadróbcie. Dostępne są jako ebooki i audiobooki. Krótkie historie, ale za to jakie treściwe. Z przyjemnością się je czyta i słucha.
Szybka, zwarta akcja. Doskonała fabuła. Bohater godny naśladowania.
Polecam wam całą serię „Sezonu na zbrodnię”. Ja już nie mogę się doczekać kolejnej części.
Jest miło, lekko i przyjemnie. Uwielbiam rozwiązywać kryminalne zagadki. Brawo dla autorki.
Super, że wpadła na tak wspaniały pomysł, tworząc serię „Sezon na zbrodnię”. Ekscytujące jest oczekiwanie na kolejną część.