Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "lat na a dlugo", znaleziono 150

Ale ja wolę krótko płynąć, niż dlugo dymić, a sławy nie zdobywa się cudzymi rękoma.
Ucz się mądrze, a nie długo
Boję się - Czego? - Jestem z tobą za długo. - A nie chcesz być ze mną? - Boję się. Za długo nie można być.
TAKIE SZCZĘŚCIE nie mogło trwać długo. A teraz nie będę już żyła dość długo, byś zaczął mną gardzić...
Jak długo można czekać na zadośćuczynienie, a przynajmniej na zwykłe "przepraszam"?
Na renomę człowiek pracuje długo, a traci ją w mgnieniu oka.
Faceci tacy jak on początkowo każdy cios lub siniak nagradzają pocałunkami, zainteresowaniem czy błyskotkami. A kobiety takie jak Zuzanna długo im na to pozwalają... Zbyt długo...
Tak! Już za długo siedziałam bezczynnie, a czas nie czeka, tylko leci na złamanie karku! [...]
Nie wiedział, jak długo już tu siedzi. Może minęły dwie godziny. A może dwa lata.
Zima jak troska, długo trwa, a lato jak szczęście, mija chwilą
Czasem marzy się o czymś bardzo długo, a potem rzeczywistość nie dorasta do naszych oczekiwań.
Może nie zrozumiesz tego, co powiem, ale wszystko, co dobre, szybko odchodzi, a to co złe zostaje już z nami na długo.
Kierowała się wówczas instynktem, a jej instynkt nie miał nic wspólnego z altruizmem. Na wojnie altruiści nie żyli długo.
... dawne stulecia tu i ówdzie utrzymują swoje władanie, a nasza współczesność jeszcze długo nie będzie w stanie im go odebrać.
A może prawdą było to, co mówił Harry, że nawet burdelmama zyskuje szacunek, jeśli tylko pracuje w branży dostatecznie długo.
Jak długo się żyje, trzeba się wszystkim interesować - mawiała - inaczej nie ma różnicy między żywymi a umarłymi.
"Przepełniłaś mnie cierpieniem. Pozwoliłaś, by długo mnie trawiło. A teraz nadeszła pora, byś spróbowała tego, co sama stworzyłaś..."
Przepełniłaś mnie cierpieniem
Pozwoliłaś, by długo mnie trawiło
A teraz nadeszła pora
Byś spróbowała tego, co sama stworzyłaś"
Brian spojrzał na reportera, a potem na nie. Jego uśmiech opanował całą twarz.
- No to może: '' Żyli długo i szczęśliwie
Jeśli większość naszych wspomnień jest zmyślona, to jak długo rzeczywiście pamiętamy, a kiedy zaczynamy zmyślać? I które wspomnienia są prawdziwe?
Gdyby to było prawdą, gdyby Lo okazał się chory, co powinna zrobić
Gioia? Ostrzec jego ojca i złamać dane słowo czy nie wtrącać się?
W pierwszym przypadku na pewno straciłaby go, ponieważ nie wybaczyłby
jej nigdy, że zdradziła jego sekret, a w drugim... a w drugim nie wie, co by
się stało. Jak długo może się jeszcze ukrywać? Jak długo między nimi będzie
tak jak jest teraz?
Tłumaczył mu, że ziemia jest wciąż zamarznięta, że nie zdoła ich pogrzebać, a przecież nie powinien tak długo trzymać ciał w zamrażarce.
Żyłem dość długo, żeby wie­dzieć, że je­dy­ną róż­ni­cą po­mię­dzy do­brem a złem jest per­spek­ty­wa, a je­dy­ną róż­ni­cą po­mię­dzy bo­giem a po­two­rem jest punkt wi­dze­nia.
Wreszcie zdjął kominiarkę. Chłodne powietrze przyjemnie owiało jego rozgrzaną twarz. /…/ Odzyskał kontrolę, ale wiedział, ze ten stan nie potrwa długo. Nigdy nie trwał długo. Głód wróci, a on się go nie pozbędzie aż do czasu, kiedy dopadnie nową ofiarę
Najpierw trzeba zapomnieć o sobie, ale tak dokładnie: kim się jest i jak się ma na imię, i tak dalej, więc już to jest dosyć trudne, a potem trzeba to wytrzymać długo, to zapomnienie, i ważne też, żeby się nie rzucać na to, co się widzi. Trzeba podchodzić powoli, skradać się, czasami odczekać długo i być ostrożnym, bo wtedy dopiero widać.
Kiedyś każdy musi zrobić się dorosły (...). Czasami to trwa bardzo długo, a czasami dzieje się nagle. Ale dorosłość też ma swoje dobre strony.
Jeśli cierpisz wystarczająco długo, wcześniej czy później robisz się zgorzkniały, a potem okrutny. Stąd już tylko krok do zmiany w potwora.
Przez dramatyczne okoliczności ostatnich tygodni kilka osób straciło życie, a na jaw wyszły długo skrywane tajemnice.
W świecie pełnym pułapek i wilczych dołów trzeba umieć tańczyć na krawędzi. Tylko głupcy rzucają się w nie na oślep, a głupcy nie żyją długo.
Lecz kiedy siedzisz długo w ciemności, sam na sam z własnymi myślami, twój umysł zamyka się i zaczyna je przetrawiać. A to zawsze jest niebezpieczne.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl