Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "lecz duchowo", znaleziono 84

To smutne, ale tragedie zbliżają do siebie ludzi. Tylko oni mogą siebie wzajemnie zrozumieć. Zrozumieć tak naprawdę, niemalże na poziomie duchowym.
Egoizm, od którego Miłość się odcięła, wyniszcza istnienia od środka. Trucizna zła rozprowadzona po duchowym bycie może wtedy zabić po raz kolejny.
W ciągu dwudziestu pięciu lat Hitler przeszedł całkowitą duchową metamorfozę, która skutkowała zmianą podejścia do kwestii wiary religijnej.
"Przez duchowość rozumiem uznanie,że jestem złączona z energią całego stworzenia, że jestem jej częścią a ona zawsze jest częścią mnie. Duchowość to nie religia. Możesz mieć głębokie życie duchowe poza wszelkim kontekstem religijnym. I odwrotnie , mozna prowadzić życie bardzo religijne pozbawione wymiaru duchowego, sprowadzone do doktryny."
Społeczeństwo, w którym żyję, jest już obojętne nie tylko wobec najwyższych osiągnięć ducha; zobojętniało też na ludzkie i duchowe aspekty stylu zwykłej, codziennej egzystencji.
Zło, nie jest jedynie brakiem, ale jest aktywną siłą, istotą żywą, duchową .Wychodzi poza ramy nauczania biblijnego i kościelnego ten, kto nie chce uznać istnienia tej rzeczywistości .
Lady Caterham była zdania, że nieszczęśliwe romanse często wpływają zbawiennie na duchowy rozwój młodych panienek. Dowodzą, że życie trzeba traktować poważnie.
W Grecji wierzy się, że noszenie naszyjnika lub bransoletki z amuletem evil eye ochroni człowieka przed krzywdą fizyczną, psychiczną, emocjonalną i duchową.
... jeśli łączy cię z kimś pokrewieństwo duchowe, na poziomie romantycznym, jak spotkanie dwóch podobnych umysłów, to dlaczego wiek miałby mieć znaczenie?
O podobnej dewocji duchowej pisze Ireneusz Wacławski-Sromek [...]: "Możemy przyozdabiać się tatuażami ze świętą geometrią, machać wokół szałwią, wypełniać nasz dom kryształami i jeździć na psychodeliczne wycieczki ile tylko chcemy, ale jeśli nie wykonujemy brudnej, wewnętrznej roboty, wszystko to jest całkiem bezużyteczne. Uważaj, żeby nie używać narzędzi duchowych jako sztuczek, aby uniknąć prawdziwej wewnętrznej pracy.
Sensem kultury - pisał (Magor) - nie jest uczestnictwo w duchowym topie hitów zdziczałego świata. Sens kultury jest albo religijny albo żaden. (Ivan Martin Jirous)
Szatan to wróg systemów, polityki. mieszczańskiej i drobnomieszczańskiej obłudy, kleru, klamstwa i jednocześnie "piewca" wolności, autentyzmu, duchowego wyzwolenia, wyrafinowanej przyjemności.
W tej wielkiej pustce, którą miał dokoła i wewnątrz siebie, w tej samotności duchowej zdało mu się, że jedynym ratunkiem i jedynym uspokojeniem będzie praca - wielka, gorliwa praca dla drugich.
Rodzice zawsze mają własny pogląd na to, jak powinno się wychowywać dzieci, w sensie moralnym i duchowym. Ale muszą zrozumieć, że dzieci nie są ich własnością, że mają prawo szukać szczęścia na własną rękę.
Człowiek pojedynczy zdoła się oprzeć i zachować swoje człowieczeństwo tylko wtedy, gdy dotrze do najgłębszego swojego „ja” i na nim się oprze. To znaczy, muszę być człowiekiem swobodnym duchowo i wiernym sobie, swojej naturze.
Czuję się spustoszony duchowo, zupełnie jak to morze bez słońca, bez ryb i ptaków, nieżywe, mimo wrednej martwej fali, która rzuca jachtem i znęca się nad żaglami, żeby dokończyć dzieła zniszczenia mojej psychiki.
Na nic zda się całe bogactwo tego świata, jeśli nie zaczniemy bardziej się o siebie troszczyć. W tym kraju ludzie cierpią na duchowy niedorozwój. Jesteśmy jak puste skorupy, zajęte zaspokajaniem wyłącznie własnych potrzeb.
Nie jestem samotna – odparła Mary zgodnie z prawdą. Samotność, pomyślała, to pragnienie towarzystwa innych ludzi. Ale nie zdawała sobie sprawy, że przez brak towarzystwa samotność może niezauważalnie poczynić duchowe spustoszenie.
Dzięki umiejętności pisania i czytania każdy może sam wybrać swoich przodków, przeciwstawiając tradycji uwarunkowanej biologią zgoła odmienną, duchową linię dziedziczenia. (s.26, Przedmowa)
Próbę zrozumienia wszechświata można być może porównać z układaniem elementów wielkich puzzli. Choć możliwe, że chodzi tutaj o mentalną, duchową zagadkę i możliwe, że odpowiedź mamy w sobie. Bo przecież my jesteśmy tutaj. My jesteśmy tym wszechświatem.
Myślenie zawsze zaczyna się od czytania. To za pośrednictwem kultury, to znaczy za pośrednictwem czytania i interpretaci tekstów, dokonuje się rozwój duchowy człowieka, budzi wrażliwość i kształtuje wyobraźnia. Czytanie poszerza naszą świadomość.
Proboszcz na wsi to większą władzę ma niż prezydent. Bez jego wiedzy i zgody niewiele mogło się wydarzyć. Sołtys konsultował z nim wszystkie decyzje, a i sam wójt potrafił na plebanię zajechać po radę. I to bynajmniej nie duchową.
Kiedy mówię diabeł,myślę o psychicznym epicentrum wszystkich złowieszczych,mrocznych,wrogich i złych sił,jakie istnieją we wszechświecie.Diabeł, jeśli pan chce,żebym przedstawił jego naturę,jest jak czarna dziura,tyle że jest jednocześnie dziurą moralną,duchową i fizyczną.
Śmierć jest zbyt przerażająca, zbyt definitywna, zbyt mistyczna dla osób, które wierzą w życie po śmierci lub przynajmniej w świat duchowy, po którym krążą żałosne duchy, i dawno zmarłych przodków w niebiańskich szatach niczym jedwabnych piżamach.
W emigracji, zarówno fizycznej, jak i duchowej, najtrudniejsze jest chyba to, że wszystko widać prześwietlone na wylot i niczego nie można upiększyć, że trzeba przyjąć siebie takim, jakim się jest. Nie liczy się ani to, kim byłeś, ani wyobrażenie o tym, kim kiedyś będziesz. (Kitty, s. 514)
Chyba jednak największą wartością dla mnie było głębsze poznanie mojego Boga. Boga wszechmogącego, kochającego, troszczącego się, ale i tajemniczego oraz zaskakującego swoimi rozwiązaniami. Tego, Który w Chrystusie napełnia nas wszelkim błogosławieństwem duchowym po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu.
... arogancja u młodego człowieka jest do pewnego stopnia zrozumiała, a nawet chwalebna. Świadczy o duchowej niezależności, odwadze, wierze w siebie. Przekroczywszy wszelako pewną granicę staje się oznaką próżności, okrucieństwa, braku poszanowania dla innych. To grzech pychy...
Większość spraw duchowych wykracza poza umysły zwykłych śmiertelników. Dlatego oni za życia tak głupio postępują: przywiązują ogromną wagę do rzeczy, które są nietrwałe. Są na tej ziemi ludzie którzy całe życie spędzają w pogoni za złotem, tymczasem w niebie brukują nim ulice.
Jeżeli nie lubiła Rosjan, to właśnie dlatego, że w literaturze rosyjskiej były postacie mężczyzn zmieniających się nagle pod wpływem przeżyć z dżentelmenów w jakieś rozhisteryzowane patologiczne typy, urządzające podobnie niesmaczne i niedelikatne widowiska ze swoich spraw wewnętrznych, wylewające przed bliźnimi swoje cierpienia, kajania się i słabość duchową.
Dla mnie rozum, synonim umysłu, to coś w rodzaju procesora koordynującego wszystkie poczynania człowieka… Uzgadnia informacje pochodzące z myślenia świadomego i nieświadomego oraz informacje duchowe. Mózg i mądrość są częściami rozumu, który wypracowuje decyzje i dane wyjściowe dla naszego działania… Często działa metodą prób i błędów.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl