Nadzieja, czyli polscy pisarze z pomocą w czasie pandemii

Kiedy w 1997 roku zachodnią i południową część naszego kraju dotknęła wielka powódź, grupa świetnych polskich artystów ponownie nagrała piosenkę zespołu Hey o nadziei, chcąc ją nieść w tamtym trudnym okresie. Dochód ze sprzedaży tego singla (na którym znalazło się w sumie pięć wersji utworu) był przeznaczony na pomoc powodzianom, którzy niejednokrotnie w starciu z wielką wodą stracili całe swoje mienie.

Dziś zmagamy się z innym, ale również bardzo silnym przeciwnikiem. Znów wielu osobom potrzebna jest nadzieja na lepsze jutro i pomoc. Dla przypomnienia, że słowa Katarzyny Nosowskiej nie przestały być aktualne:

Tym razem w niesienie pomocy zaangażowali się polscy autorzy. Nakładem Wydawnictwa Agora wkrótce ukaże się książka zatytułowana „Nadzieja” z okładką w symbolicznym zielonym kolorze. Osoby ją tworzące – autorzy, korektorzy, projektant okładki i inni – wykonały swoją pracę charytatywnie. Dochód ze sprzedaży „Nadziei” zostanie przekazany ośrodkom pomocy społecznej dla osób starszych, które mocno ucierpiały w czasie epidemii koronawirusa.

Wśród autorów, którzy napisali teksty do tej książki–cegiełki znaleźli się najbardziej znani i uznani współcześni polscy mistrzowie słowa. Listę otwiera laureatka Nagrody Nobla – Olga Tokarczuk, a towarzyszą jej m.in. Hanna Krall, Wiesław Myśliwski, Ewa Lipska, Adam Wajrak, Wojciech Chmielarz, Łukasz Orbitowski, Mariusz Szczygieł.

Liczę, że nazwiska twórców są gwarancją jakości tej publikacji i warto mieć ją na półce – ja zamierzam. A szczytny cel, dla którego została napisana sprawia, że chcę pomóc.

Lubię myśleć o literaturze jako o sile dającej nadzieję. Wiem, że naprawdę ją daje. Wcale nie musi być tak, że nadzieja jest głównym motywem utworu. Bywa, że z połączenia losów bohatera i czytelnika rodzi się nadzieja, choć fabuła książki nie wskazuje, że tak się stanie. Wiele zależy od indywidualnej sytuacji i okoliczności, w jakich znajduje się aktualnie odbiorca tekstu. Ja często znajduję nadzieję w poezji, która jest wg mnie sztuka doskonałą i uniwersalną. Dlatego na koniec wiersz Autora, który być może również współtworzyłby książkę, o której mowa – gdyby było mu to dane.

Nadzieja bywa, jeżeli ktoś wierzy,
Że ziemia nie jest snem, lecz żywym ciałem,
I że wzrok, dotyk ani słuch nie kłamie.
A wszystkie rzeczy, które tutaj znałem,
Są niby ogród, kiedy stoisz w bramie.

Wejść tam nie można. Ale jest na pewno.
Gdybyśmy lepiej i mądrzej patrzyli,
Jeszcze kwiat nowy i gwiazdę niejedną
W ogrodzie świata byśmy zobaczyli.
Niektórzy mówią, że nas oko łudzi
I że nic nie ma, tylko się wydaje,
Ale ci właśnie nie mają nadziei.
Myślą, że kiedy człowiek się odwróci,
Cały świat za nim zaraz być przestaje,
Jakby porwały go ręce złodziei.

(źródło: https://polska-poezja.com/czeslaw-milosz/nadzieja/)
[nadzieja – grafika; źródło: www.zamyslenie.pl ]

Laura Czerska