@closer

po wcześniejszym przeczytaniu innych książek tego autora spodziewałam się czegoś innego. jakiegoś absurdu, jak w "Stu latach samotności", namiętnych uczuć, jak w "Miłości i innych demonach"... a ta książka była taka inna... i bardzo dobrze. dzięki tej książce autor zyskuje w moich oczach. czyta się dobrze, jest lekka i przyjemna, a przy tym taka ni...

jak miałam te 10 lat to mi się podobała.

pomysł na fabułę bardzo ciekawy. jednakże jak dla mnie dość przewidywalna. nie miało to jednak wpływu na czytanie w napięciu aż do samego końca.

nigdy wcześniej nie miałam okazji czytać poradnika. okazał się całkiem przyjemny. może niczego odkrywczego się nie dowiedziałam, ale dobrze się czytało. najlepsze i tak były testy. nawiązania do książek Austen bardzo na plus.

zafascynowana "sprawiedliwością owiec" sięgnęłam po drugą część. już od początku nasuwającą się myślą było: jaka ta książka jest przerażająca w porównaniu z pierwszą częścią! tajemnice i tajemnice. jak zwykle nie wiadomo o co chodzi, a owce nawet nie rozumieją większości ludzi, bo gadają po europejsku. no i ten groźny Garou. na szczęście są kozy, k...

dobra, ale... nie umiem się nią zachwycać. głównie przez to, że opisuje tak chore relacje. gdy skończyłam czytać mój chłopak zapytał mnie kogo z bohaterów polubiłam. wcześniej się nad tym nie zastanawiałam, ale wtedy na chwilę poddałam się refleksji i stwierdziłam, że żadnego nie lubię. nie umiem mieć pozytywnego stosunku do kogoś, kto pomiata inny...

fantastyczna! i jeszcze ta liryczna otoczka i interpretacje wierszy...

trzymała w napięciu ;) czytało się bardzo dobrze, zachęcam też do obejrzenia serialu ;)

słaba. chyba jestem za stara na tego 6typu książki. zachowanie głównej bohaterki było niesamowicie głupie i dziecinne. i to ciągłe schodzenie na inny temat... męcząca, nie umiałam się w nią wciągnąć.

czyżby kontynuacja "Gdzie jesteś Amando?"? na pewno przeczytam

wciągnęła mnie, owszem. ale ta książka była tak strasznie naiwna. Babi jest postacią kompletnie odrealnioną i niemożliwą: z takiego stanowczego "nie" aż takie nagłe przejście w "tak"? przecież akcja tej książki działa się dzień po dniu, niemożliwe, by tak szybko zmienić swój światopogląd. i jakim cudem rodzice nie potrafią aż tak egzekwować kar. ci...

skończyłam czytać niecałą godzinę temu. ostatnia książka Austen, która została mi do przeczytania. niesamowicie miłe to zakończenie, bo uważam, że to jej najlepsza powieść. wydarzenia przeżywałam razem z bohaterami, z nimi wzruszałam się i irytowałam. niesamowite wrażenie robią na mnie takie historie o wielkiej miłości ciągnącej się przez lata, że ...

bardzo lubię książki w formie listów. opowiadaniem pana Kuczoka- uwielbiam. czytało się bardzo dobrze.

podobała mi się.

zgadzam się z lily10. dla mnie osobiście dodatkowym plusem tej książki jest to, iż dzięki niej odkryłam twórczość Milana Kundery, który stał się jednym z moich ulubionych pisarzy.

w porównaniu z jego innymi książkami, które czytałam wcześniej, ta idzie mi dość opornie. przeczytam jedno opowiadanie i odkładam, nawet na kilka miesięcy.

po dowiedzeniu się, iż jest to pra-Lolita radośnie chwyciłam w łapki książkę i zaczęłam czytać. początkowo było miło, ale gdy doszło do zakończenia... jeszcze żadna książka mnie tak nie zgorszyła. moja psychika jest chyba zbyt słaba by czytać tak subtelnie metaforyczny opis gwałtu...

czytam komentarze i nie bardzo rozumiem niektóre. co jest trudnego do zrozumienia w "Lolicie"? czytałam ją na początku liceum i jakoś nie sprawiała mi żadnych problemów. książkę czytałam parę lat temu, ale jakiś sentyment pozostał. w opisanej historii jest coś urzekającego.

emocje emocje i jeszcze raz emocje. przy mało której książce tak często się bulwersowałam, że jak to, że przecież to głupie, że tak nie może być! fabuła dziwna, ale zgadzam się z Dark_Sister, że klimat niesamowity, choć opisana historia tak nie szczególnie

pierwsza książka Gombrowicza, którą przeczytałam. bawiła mnie, intrygowała, aż postanowiłam sięgnąć po kolejne pozycje i się bardzo rozczarowałam.

straszna, okropna. przebrnęłam z trudem, najgorsza książka Gombrowicza, jaką czytałam.

zabawa podczas czytania jest niesamowita. rozumienie świata ludzi przez owce bawi do łez. jednakże zakończenie mnie rozczarowało. tak jakby na siłę zostało napisane, a dużo tak naprawdę nie wyjaśniło. pewne kwestie dalej zostały niewyjaśnione.

nie podobała mi się. tematyka nie dla mnie.

czytałam ją już dość dawno i jakoś nie powaliła mnie na kolana. na pewno nie mogę jej określić zapadającą w pamięć, bo właściwie nic z niej nie pamiętam

książkę czyta się całkiem dobrze, wciąga, a mroczne sekrety rodziny intrygują. jest tylko jedno ale: powieść jest napisana w taki sposób, że bardzo łatwo się pogubić czy nadal jesteśmy w tym samym wątku czy może już w całkiem innym z odległej przeszłości. zakończenie otwarte, a trochę szkoda, bo w epilogu można by też wspomnieć jak potoczyły się lo...