Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "ja o panem", znaleziono 474

Tymczasem pan Fogg zwrócił się do pani Aoudy.
 — Czy nie boi się pani?
 — Z panem niczego się nie boję.
za wiele słów jest w obiegu publicznym. Ten, kto mówi zbyt dużo, nie jest już własnych słów panem.
,,Lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły’’.
Iz 40,31
- Och, dzisiejszego wieczoru oddałam panu całą moją duszę i już prawie nie żyję.
Nadejdzie dzień, że poprosi Pan, bym mu wybaczyła wszystkie te haniebne słowa, Raoul i... ja Panu wybaczę.
Chodzi panu z pewnością o tego ukatrupionego nieszczęśnika, którego jakiś katrupiciel pochował w moim ogrodzie?
Wojownik ma duszę prostą jak miecz. Taki powinien być, bo tylko tak może dochować wiernosci jednemu panu.
Spotykałam się z Panem Błędem i wyciągnęłam z tego nauczkę. Teraz jestem skupiona i gotowa, aby poświęcić się karierze.
Sami panowie rozumeją, że nie możemy pozostawić bratniego narodu amerykańskiego na pastwę zdegenerowanych abstynentów.
Być może wolność nie polega nawet na tym, że można robić bez ograniczeń to, co się chce, ale na nakładaniu ich na siebie. Nie być niewolnikiem skłonności, pożądań. Być panem siebie.
Nie można być jednak za uprzejmym, powiem panu. Nigdy nie wiadomo, czy nawet zwykłą uprzejmością człowiek nie zastawia pułapki na siebie.
A, jak myślę, ze panowie
duza by juz mogli mieć,
Ino oni nie chcom chcieć!
przedmioty nie tyle stają się naszymi panami, ile przywiązują nas do miejsca, pozwalają zapuścić korzenie.
Odkąd Rafael mnie oczyścił, jestem inną osobą. Coś panu powiem. kiedy nie czuje się strachu, to coś strasznego.
Oczywiście Igor pracował dla licznych panów, którzy mieli bardzo wiele do ukrycia, często w głębokich dołach o północy.
Pamięć jest straszliwa. Człowiek może o czymś zapomnieć - ona nie. Po prostu odkłada rzeczy do odpowiednich przegródek. Przechowuje dla ciebie różne sprawy albo je przed tobą skrywa - i kiedy chce, to ci to przypomina. Wydaje ci się, że jesteś panem swojej pamięci, ale to odwrotnie - pamięć jest twoim panem.
Nie był obleśny. Był po prostu starszym panem. Sam tak o sobie mówił. Starszy pan. Mieszkający samotnie ze swoimi dziełami sztuki.
A gdyby panu kazali wybierać, jakim chciałby pan być: bosko pięknym, niesamowicie mądrym czy anielsko dobrym?
Zaskocz go. Na pewno facet będzie zaintrygowany, że chciało ci się do niego napisać. Panowie lubią takie gierki. Nawet gdy są pantoflarzami.
Borzestowski może dużo, jednak za panem stoi państwo. Państwo, które jest ułomne i nieruchliwe, ale jak się wkurwi, to nikt nie jest w stanie go powstrzymać.
Jeden chłopak spytał:
- Czy zdarza się Panu kłamać?
Profesor bez wahania odparował:
- Bardzo rzadko i tylko w sprawach zawodowych.
Jej rodzina wyznawała staroświeckie zasady, w myśl których mężczyzna był panem i władcą, a kobieta pokorną służką.
Dlaczego niektóre dziewczęta zakochują się w starszych panach, a żaden młodzieniec nie pokocha starszej pani?
- Nie chcemy chyba zostać Panem Marudą, prawda? - dodała z nadzieją.
- Chcemy - odparł pierwszy prymus.
Panowie muszą ciężko pracować w dzisiejszych trudnych czasach. Nikogo nie stać na odpoczynek, nawet przy wielkich dochodach.
Ale na gardle jego spoczęły ręce jednego z panów, gdy drugi tymczasem wepchnął mu nóż w serce i dwa razy w nim obrócił. Gasnącymi oczyma widział jeszcze K., jak panowie blisko, przed jego twarzą, policzek przy policzku, śledzili ostateczne rozstrzygnięcie. "Jak pies!" - powiedział do siebie. Było tak, jak gdyby wstyd miał go przeżyć.
Marcel: Ja panu powiem. Polska to są moje korzenie, których nie chcę odcinać i których nie odcinam. Język, literatura, maniery... Ale odpowiem panu na to pytanie, tak jak niedawno odpowiedział jeden Żyd z Niemiec: "Ja tutaj (chodziło mu o Europę) nie pasuję, ale tutaj należę. A tam (czyli w Izraelu) pasuję, ale nie należę". Pan rozumie?
Ojciec nauczył mnie - głównie swoim przykładem - że jeśli człowiek chce być panem swojego losu, musi sam sobie radzić ze swoimi problemami.
Jestem panem życia i śmierci. Nikt nie umrze inaczej niż z mojego rozkazu. Te bydlęta muszą to sobie zapamiętać raz na zawsze.
- Panie Zygmuś... co pan wyprawiasz z tymi oczami?
- Jakbyś pan był pijany przez czterdzieści lat bez przerwy, toby się panu wszystko obluzowało. Orewuar.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl