marta m.

Ehh... również troszku mnie znużyła, wciągnęły mnie bez reszty (!) jedynie fragmenty z Piłatem i Ha-Nocri & końcówka (trzeba przyznać genialny pomysł na formę(?) książki - przeplatanie fragmentów); jednak książka ta oprócz wspominanych wcześniej fragmentów wydała mi się "niewystarczająco zadowalająca", spodziewałam się jakiegoś BUM-TRACH i powalają...

spodziewając się słabego zakończenia pomyliłam się. tyle na ten temat :) godne zakończenie wspaniałej trylogii, polecam ^^

bardzo ciekawie rozwinięta historia z wieloma nowymi, bardzo ciekawymi wątkami, aspektami, postaciami; trzyma poziom ;) no i wielki + za Paramutanów ^^

Strasznie dużo czasu pochłonęło przeczytanie jej co świadczy o tym, ze książka sama w sobie jest "wymagająca" (+ dodatkowy czynnik: przymus :| ); książka niewątpliwie mistrzowska i kopiując Dick'a - niezmiernie precyzyjna, jak na pozytywizm przystało; jednak wydała mi się ciutko nierówna: wątek paryska wciąga nieziemsko, lecz m.in. opis "poIzabelow...

skrajnie metaforyczna i zawiła. specyficzna, lecz ogólne wrażenie pozytywne :)

Opisy przyrody o wiele ciekawsze (i piękniejsze. aż się chce wziąć pędzel do ręki ;) niż np. w "Panu Tadeuszu". Fabuła poprowadzona genialnie. Retrospektywy wyjątkowo niemęczące a postacie wręcz genialne (czego się po powieści pozytywistycznej nie spodziewałam). Choć dla odmiany powiem, że Justyna nie była moją ulubiona bohaterką (co nie znaczy, że...

lektura obowiązkowa (!) dla każdego koto-posiadacza, żeby się przekonał, czy ma Prawdziwego Kota czy też takiego niePrawdziwego. (ale ja i tak uparcie będę powtarzać, ze wolę psy :) oraz dla fanów Pratchetta, do kawy i ciastka. no i ten humor... ^^

zachęciła mnie do pokręconych rozmów telefonicznych z nieznajomymi. to chyba niedobrze ;) świetna książka!

jeśli miałabym wybrać "słabszą" książkę Chmielewskiej, to była by ta, co nie oznacza, że jest zła (w przypadku tej autorki to po prostu niemożliwe ;) zwyczajnie jakoś mnie ta historia nie urzekła ^^ może za mało zakręcona.

genialna. czytam ja prawie każdego lata, choć ostatnio sięgnęłam po nią w grudniu, żeby odegnać ponury nastrój. tak wspaniałej nastrojowej i... pięknej książki bogatej w mądre treści przekazane w prostych słowach nie znajduję się co krok ;) polecam gorąco ^^

czasami humor zakrawał na absurdalny, ale takich zwrotów akcji często się nie spotyka ;) może niekoniecznie dla "młodszych", ale z pewnością dla wszystkich, którzy maja dość sztampowych happy endów miłosnych.raz na zawsze odechce się "prześladowania" ludzi. w sam raz na 2-3 wieczory, do filiżanki cappuccino :) (jedyny '--' to okładka. zupełnie nie ...

bardzo trafne i przenikliwe felietony. do zastanowienia i miłego czytania zarazem.

Pierwsze zetknięcie z Murakamim zakończyło się niestety niepowodzeniem. Przeciągnięta, acz niewciągająca fabuła (męczyłam się nieziemsko), część postaci wyjątkowo irytująca i często na siłę kreowana na interesujących, zakończenie, które na pewno nie zapadnię głeboko w pamięć, żadnego zaskoczenia, żadnego "klik". Płaszczyzna metafizyczna nie zachwyc...

jak dla mnie zbyt wiele ukrytych znaczeń, oraz niezmiernie irytujący Orcio. nie dla mnie niestety.

świetny klimat książki, dlatego ja pamiętam ^^ (tylko kolorowiutka okładka nie pasuję, tak na marginesie powiem ;)

Mieszane uczucia, Kundera troszkę zamieszał mi w głowie tymi opowiadaniami, niestety nie wszystkie według mnie "trzymają poziom", niektóre wydają się słabsze i wybrakowane (?). Jednak zgadzam się z Epką, choć może wynika to z umiłowania autora do mieszania wątków śmieszno-tragicznych. Najsilniej przemówił do mnie "Sympozjon".

pomimo topornej okładki, treść zachwyca, wysyła w inny świat i nie zostawia wątpliwości: Pan Harrison ma wyobraźnie i (!) talent :P książką mimo, że nie najnowsza wciąż tak samo ciekawa i... w sumie aktualna (w pewnym sensie). Świetne zakończenie, szyba i powalająca na kolana fabuła, zachęcają do lektury kolejnych tomów, co wkrótce z radością uczyn...

jeszcze lepsza od 1. części, jeszcze ciekawsze poprowadzenie, rozwinięcie historii :P

nie rozumiem umiarkowanie "chłodnych" opinii, nie należy na pewno w przypadku tej książki sugerować się tytułem, który na pierwszy rzut oka może zniechęcić. książka opowiada naprawdę ciekawą (!) i oryginalną(!), dobrze poprowadzona na "na przestrzeni" trylogii (!) historię z "niepolukrowaną" fabułą pozbawioną jednoznacznych i przewidywalnych wątków...

genialna książka mojego dzieciństwa,jedna z najbardziej i najlepiej pamiętanych. idealna dla każdego dziecka (i nie tylko ;)

g-e-n-i-a-l-n-a! humor Adamsa powala na łopatki xD

nie zachwyciła (a szkoda),w porównaniu do reszty twórczości Kinga wręcz rozczarowuję, widać lepiej odnajduje się w "pełnych" utworach ^^ jedynie "Gzyms" zapadł mi w pamięci ;)

po prostu trzeba przeczytać, klimat wciąga nieziemsko, genialnie napisane.

zosogirl: mam tak sam, wciąż wracam do niej myślami, mimo, że przeczytałam ją jakieś pół roku temu :) może dlatego, że ta książka jest po prostu magiczna ^^

seria, którą zapamiętam chyba na zawsze (to "młodzieńczy" pęd do biblioteki, żeby zobaczyć czy są nowe tomy-bezcenne). ze względu na oryginalną treść ciągle do nich wracam, zresztą są to książki na jedno popołudnie. wspaniały cykl, który świetnie się czyta (autor ma to coś w swoim piórze, że się tak wyrażę ;) no i warto się przekonać, że niesztampo...