Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "scian z nas", znaleziono 135

Dama nie ubiera się w stroje. Ona pozwala strojom na to, żeby ja ubierały.
Yves Saint Laurent
Swoją drogą przyznam się, że - przepraszam za tę prywatną uwagę – Saint-Exupéry mylił mi się zawsze z de Sade’em.
Saint-Jean było jednym z tych miasteczek, w których wszystkie psy mają na imię Burek a koty Mruczek, gdzie kościół stoi na placu Kościelnym, a ratusz na placu Ratuszowym.
Miasto jest jak kobieta. (…) Wszyscy chcieliby je zdobyć, lecz ono się opiera. Mogą w końcu zająć jego ulice, nigdy jednak nie posiądą jego duszy. Saint-Malo zawsze pozostanie wolne, dopóki będziemy czuć w sercach jego ogień.
Cztery lata później na wyjazd do amerykańskiego Saint Louis stać tylko nielicznych Europejczyków. Co najmniej trzy czwarte spośród ponad sześciuset startujących sportowców to obywatele Stanów Zjednoczonych. Rywalizują więc ze sobą zawodnicy nie tyle z różnych państw, ile z amerykańskich klubów i uczelni.
Skonstruowanie czołgu, tego pierwszego i najważniejszego spośród gąsienicowych pojazdów opancerzonych, bywa na ogół przypisywane dość niezwykłemu wydarzeniu, do którego doszło z inspiracji jednego człowieka - podpułkownika E. D. Swintona, oficera wojsk inżynieryjnych armii brytyjskiej. Ma to niewiele wspólnego z rzeczywistością, choć sam Swinton przypisywał sobie takie zasługi.
Zda­wać by się mogło, że jeśli czło­wiek po­sia­dał coś, z czego mógł być dumny, co­kol­wiek, co go wy­róż­nia­ło spo­śród in­nych, bo­go­wie za­cie­ra­li ręce i tylko cze­ka­li na oka­zję, żeby go tego po­zba­wić.
Nie wie­dzia­łam jed­nak, że zu­peł­nie przy­pad­kiem do­tknę­łam isto­ty ko­bie­co­ści: nie­za­leż­nie od na­szej nie­win­no­ści, po­żą­dli­wość i chci­wość męż­czyzn mogły stać się przy­czyn­kiem na­szej zguby i by­ły­śmy wobec tego cał­ko­wi­cie bez­sil­ne.
Po­sta­no­wi­łam wtedy, że gdy przyj­dzie co do czego, zo­sta­nę Me­du­zą. Jeśli pew­ne­go dnia bo­go­wie ze­chcą mnie roz­li­czyć za prze­wi­nie­nia ja­kie­goś męż­czy­zny, nie będę się cho­wać jak Pa­zy­fae. Za­miast tego za­ło­żę ko­ro­nę z węży, a świat przede mną za­drży.
Czasami jedno życzliwe słowo może obudzić miłość jak ziemię budzi nasienie.
Jako gwóźdź do (swojej?) trumny przytoczę okrutne, ale wciąż prawdziwe słowa Liwiusza: Ea natura multitudinis est: aut seruit humiliter aut superbe dominatur; libertatem, quae media est, nec struere modice nec habere sciunt. (Oto natura pospólstwa: albo służalczo się płaszczy, albo bezczelnie się panoszy; wolności, która jest pomiędzy tymi dwiema skrajnościami, ani cierpliwie budować, ani utrzymać nie umie). Mocne!
W obliczu śmierci zawsze przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela
Dzieci powinny być bardzo wyrozumiałe wobec dorosłych.
- Co tu robisz? - spytał Pijaka, którego zastał sterczącego nad stosem butelek pustych i butelek pełnych.
- Piję - odpowiedział Pijak z ponurą miną.
- Po co pijesz? - spytał go Mały Książe.
- Żeby zapomnieć? - odparł Pijak.
- Żeby o czym zapomnieć? -chciał się dowiedzieć Mały Książe któremu zrobiło się go żal.
-Żeby zapomnieć że mi wstyd - wyznał Pijak ze spuszczoną głową.
- Czego się wstydzisz? - wypytywał Mały Książe który pragnął mu pomóc.
- Wstydzę się, że piję - uciął rozmowę Pijak i ostatecznie pogrążył się w milczeniu.
Na zawsze ponosi się odpowiedzialność na to co oswoiłeś.
Poznaje się tylko to co się oswaja.
Ze słów wynikają same nieporozumienia.
Dobrze widzi się tylko sercem, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.
Trwał chwilę nieruchomo.
Nie krzyknął.
Padał powoli, jak pada drzewo.
Nie było nawet nic słychać, jak upadł na piasek.
Dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem
Na pustyni jest się trochę samotnym.
- Równie samotnym jest się wśród ludzi.
Jeśli będziesz przychodził o czwartej, zacznę być szczęśliwy już o trzeciej
Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.
"- Tak - powiedziałem Małemu Księciu - to, co upiększa dom czy gwiazdy, czy pustynie, jest niewidzialne"
,, Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.. "
Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku.
Kiedy będziesz patrzył nocą w niebo, będzie ci się wydawało, że wszystkie gwiazdy śmieją się do ciebie, ponieważ ja będę uśmiechał się na jednej z nich.
Bo człowiek to z pewnością umiejętność kochania, ale i umiejętność cierpienia zarazem.
Dobrze bowiem, kiedy przedmioty wytwarza się aby służyły ludziom, ale strasznie – kiedy ludzi tworzy się, aby byli jak kosze na śmieci, gotowe na przyjęcie przedmiotów.
Człowiek, żeby wzrastać, musi tworzyć, a nie powtarzać.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl