mikaMonika

„Numer drugi” to druga część „Majówki” Mariusza Zielińskiego – doktora hab. nauk ekonomicznych, pracownika Politechniki Opolskiej.

Pierwszą część oceniłam na 6 z 10 gwiazdek. Druga zdecydowanie bardziej mi się podobała, choć pierwsza wcale nie była najgorsza.

Pobyt w równoległej rzeczywistości, która prz...

Dopiero dobrze za połową zrobił się z niej kryminał. Do tego czasu zwykła obyczajówka, aczkolwiek książka poprawna, czytało się dobrze.

Dziwne opowiadanie. Ale mające swój wyjątkowy nastrój. Myślę, że długo pozostanie we mnie.

Początek jak w zwykłej historii. Nic specjalnego.
Kiedy ta zwykła historia się rozkręciła, musiałam ją skończyć, nie byłam w stanie jej odłożyć.
"Sundial" wpisuje się u mnie w rewelacyjnie obmyślone opowieści, takie, które wyróżnia pomysł. Takie właśnie lubię najbardziej. Takie, których się nie spodziewałam. I takie, które mnie zaskaku...

Pięknie pokazuje przemijanie, ale jest nierówna, czasami za bardzo chaotyczna.
Chwilami nie mogłam się od niej oderwać, by zaraz myśleć, że chyba ją porzucę.

Niby wszystko w porządku, niby ciekawy temat, niby fajnie wszystko podane, niby dobrze napisane, ale...
Moje "ale", którego nie potrafię zwerbalizować polegało na tym, że pomimo wszystkich pozytywów miałam wiele razy chwile odlotów gdzie indziej. I musiałam się cofać, bo uświadamiałam sobie, że myślę zupełnie o czymś innym, a nie o tym, co...

Nie wiem, co w niej jest, bo w sumie jest o wszystkim i o niczym, ale mi to bardzo pasuje. Jest o życiu, jest o śmierci... Cała ma duże symboliczne znaczenie. Nie wierzę, że pochłonęłam ją bez ani jednej myśli, że mogłaby być mniej obszerna.
Jak wspomniałam - jest o niczym, ale i o wszystkim, co najważniejsze. Dopisuję ją do ulubionych.

Książka do mnie nie dotarła. Owszem, temat zacny i poważny, ale to chyba nie był ten czas. Dziwna, naiwna. Na pewno takie moje odczucie, bo książka została napisana w 1947 roku i dotyczy Japonii. Nie nasz czas, nie nasza kultura.
Z kolei korekta w moim wydaniu e-booka nawaliła na całego, choćby pierwszy z brzegu przykład - kilka razy z "że...

Zachłysnęłam się tą książką.@Carmel-by-the-Sea, dziękuję Ci za jej polecenie. Jest rewelacyjna.
Napisana bardzo przystępnie. Ciekawostki, anegdoty ubogacają i tak już bogatą treść. Nie można się nudzić przy niej ani przez chwilę.
Ciekawa, ciekawa i jeszcze raz ciekawa. Uśmiech cały c...

Opowiadania to nie moja bajka, ale jako fanka Kinga muszę przeczytać wszystko.
Początkowo szło ciężko, nawet bardzo ciężko.
O dziwo, od "Siostrzyczek z Elurii" (to świat Mrocznej Wieży, więc - super!) rozkręciło się nawet, nawet.
Później było tylko lepiej z każdym kolejnym opowiadaniem. Była historia, była groza, było fajnie.

Książka dotyka naszych pierwszych wspomnień. Dla mnie jest magiczna. I chociaż przywołuje wiele bolesnych zdarzeń, to jednak jej wydźwięk wspomnieniowy bardzo porusza emocje.
Czytając o patrzeniu po latach na ten sam płot, w którym są znajomo przekrzywione sztachety..., pomyślałam jak bardzo chciałabym zajrzeć w przeszłość i odnaleźć te sz...

Jej obszerność początkowo mnie wystraszyła. Za chwilę weszłam w rytm i - tu nastąpiło zdziwienie, że jakoś to szło inaczej. Dopiero po przypomnieniu sobie opisu książki, zrozumiałam. Później zaczęłam robić notatki. Ale mimo tych notatek wszystko było tak zagmatwane, że koniec końców oceniam książkę na tylko dobrą. Były momenty, kiedy chciałam ...

Jeśli można tak powiedzieć o książce - jest kochana.
Chcę ją dawać każdemu w prezencie.

Bohaterowie naiwni do bólu, ale - o dziwo - niesie jakiś przekaz. Dokąd idziemy jako ludzkość?
Pomimo tej naiwności i przewidywalności samo zakończenie jednak mnie zaskoczyło.

Cieszę się, że przeczytałam "Powrót z gwiazd". Lepiej późno, niż wcale. Dlaczego nie czytałam wcześniej Lema?
Jest to książka najwyższych lotów. Pięknie napisana, w sensie - starannie, tak jak kiedyś pisano książki. Czyta się więc ją z przyjemnością. Jest nostalgiczna i prorocza.
Po tylu latach od jej pierwszego wydania jest tym bardzi...

Bardzo dobrze mi się czytała.
Myśli przelatują nie wiadomo kiedy, tematy zmieniają się nie wiadomo kiedy. Ale jest to cudowne. Młodość i starość przenikają się wzajemnie.
Książka nostalgiczna i piękna. Raczej nie do zapomnienia. Magiczna i pełna życiowych mądrości.
Biorę się za kolejne książki Autora. Zła jestem na siebie, że dopie...

Do przeczytania i zapomnienia.
Bezrefleksyjna rozrywka, która jako tako zabije czas.
Nieprawdą jest reklama z okładki, że finału nie przewidzi nikt. Ja, która z rzadka przewiduję finał, wiedziałam niemal od początku jak się to wszystko skończy.
Jeśli się nie spodziewać nie wiadomo czego - może być.

"(...) możesz pytać, kto stworzył świat. Nasz i inne. Jestem pewien, że są inne, może jest ich tyle, ile gwiazd na niebie. Wyczuwamy je. Spływają do nas we wszystkich starych opowieściach."
Nie jestem obiektywna. Inne światy, niż ten, pole czerwonych maków, czy pozdrowienie: długich dni i przyjemnych nocy - to wszystko w nawiązaniu do moje...

Odmóżdżacz. Przewidywalny i naiwny do bólu, ale jednocześnie idealny jako przerywnik pomiędzy bardziej ambitnymi dziełami, bez konieczności myślenia.

Podobało mi się. Wartka akcja. Zimowa sceneria. I te dylematy.
Walka pastora ze swoimi "brzydkimi" uczuciami wydała mi się trochę nieludzka, w sensie za dużo spokoju ducha w sytuacji, w jakiej się znalazł. A może to chodzi o to, że ja w takiej sytuacji byłabym bardziej nerwowa?
Biorę pod uwagę również mentalność Finów i z chęcią poznam...

Bardzo mi się podobała.
Temat oklepany, ale poprowadzona jest świetnie.
Podczas czytania pomyślałam, że jest w stylu S. Kinga. Tak. Według mnie jest.
No i dopiero z posłowia dowiedziałam się, że autor (na którego nazwisko nie zwróciłam wcześniej uwagi) napisał również cykl o czwartej małpie, który mi się bardzo podobał.
Kto lub...

Bardzo podobał mi się pomysł, wykonanie troszkę mniej, ale do przełknięcia.
Autor bardzo sugestywnie opisuje zapachy, odczucia, wszystko.
Wciąga maksymalnie, rozdziały tylko przelatują.

Świetna książka, znakomicie opisująca w sumie nie tak bardzo odległą przyszłość.
Wyobraźnia Autorki przeniosła mnie do świata, który mogłabym sama też sobie wyobrazić. Oczywiście w sensie takim, że mogłabym utożsamić się z przedstawioną wizją, nie dałabym rady jednak tak pięknie, bezbłędnie, wyraźnie i z taką mądrością opisać tego wyobrażo...

Niesamowicie tajemnicza, powoli odkrywająca zdarzenia z życia głównych bohaterek.
Bardzo ciekawa pierwszoplanowa narracja.
Domysły goniły domysły.
Było bardzo, bardzo ciekawie, by... zakończyć wszystko, jakby ktoś inny w to wkroczył. Zakończenie zupełnie nie pasuje do wcześniejszej treści, gęstej od domysłów.
Cóż, nie można mie...

Thriller, ale lekki do czytania.
Zapewne szybko ją zapomnę, ale podobała mi się. Być może z powodu domyślenia się kto co, a zwykle nie jestem w tym dobra.