,,13. poprzeczna" opowiada o problemach z którymi codziennie zmagają się nastolatki.
Agata po śmierci swojego ojca traci nadzieję, chęć życia. Ubiera się na czarno i oddala od rówieśników. Ma ochotę przejść na stronę taty...
Zosia to typowa prymuska. Zawsze ma same piątki i nigdy nie przychodzi do szkoły nieprzygotowana. Klasa jej za to nie cierpi...
Klaudia szkołę ma w nosie. Interesują ją tylko chłopacy i imprezowanie do późna w nocy...
Co może połączyć tak inne, skrajne osoby? Czy ich ścieżki mogą się złączyć?
.
.
Książka pomimo, że napisana ponad 13 lat temu (!) bardzo współgra z współczesnymi czasami, osobowościami... Wydaje mi się, że nawet okładka się dopasowywuje (czytaj: spodnie dzwony) Myślę, że to pozycja dobra nie tylko dla młodzieży, ale też dla ich rodziców którzy próbują za nimi nadążyć, zrozumieć... Obowiązkowa dla tych którzy wchodzą w dorosłość i dla tych co mają ją już za sobą.
Książka nie jest arcydziełem. Przyznaję. Pojawiało się trochę nie logicznych sytuacji. Coś typu:
-co to kryminały?
Powiedział zamykając ,,Kasację" autorstwa Remigiusza Mroza.
Jednak takowe nie pojawiały się raczej w wątku głównym powieści. Pomimo tego ,,13. poprzeczna" niesie ze sobą coś dobrego, przesłanie, nadzieję... Z bohaterek najbardziej polubiłam Agatę. Postacie nie te były idealne, ale za to bardzo przypominające nas, tak, nasze charaktery, osobowości...
Zakończenie całkowicie nie spełniło moich oczekiwań. Było według mnie ...