Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "musi chlopaka", znaleziono 232

[...] dziewczyna przysparza rodzinie kłopotów, jest bardzo uparta i zachowuje się jak chłopak. Do tego stopnia, że... No cóż, bracia nie znają miejsca jej obecnego pobytu
- Detektywie, naprawdę nie wiem, gdzie jest jego chłopak - zapewniłem. I było to zgodne z prawdą, gdy wziąć pod uwagę pływy, nurt i nawyki morskich padlinożerców.
Owszem, czekałam na dzień, w którym będę mogła zobaczyć się z ojcem, ale nie kosztem chłopaka, który pomógł mi otrząsnąć się po jego chwilowej, upozorowanej stracie.
— Przeszłość (...) jest jak pryszcz wyskakujący przed studniówką. Możesz go maskować i wyglądać pięknie, ale i tak najlepszy chłopak z balu z tobą nie zatańczy.
— Dlaczego? (...)
— Bo mu na to nie pozwolisz.
- Zabawnie wyglądasz bez spodni.
Chłopak okręcił się na pięcie. Scarlet mu się przyglądała.
- Niezbyt przyjemnie słyszeć to od istoty rodzaju żeńskiego, nawet jeśli jest smoczycą.
Oczywiście, że wolałbym, żeby nic z tego się nie wydarzyło. Jestem zwykłym chłopakiem z Ursynowa, który poszedł na normalne studia na warszawskiej uczelni, żeby pracować w wymarzonym zawodzie.
Kiedy byłem w podstawówce, mieliśmy nauczycielkę, która zapytała: "Kim chcecie być, jak dorośniecie?" Większość chłopaków twierdziła, że strażakami. Kretyni, przecież można się poparzyć.
Nie boję się odejść. Poznałam wspaniałego chłopaka, zakochałam się w nim. Wreszcie po wielu przeprowadzkach zyskałam oddanych, cudownych przyjaciół, którzy będą mnei opłakiwać.
Skały niczym pazerne łapy drapieżnika dopadły go wraz z chłopakiem o blond włosach i uwięziły ich obu w swoich objęciach aż do ostatniego tchnienia.
Tak bardzo chciała teraz zobaczyć w świetle latarni uśmiechniętego chłopaka z psem na smyczy, że w końcu ujrzała ten obraz. Zdziwiła się, jak bardzo sugestywna potrafi być jej własna wyobraźnia.
Z Koreą Północną zawsze tak było. Przypominała zaniedbującego nas chłopaka, na którego obecność nigdy nie można liczyć, więc trzeba zawsze wykorzystywać okazję do spotkania się z nim, kiedy akurat mam czas.
Może to go zły kusi takimi mamidłami po to, aby go w wodę wciągnąć - kto wie.
Ciarki przeszły po chłopaku.
Drżał, ale oczu oderwać nie mógł, tak go to wabiło i ciągnęło ku sobie.
Nie cierpię, gdy Igor jest wstawiony. Nadmiar alkoholu sprawia, ze staje się wyjątkowo arogancki i natarczywy. W niczym nie przypomina tego czułego i wyrozumiałego chłopaka, w którym się zakochałam.
Ciągle mam w głowie mnóstwo pytań odnośnie do ostatnich dni mojego chłopaka, czemu jest w coś wplątany, czy ucieszy się, gdy mu powiem o dziecku, i co nas, nie tylko jego, czeka.
Lena wychowywała się z braćmi, a jej ojciec z kolegami też nie wylewali za kołnierz. Dobrze znała triki chłopaków, jak stanąć na nogi po zakrapianej imprezie.
Pocałował mnie, zostawiając w przekonaniu, że znalazłam idealnego chłopaka. Każdy jednak znał rzeczywistość i wiedział, że to, czym nie powinniśmy się przejmować, zawsze było największym powodem do zmartwień.
W ostatecznym rozrachunku wszystko jest kwestią komunikacji - z Bogiem, z żoną, chłopakiem, szefem albo gościem, którego przesłuchujesz i który być może udusił swoją dziewczynę, ale przekonuje cię o własnej niewinności.
- Monty spisał się nie najgorzej. Chłopak ma w szkole celujące oceny.
- To twoim zdaniem kryterium wzorowego ojcostwa? Fakt, że dziecko dostaje dobre stopnie?
Chłopak zdecydowanie podnosi moje poczucie własnej wartości. Sprawia, że widzę siebie taką, jaką on mnie widzi. A to, co on widzi, niezmiernie mi się podoba.
Bogusław, właściciel wydawnictwa, w którym matka publikowała swoje książki, prywatnie był jej chłopakiem, choć to określenie w kontekście mężczyzny lat sześćdziesiąt osiem nie brzmiało adekwatnie. No ale Boguś był nieadekwatny.
Mężczyzna powinien traktować swoją żonę, ale także i każdą kobietę z szacunkiem, uważał chłopak. On wciąż starał sie być miły dla wszystkich swoich koleżanek.
Wydmuchał dym i strzepnął popiół przez okno.
- Myślisz, że kiedykolwiek znowu będzie normalnie? - zapytał.
- Nie wiem. Co jest normalne?
- Nie wiem. - Chłopak patrzył na drogę, na góry. - Nie to.
Marcin to młody i przystojny chłopak znający kindersztubę. Faktem jest, że bywa niekiedy szczery aż do bólu i bezkompromisowy w sytuacjach, co do których jest głęboko przekonany o swojej racji.
Co się z nami stało, mój chłopaku z latawcem? Czemu zgubiliśmy tę naszą miłość? Dlaczego pozwoliłam ci odejść? A ty poddałeś się bez walki?
Myślała o tym, co się stało. Dotknęła palcami suchych warg. Przypomniała sobie dłonie Rafała na swojej skórze. Żaden chłopak nie dotykał jej w taki sposób. Nikomu na to nie pozwoliła.
Dobrze wiem, co to handlówka. / - Był tam uczeń, Mack Zimmerman - powiedział Jim. - Wrażliwy chłopak. Grał na gitarze. Miałem go w prowadzonej przez siebie klasie kompozycji; bardzo uzdolniony.
Erik wahał się przez moment. Spojrzał na krztuszącego się wymiotami chłopaka i jego obitą twarz. Ze zdziwieniem stwierdził, że obraz ten nie budzi w nim współczucia. Co więcej, chyba nawet nie czuł litości.
Chłopak pielęgnował w sobie to przedziwne uczucie, które sukcesywnie wygasa w każdym z nas po latach życiowych doświadczeń - uczucie tlącej się nadziei na niezwykłe, a przynajmniej niepospolite życie.
"Widziałem cię na trybunach
Tuż przed początkiem ostatniej klasy
Swoim pięknem mnie osnułaś
Twoje serce tęskniło za chłopakiem
Który najchętniej by je zdeptał i roztrzaskał na kawałki"
- Myślałem, że zdechnę w tym autobusie. Ja pierdolę, co za ciasnota. A teraz wypizdowo - powiedział chłopak, rozglądając się dookoła. - Tutaj nawet psy nie szczekają dupami, ale, kurwa, nie wiem... siusiakami.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl