Kinga

Im dalej w las, tym gorzej wyjść. Nieustannie wracam do Harry'ego i odnoszę wrażenie, że zaczynam się od niego uzależniać :) Książkę pokochałam - bo HP nie da się nie kochać, w moim skromnym mniemaniu. Jest wyjątkowa i genialna, jak każda z serii. Wielkie ukłony za postaci Lupina i Syriusza, coś wspaniałego! Resztę hymnu pochwalnego sobie daruję, ż...

Wciąż zadziwia mnie fenomen Harry'ego - jego przygody czytałam i oglądałam milion razy, a jednak cały czas wracam do tej magicznej opowieści. Gdy byłam mała, największy problem sprawiał mi rozdział z pająkami. Teraz przestał mi on przeszkadzać, przeciwnie - dodał mroku, tajemnicy i lęku, a przecież chyba o to chodzi. Książka jest dopracowana w najd...

Wróciłam ponownie do Harry'ego i nie żałuję. Nigdy nie myślałam, że mogę bardziej go pokochać, a oczywiście się myliłam. "Kamień Filozoficzny" to chyba najlżejsza część z całej serii, co spowodowane jest dużą dawką humoru. Bliźniaki Fred i George bawią do łez, Neville rozczula, Draco złości, Hagrid wprowadza w świat magii, a Harry, Ron i Hermiona.....

Po znakomitym pierwszym tomie miałam bardzo wysokie oczekiwania odnośnie tej części i z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że ona je PRZEROSŁA. Świetnie wykreowana postać Mel, w dodatku jej przemyślenia, zabawne akcenty w postaci agentów - to wszystko tworzy niesamowicie zgraną całość, która podbija szybko serca, a także. powoduje, że chce się więc...

Nie jest to książka górnych lotów, to trzeba przyznać. W sam raz dla kogoś, kto chce się chwilę rozerwać, ale lepiej nic ponadto nie oczekiwać.

Zgadzam się w zupełności z Alison164. Od dawien dawna nie czytałam TAK DOBREJ książki, choć dobra to może mało powiedziane. Słysząc tyle dobrego na temat "Igrzysk...", podeszłam do nich dość sceptycznie. Okazało się, że nie było powodu - książka jest rewelacyjna, fenomenalna, genialna i tak dalej. Dopracowana w najdrobniejszych szczegółach - od tre...

Porównując tę książkę z pierwszym tomem (choć czytałam go dość daaawno), to zdecydowanie mniej mi się podobała. Jak dla mnie - zbyt dużo wędkowania. Dla kogoś, kto się tym interesuje, byłoby to ciekawe, ale stanowczo nie dla mnie. Odrzucił mnie też opis zabijania świni... Poza tym: nie jest najgorzej.

W porównaniu do "Drżenia" - mniej mi się podobała. Co nie znaczy, że jest kiepska. Ale nie urzeka już tak samo.

Cóż, może i jest to historia szablonowa, może z góry wiadomo było, jak się skończy i może książek o wilkołakach jest pełno na rynku wydawniczym. Może. I co z tego? Wciągnęła mnie niesamowicie, zaplątała w historię Sama i Grace, sprawiając, że nie mogłam się od niej oderwać. Zaczarowała mnie od pierwszej chwili, gdy ujrzałam okładkę (cudo!) do ostat...

Dawno nie wciągnęła mnie tak żadna fantastyka! Połknęłam momentalnie. Oczywiście nie jest to literatura najwyższych lotów, ale dla odprężenia w sam raz. Polecam! 5/5 + ulubione

Błagam, "emo"? Książka może się nie podobać, ale moim skromnym zdaniem nazywanie Wertera chłopcem-emo, to już szczyt i przesada. Do mnie Werter trafił, Goethe cudownie pisze o jego uczuciach, depresji, "bólu świata". Można zaobserwować niesamowitą przemianę uczuć, nastroju - najpierw "sielanka", potem zauroczenie i szczęście, a na końcu - depresja....

Specyficzna. Mam mieszane uczucia.

Jak to z takimi książkami bywa - niezły "odmóżdżacz". Na 3+

Na plus, zdecydowanie! Jedyny mankament: trochę zbyt rozciągnięta, mogłaby być odchudzona o jakieś 50 stron i nie byłby to jakiś uszczerbek. Poza tym: nie mam uwag. Polecam!

Jak każda z całej serii-nieserii: szokująca, porusza, nie pozostawia czytelnika obojętnego. Chyba druga po "Idź, kochaj" w mojej ocenie. Podobała mi się. Nie umiem nic więcej powiedzieć niż: polecam.

Świetna, niezwykle trzyma w napięciu! Bardzo podobna do Ulissesa jeśli chodzi o natężenie tajemnicy, pozbawiona jednak dziecinności, która jest obecna w historii o UM. [spoiler] Niepotrzebnie wprowadzony wątek Ramy, na siłę, żeby "było coś romantycznego" - moim zdaniem.[/spoiler]

Szokująca, wzruszająca, momentami nawet bulwersująca, ale takie książki są potrzebne. Świetny fragment, gdy chłopiec opowiada o kradzieży - "Ocalał też krzyż z Panem Jezusem (...)" - genialny na recytację!

Podeszłam do "Uczennicy Maga" z wielkimi nadziejami i na szczęście się nie zawiodłam. Nie chcę porównywać, czy TCM jest lepsza, czy Uczennica, wiem jedno - obie książki są warte przeczytania. I polecam, żeby najpierw przeczytać Trylogię, a dopiero później Uczennicę, bo w innym przypadku niektóre kwestie z TCM będą zbyt wcześnie wyjaśnione. Polecam ...

Króciutka, ale bardzo bogata w wartości. Na plus.

Niesamowicie złożone charaktery, każda z postaci ma "coś" w sobie i jest zupełnie inna, niż wydawałoby się na początku. I za to duży plus, reszta - średnia.

Co prawda mały minus za pierwsze 70 stron, bo nic się nie dzieje, ale potem jest wielki powrót do formy. Nic więcej nie mogę powiedzieć, po prostu rewelacja, 5/5 i ulubione.

Ponowne podejście, ale stety czy niestety nie z własnej woli. Książka bardzo dobra, porusza tematy nieomawiane w szkołach, w domach. I co ważne: stawia nas przed pytaniem, wyborem - jak my byśmy postąpili w sytuacji Magdy, Kamila czy Maryli. Co nie zmienia faktu, że niektóre postacie niezmiernie działały mi na nerwy.

Co prawda nie jest to najlepszy tom z całej serii, ale nie zmienia to faktu, że go uwielbiam. Paolini jak zwykle zachwyca, majstersztyk. I wreszcie doczekałam się wielu momentów z Angelą i Solembumem! Mało, mało Elvy, mam nadzieję, że wynagrodzone to będzie w następnym tomie. W końcu moje trzy ulubione postacie! Genialny zwrot akcji z [spoiler]porw...

Świetna.

Każde opowiadanie na innym poziomie, ale ogólne wrażenie pozytywne. W sam raz na Wigilijny wieczór :)