mikaMonika

Piękna, mądra książka o tym, jak rozdzielają się i łączą ścieżki ludzkiego losu.
Smutna i wesoła. Bardzo prawdziwa i bardzo emocjonalna.

I co z tego, że się dobrze czyta? Pomysł niby fajny, ale początek w pewnym momencie wkurzający. Początek jak początek - 20 procent książki, a każdy rozdzialik o czym innym, bardzo mnie to wkurzało, wyglądało jak wiele miniopowiadań. Była obawa, że jak autor powróci do bohaterów, ja będę ich miała totalnie pomieszanych.
Pewne wynurzenia za ...

Reportaż, z którego wyniosłam smutek człowieczy.
Cywilizacja dała nam więzienie a ludzie, którzy chcieliby być naprawdę wolni - nie mogą.
I tak naprawdę żyjemy w całkowitej samotności...

To mój pierwszy Żulczyk. Jestem zachwycona. Na pewno sięgnę po inne jego książki.
Pisze bardzo obrazowo i bardzo emocjonalnie.
Książka niesamowicie mocna. Znakomite studium zachowania alkoholika, ale przecież Autor sam przyznaje, że przechodził terapię.
Ten obrazowy opis pozwala wczuć się w rolę. A totalne zakończenie i wyjaśnienie...

Ożeż!
Zaczęło się jak nudna obyczajówka. Nawet się zastanawiałam, czy dobrze pamiętam, czy to TEN Karika, który pisze takie "straszności".
Tak! To on. Nie wiem tylko, czy chcę więcej tych straszności, bo dla mnie było chyba za bardzo strasznie.

Znakomita rozrywka. Przypomniały mi się czasy szkolne - kiedy czytałam Mastertona - i wciągane w ściany osoby. Niestety, nie pamiętam tytułu.
Oprócz totalnego zainteresowania tym, co dalej i oprócz dreszczyku emocji można się i uśmiechnąć, chyba do tych wspomnień.
Podobało się.

Ciężka i smutna.
Wiedziałam, że klasyk i zawsze chciałam przeczytać.
Nie wiedziałam, że aż tak ciężka i aż tak smutna.

Mogłoby być idealnie, ale do połowy totalnie nudziła. Wartka początkowa akcja zwolniła i ciągnęła się jak flaki z olejem. Wiele niepotrzebnych informacji, a moje myśli krążyły wszędzie, tylko nie wokół fabuły.
Po połowie akcja się rozkręciła. A może to ja dostosowałam się do niej?
W każdym razie wytrzymałam i ogólnie rzecz biorąc podob...

Kryminał z Czarnobylem w tle. Napisany tak "wyraźnie", że zwiedzanie Czarnobyla i Prypeci mam już za sobą. Mocne sceny nie pozwoliły na sen, a pomysł Autora na całość zasługuje na te 8 gwiazdek ode mnie i na pytanie - ale dlaczego? Może chciałam inaczej. I dlatego tym bardziej podziwiam.

Przepiękna powieść o przemijaniu. O życiu. O emocjach w życiu. O smutku i radości. Wiele razy ściskało mnie w dołku podczas czytania i oderwać się nie mogłam. To piękna książka, choć jej treść nie "pachnie".
Czytać "Prawiek..." to podróżować do przeszłości, podróżować przez całe pokolenia, być w centrum. Widzieć, słyszeć i czuć.
Bardzo...

To pierwszy zbiór opowiadań Kinga, w którym każde opowiadanie mi się podobało, bez wyjątków. Każde jedno budziło dreszczyk, a niejedno i uśmiech, jaki budzą u mnie czasem horrory ;)

Tyle razy słyszałam o Houellebecqu, że w końcu i ja musiałam go poczytać. Totalnie mnie zaskoczył temat, choć przecież tytuł mógł sugerować. Choć łatwo się czyta, to mocna książka. Ale choć mocna, można było się chwilami pośmiać. Ot, życie. Jak każdego z nas.

Bardzo dobra literatura rozrywkowa i tylko rozrywkowa. Naiwna i przewidywalna, ale zależy czego się oczekuje.
Ma mocne i bardzo mocne momenty, budzi emocje i chyba o to chodzi.
Na bezmyślne oderwanie się od rzeczywistości - znakomita.

Na początku chciałam "zjechać" książkę. Była bardzo nudna. W miarę jednak rozkręcania się fabuły zaciekawiła na tyle, że nie mogłam się oderwać.
Nie jest to nie wiadomo co, ale jako rozrywka jest znakomita. Poprawnie napisana, na siłę poprawnie, miałam wrażenie, że autorka pisała równo z czytaniem poradnika jak pisać książki. Sprawdziłam -...

Dziwna książka. O tym, jak niewiele potrzeba, żeby przestać być człowiekiem i jak niewiele potrzeba, żeby nim pozostać. Długo zastanawiałam się po co w ogóle została napisana. Nie jest przeciążona nadmiarem stron i treści.
Ciekawy temat ale czyta się bezpłciowo. Żadnych uniesień, żadnych emocji. Przeciętniak, choć daje do myślenia.

Wyłamię się i dam tylko 6 gwiazdek.
Rzadko czytam fantastykę, ale TO musiałam poznać. I na początku było całkiem fajnie. Pierwsza opowieść - Piknik na skraju drogi - super. Poniedziałek zaczyna się w sobotę również znakomity. Myślę, że wiele współczesnych opowieści (i książkowych, i filmowych) korzystało z pomysłów braci Strugackich i na m...

Książka rewelacyjna i rewelacyjnie napisana. Trudno się czyta na początku, bo nie ma wielkich liter, ale za to później kiedy coś jest napisane wielką literą to nie byle co...
Każde zdanie jest jedyne w swoim rodzaju, nie ma zbędnych słów. To znakomite studium małomiasteczkowości.
Prosta, mocna i prawdziwa.
Autorka Elfride Jelinek o...

Na siłę wcieleni do niemieckiego wojska młode chłopaki... Przyjaciele. O absurdach wojny, jak piszą w opisie. I tyle powinno wystarczyć. Dziwnie się czyta, bo to Niemcy, a więc agresorzy, a jednak szkoda ich...
Książka ciężka do "wciągnięcia się", ale po trudnym początku czyta się z zaciekawieniem i... bólem. Książka bardzo ważna i bardzo ...

Temat arcyciekawy - wysiedlenie Niemców Sudeckich. O sąsiadach, którzy żyli ze sobą w zgodzie od wieków, aż przyszły czasy Hitlera i zaczęli się nienawidzić.
Szkoda, że wątki są jak dla mnie za mało rozwinięte, wszystko opisane jak w jakimś sprawozdaniu. Jak streszczenie czegoś większego. A mogło być tak pięknie.
Sama końcóweczka wciąg...

Rozczulająca i bardzo wciągająca. Miałam ciary, a rzadko je mam.

To nie to czego oczekiwałam. Trzy opowiadania mogą być, nawet mnie zainteresowały, ale dalsze losy Hollyberry... (bez komentarza). Takie wrażenie odniosłam kiedyś, czytając "Komórkę" - jakby to nie napisał S. King.
Wtykane na siłę nazwy produktów. Królu, czy to scenariusz do telenoweli?
Biję się sama ze sobą, bo kocham Kinga. Ale... mo...

Od zawsze słyszałam o Świecie Dysku, jednak nigdy się na niego nie skusiłam. Byłam przekonana, że to jakaś młodzieżówka, zapewne z powodu barwnych okładek.
Jakże mogłam!
Znalazłam humor i to jaki, a czytając nie mogłam wyjść z podziwu, że skoro Terry Pratchett TAK opisywał to co opisywał, to wszystko to, co się dzieje u nas, dzieje się...

Niewielkiej objętości książeczka złapała mnie za gardło na samym początku czytania i nie wypuściła aż do końca...
Miłość, tolerancja, wielokulturowość... Dużo, dużo emocji nas atakuje. Płacz, śmiech, smutek, radość. Bardzo ważna książka.

Rewelacyjna rozrywka! Bałam się czytać wieczorami.
Nie tylko strach rządził na kartach tej książki. Uśmiech również gościł na mojej twarzy. Wachlarz emocji był. Tak jak lubię.

Połknęłam tę książkę. Znów kilku nowych rzeczy się dowiedziałam, dużo o papieżu Polaku, jako o wytrawnym polityku i wcale nie takim świętym... Szarość, szarość, szarość.
Jestem pod wrażeniem znakomitych strzałów w dziesiątkę Giovanniego Franzoni, byłego duchownego, niestety już nieżyjącego. Zeznawał on w procesie beatyfikacyjnym Jana Pawła...