Wyszukiwarka

Tak, aż szkoda, że nie moje;) Ja czasem obejrzę, ale naprawdę bardzo rzadko:)

Moje igrzyska śmierci to moje życie na nie mojej "zielonej wyspie", (od)wieczna wegetacja - beznadziei czas.

A czy moje Drogie Panie i Panowie nie mają ochoty nam coś zrecenzować czasem?

Moje igrzyska śmierci to czas, który trzeba przetrwać, by zakosztować zasłużonego zwycięstwa.

Moje Igrzyska Śmierci to.. ciągła walka z czasem: ja uciekam, on mnie goni.

Moje igrzyska śmierci to brak czasu, gdyż zawsze mam go za mało.

Cały czas to robię, ale niektóre moje wypowiedzi to rzetelne podpowiedzi :)

Dzięki :) Ponieważ nie mam teraz za bardzo czasu na tę zabawę, chętnie oddam komuś moją kolej :)

Moje igrzyska śmierci to.... pokonanie własnych kompleksów, przez które czasem ciężko mi w życiu.

Nie ma problemu, co jakiś czas podrzucać tu moje wypociny, ale rozważam, jak to inaczej zamieścić :)

Już wróciłam z pracy, nakarmiłam moje głodomory i mam chwilkę czasu na kawę na kanapie;)

Moje igrzyska śmierci to ... walka z czasem, kiedy próbuję wydłużyć dobę o 24 godziny.

Moje igrzyska śmierci to czas po skończeniu dobrej książki, kiedy ogarnia mnie smutek i żal.

Moje igrzyska śmierci to opieranie się nurtowi czasu, niszczenie na wskutek erozji by śnić.

Oczywiście do czasu, gdy żona spróbuje poukładać moje skarby po swojemu...

No i przyjdzie czas zgolić moje gandalfowe brodzisko i założyć sukienkę.

Ja najbardziej lubię (nawet piszę) heroic fantasy, ale czasem wpadnie w moje ręce dark i urban fantasy.

Moje igrzyska śmierci to... czas kiedy jesteś daleko.

Jestem jak najbardziej za, jeśli chodzi o "Mariola, moje krople" Audiobook mam już zakupiony, a nie było czasu jeszcze przesłuchać ;)

ja sie dopiero bede przymierzał do Wehikułu czasu, troche nie moje klimaty literackie, ale spróbuje z ciekawosci :)

przestępstwo (czas się trochę oderwać od tych kosmatych skojarzeń, wy moje kochane zboczuszki,💚🤪

Moje igrzyska śmierci to wieczna walka z upływającym czasem, zbyt szybko mijają noce i nadchodzą poranki.

Ale czytam rozmowy moje i koleżanki z grudnia i zaśmiewam się do łez cały czas :D

Renax też zwróciła moją uwagę na Pamuka swoją recenzją.

Moje są marne, bo dobijają tak do 60 książek w ciągu roku - czasem zdarza mi się więcej, ale raczej rzadko.

Nie mnie oceniać moją inteligencję, ale muszę mieć płodozmian.

W sekcji "moje książki" zmienił mi się czas, a dokładnie skrócił, na napisanie i dodanie recenzji.

O:) Takie się staram wybierać, sporo czasu zajmuje mi dobranie perfekcyjnych zdjęć :) Moje są zupełnie inne, zresztą chyba widziałaś portfolio:)

"Do czasu, gdy znów będę mogła zobaczyć moje dzieci, żyję nadzieją."

Druga gimnazjum, to chyba jeszcze nie czas na podróżowanie samemu po Polsce.