Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "lecz dusza", znaleziono 1087

"Czasami, gdy rzeczywistość dręczy duszę, lepiej jest uciec w marzenia."
Bycie świadkiem ludobójstwa jest przytłaczające, pisanie o nim miażdży duszę.
Miłość i strach robią dziwne rzeczy z naszymi duszami.
Niedogodności nie mogą złamać duszy. Mogą jedynie przywrócić do pionu jej niepokornego nosiciela.
Czekała mnie walka. Starcie z tym, co leżało uśpione w mojej duszy
W nim przede wszystkim… sława, blichtr i pieniądze… to mrok otaczający duszę
To dusza i poczucie własnej tożsamości ulegają rozpadowi na ulicy.
Uciekał w sny, kiedy jego dusza domagała się bliskości innej istoty.
Pokrewne dusze zawsze potrafią znaleźć do siebie drogę.
Albowiem echo jest jak dusza głosu, co się rozbudza w miejscach opustoszałych.
Ty również cierpiałaś. A kości zdrowieją szybciej niż dusza.
Trudno wyjaśnić, jak dwie dusze przepłynęły przez wszechświat i się odnalazły.
Los człowieka można zmienić tylko wtedy, kiedy się odda własną duszę.
Gdziekolwiek bym pojechał, dusza moja musi żyć tam, gdzie ty jesteś.
Powierzam swą duszę dowolnemu bogu, który potrafi ją znaleźć.
Bo jemu nie wystarczało moje ciało.
On chciał mojej duszy.
Światło przenika religie, naukę i duszę – łączy to, co podzielone.
...wie­rzę w mi­łość; mi­łość to je­dy­na w swoim ro­dza­ju prze­no­śna magia. Nie sądzę, by była za­pi­sa­na w gwiaz­dach, ale wie­rzę, że krew do krwi cią­gnie, dusza do duszy, a serce do serca.
Wierzę w miłość; miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serca do serca.
Wierzę w miłość; miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serce do serca.
Wierzę w miłość; miłość to jedyna w swoim rodzaju przenośna magia. Nie sądzę, by była zapisana w gwiazdach, ale wierzę, że krew do krwi ciągnie, dusza do duszy, a serca do serca.
Duchy nie istnieją, najdroższy. Śmierć jest ostateczna. Dusza jest tym niemożliwym do opisania połączeniem pamięci i osobowości, które nosimy w sobie przez całe życie… A kiedy życie się kończy, dusza umiera wraz z nim.
Pochlebstwo nie płynie nigdy z wielkiej duszy, jest to właściwość dusz małych, które umieją się jeszcze pomniejszyć, aby lepiej wejść w sferę osoby, dookoła której wiszą. Pochlebstwo zawsze jest podszyte interesem.
Aby mieć spokojną i łagodną duszę, wystarczy mieć serce pełne wiary, serce, które wierzy w Boga, dusze wyciszoną przez Jego miłość oraz wypełnioną pokojem. Nie serce, które walczy i jest pełne niepokoju.
Nie władał nim już strach przed nieznanym. Nadzieja odnalazła drogę do jego duszy i zakiełkowała.
Nie do końca wiadomo, czy spowiedź leczy duszę, ale na pewno koi nerwy.
W istnienie duszy zaczynam wierzyć, kiedy nagle nachodzi mnie strach przed śmiercią.
...czy jednak naprawdę w głębi duszy można się pogodzić ze stratą, gdy nie umilkły podszepty serca?
[…] dusza to najbardziej wrażliwa część człowieka, dlatego, że tylko na jej ból nie ma lekarstwa.
Kiedy człowiek ucieka zbyt długo, w końcu gubi swoją duszę.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl