Martyna

No, no, nie sądziłam, że HP może mi się tak spodobać. ;) Syriusz jest najlepszy.

Niezła książka. Każde opowiadanie inne, nie sposób się nudzić.

Naprawdę świetna, choć pod koniec trochę pogmatwana i zdecydowanie zbyt dużo okazywania sobie miłości przez parę z dwunastki ;)

Oglądałam tylko film, więc książki czytać nie będę - nie ma sensu, wg mnie, skoro i tak wiem, co się wydarzy. Mimo to postać Mishy zapadła mi w pamięć. Zresztą, jak myślicie...Skąd mój nick? ;)

Książka niezła, dość często z niej korzystam, ale jest raczej podpowiedzią, czego można psa nauczyć i propozycją, jak można rzecz osiągnąć. Zwykle sama wymyślam sposób nauki (z kompletnie pominiętym w książce klikerem), czasem wykorzystując pojedyncze punkty etapów nauki. Mimo to polecam.

Przeczytałam i nie żałuję. Książka ciekawa i poruszająca, są to pamiętniki więźniów z Auschwitz. Opis warunków, jakie tam panowały, sposoby ludzi na przeżycie, wspomnienia, ucieczki. Warto przeczytać i warto wiedzieć. Polecam.

Tylko jedno mogę powiedzieć po przeczytaniu tej lektury: uff...

Podobała mi się, choć nieco sceptycznie byłam nastawiona do romansu Annie i Toma. Za to zakończenie... Niesamowite. "Na wypadek, gdybyś zapomniała..." Będę je długo pamiętała. Daję 5/5, ale nie umieszczam w ulubionych.

Słabsza od "Kronik", moim zdaniem. Najlepsze opowiadanie o tym, jak Jakuba wzięli do piekła. Czarty się przeliczyły, ot co. :)

2/5. Zupełnie nie polubiłam głównej bohaterki, Ellie, obsesyjnie poszukującej dowodów na winę Roba, który zamordował jej siostrę. Rob odsiedział swój wyrok, ale dla Ellie było tego mało. Chciała, by nadal płacił za popełnioną winę. Nasuwa się pytanie: kto miał w sobie więcej nienawiści? Morderca czy Ellie?

Tytuł mnie rozczulił :) > planowane

Przeczytałam, dodaję do ulubionych, myślę, że kolejne słowa uwielbienia wobec Zbieracza z moich ust są zbędne :D

Przeczytałam i nasłuchałam się tylu negatywnych komentarzy! Byłam pewna, że ta książka w istocie będzie okropna. Nic bardziej mylnego! Na pewno ktoś nieobyty z książkami będzie miał problemy z dość specyficznym językiem. Ja sama przeczytałam parę książek o podobnym stylu pisania i ta nie sprawiła mi większych kłopotów, a nawet nie była taka zła! Pr...

Jest to pierwsza biografia, jaką przeczytałam i moim zdaniem była niezła. (Choć nie mam żadnego porównania i ciężko ocenić). Najbardziej spodobała mi się postać Samuela Augusta, ojca Astrid. Chciałabym mieć jego charakter. Sama autorka "Pippi" i wielu innych ksiażek dla dzieci też wywarła na mnie wrażenie. Ale moje serce zdobyła zwłaszcza w chwili,...

@Yoggobela napisała wszystko, co chciałam napisać ja sama - niesamowita książka, mówiąc krótko. Na pewno niebawem będę czytać kolejne części Geraltowych przygód.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Na pewno nie będę czytać dalszych tomów.

Niezła, aczkolwiek trochę mi się dłużyła, a "Malowany Człowiek księga II" zachwycił nie bardziej. 4/5 ;)

Zgadzam się. Kilka opowiadań dobrych, kilka słabszych, ale ogólnie rzecz biorąc starsze książki są ZUPEŁNIE inne od nowych i zupełnie inaczej je odbieram. Nie ma takiego natłoku wydarzeń, język też jest nieco inny. Specyficzne, ale warte spróbowania ;)

Ujdzie, ale spodziewałam czegoś znacznie lepszego. Jedna z niewielu książek, w których świat nie potrafiłam "wsiąknąć" bez reszty. Wszystko wydawało się płaskie, brakowało mi opisów. Autor zraził mnie do siebie tą książką i nie sięgnę po jego inne dzieła.

Świetna książka. Myślę, że w recenzji @fri2go znajduje się wszystko, co sama bym ujęła ;) [swoją drogą dobra robota!] Polecam wszystkim jako wakacyjną lekturę. :)

Czytałam tę książkę. Uważam, że jest dobra, podsunęła mi kilka ciekawych propozycji, którymi można urozmaicić nasze życie z psem, przekonała też do stosowania klatek. Podejście Katza do psów jest jak najbardziej trzeźwe i za to go pochwalam. Jest jednak jeden, bardzo duży według mnie minus. Otóż autor obdarł stosunki ludzko-psie z całej magii, któr...

Zdjęcia cudowne. Opisy mniej - tak naprawdę są nudzące.

Pierwsza książka, przy której zasnęłam, choć wcześniej myślałam, że to w ogóle niemożliwe. A jednak.

Tematyka dość oklepana. Mimo tego książka napisana w ładny sposób, czytałam dosć dawno, ale podobała mi się. No i traktuje o koniach, które ja sama ubóstwiam.

Piękna książka, niepowtarzalny nastrój towarzyszył mi podczas jej czytania. Tak samo zresztą jak podczas lektury "Cień wiatru" tegoż autora.