Myślicie, że uczestnik powstania listopadowego użyłby sformułowania "Po prostu czad!"? Bo ja mam co do tego wątpliwości. Ale w powieści Mariusza W. Klimaszewskiego pt. "Dobry od listopada" używa.
Wychodzi na to, że mianem czadowego określało się zespół rockowy/metalowy, a z czasem rozszerzono funkcjonowanie tego określenia. Czyli że co, w trakcie koncertu ludzie wpadali w taką fazę? Czy nawiązuje do dialektalnego „dym”? Mamy na pokładzie językoznawcę?
Tyle to i ja znalazłam. Oraz to, że słowo występuje w tzw. słowniku miejskim, w slangu młodzieżowym. Ale od kiedy i dlaczego ma to znaczenie "czadowości" - nie znalazłam, póki co. Dodanie słowu znaczenia sugerowałoby, że jest tzw. neologizm znaczeniowy (patrz: komórka kiedyś i komórka teraz).
Z tej samej książki: Co dało się spalić, lądowało w ogniu, by ogrzać zziębnięte członki żołnierzy. Zdanie niby poprawne, ale czy nie można było napisać po prostu ogrzać zziębniętych żołnierzy?
Niefortunne członki... Jak pisał Terry Pratchett: "Daj człowiekowi ognisko to będzie mu ciepło przez kilka godzin, wrzuć człowieka do ognia, będzie mu ciepło do końca życia" :D
Deszcz smagany wiatrem, no to pewnie musiało być mu bardzo nieprzyjemnie, chyba, że ten deszcz na przykład lubił takie zabawy. Najważniejsze to pamiętać bezpieczne słowo :D
Te zziębnięte członki to akurat nie błąd, choć rzeczywiście, dziś słowo oznaczające części ciała kojarzy nam się szczególnie z jedną... ale deszcz smagany wiatrem to jak wiatr zmoczony deszczem. ;)
Tak, członki w ogólnym znaczeniu części ciała - toteż napisałam, że zdanie jest poprawne. Jednak mogłoby brzmieć lepiej, bez skojarzeń, gdyby z członków zrezygnować. ;-)
W książce Elżbiety Cherezińskiej "Harda" młody król Olaf (wiek chyba X) też tak mówi na widok wielkiego szczupaka : "ale czad". I jakoś na nikim (poza mną ) nie robi to wrażenia. Książka (i autorka) są bardzo wysoko oceniane przez czytelników.
Akurat "zziębnięte członki" to pasuje na rok 1830 - do tego uwag osobiście bym nie miał... Zwrot z epoki który może oddać jej klimat jak najbardziej. Co do "czadu"... Tu chyba jest "mrugnięcie okiem" w stronę młodego czy współczesnego odbiorcy. Generalnie jest to rzekomy pamiętnik, ale jakby nie było powieść pisana dla jak najbardziej obecnie żyjącego czytelnika. Zastanawiam się na ile autor pewne kwestie, które rozważamy w kategoriach błędu ujął jako żart - bo i tego typu zamiarów nie wykluczam.
@tomasz_michalowski1 - każdy żart musi mieć odbiorcę, która rozpozna w niej żart, a nie przyjmie tego za prawdę. Tak więc, nie jest to żart, ale potraktowanie czytelnika jako tego, który innego języka nie zrozumie. Książki mają też ubogacać nasze słownictwo, a nie sprowadzać je do minimum modnego dzisiaj.
Skoro ja np.widzę w czymś żart to znaczy, że jest i odbiorca. Każdy ma inny gust, inne poczucie humoru - to chyba oczywiste. Czytając "Dobrego" wcale nie miałem wrażenia, że Autor sprowadza słownictwo "do minimum" a raczej wręcz przeciwnie. Zakładam, że moja Przedmówczyni też przeczytała tą książkę? Bo skoro o czymś rozmawiamy, to raczej wiedząc o czym mam nadzieję? Czasem (może błędnie) mam wrażenie, że czepiamy się poszczególnych słówek czy zwrotów, jakby to one decydowały o całości danej książki - to tak jakby oceniać obraz po rozmazanej plamce, która nam kolorystycznie nie pasuje. A "deszcz wiatrem smagany" - eh... Kiedyś nader namiętnie, jak i moim koledzy ze studiów, rozczytywałem się w książkach Feliksa Kresa (dawne czasy oj dawne) i tam też miałem (w "Królu Bezmiarów") a to, że zacytuję: "Brunatne chmury napływające znad morza, przemykające z ociężałym pośpiechem" czy "Wiatr smagający" coś tam i tego typu zwroty. Jednym podobały się, innym nie ale nikt z jednego zdania nie robił wielkiego problemu - ważna była całość książki. Dział "Biblioteka idiotyzmów" raczej kojarzył mi się z błędami rzeczowymi, logicznymi, z absurdami które po prostu rzutują na całą książkę lub na jej część, nie zaś z analizowaniem jednego, wyrwanego z kontekstu zdania czy pojedynczego słowa, ale widzę nie do końca moje skojarzenie było trafne. Miłego wieczoru życząc (i lektur ciekawych) pozdrawiam.
ale moje pytanie kierowane było do kol. Jatymyoni ("moja Przedmówczyni") jak zresztą cała moja wypowiedź, w której już na początku odnoszę się do kwestii odbiorców potencjalnych żartów
Zgadzam się, że każdy ma inny gust i poczucie humoru. Przeczytałam 4 książki pani Elżbiety Cherezińskiej i na tej podstawie wyrażam swoją opinię. Nie czepiam się poszczególnych słów, ale dla mnie jest to zbyt uproszczony język i uwspółcześniony i nie dostrzegam w nim humoru.
* murem, jakim się opancerzał * - Tu jest dama, której szukałam - powiedział [książę] Alistair * jagnienie owiec poszło wyśmienicie * ...przed nami bawił przychodził tu nasz ojciec * zapłacił ogromną sumę za możliwość ożenienia się ze mną
A tutaj taki oto dialog: * - Jeśli dama nie jest wystarczająco modna, towarzystwo potrafi obrzydzić jej życie. Dano mi to do zrozumienia. - Kto ci to dał do zrozumienia? - Oczywiście pani Robins. - A to hetera. - mruknął [Alistair]
oraz słowo dnia: * herbata ulung Mnie uczono, że jest to herbata ooloong, ale ja stara jestem i może się nie znam.
Ann Lethbridge - Pochopna decyzja opracowanie redakcyjne: Grażyna Ordęga
Jagrys, bo ty młoda jesteś :P. Herbata Ulung latami zalegała na PRLowskich półkach. Nawet był taki dowcip: - Z czym ci się kojarzy Gomółka? - Z herbatą Ulung. - A czemu? - Bo jak moja babcia go słyszy, to zawsze wzdycha: "A kędy to sie taki ulung?"
Ten dowcip to i ja znam "od zawsze" i nieodmiennie bawi mnie gra słów. Ooloong- ulung, zwłoki bez zwłoki i tak dalej; ale siedzi we mnie ten ooloong zbyt głęboko, żeby ulung nie ukąsił.
Najlepiej będzie pokazać, bo powiedzieć - nie oddaje skali.
I tak przynajmniej po kilka razy na stronę. Gdzieś pomiędzy pomyślałam, że przy następnym "naturalnie" zacznę rzygać.
oraz, z tej samej książki:
* Jestem zaskoczona jestem, że wiesz o Lidze * lepiej nie ociągaj z pojęciem decyzji * [Paryż] urokliwe miast, jeszcze bardziej czarodziejski * na dworze nadal lalo * niepodekscytowany * krzyknął niegłośno * Bo znowu on, Hertford. Jakby ściągnęły go myślami. *siedziba Ligi była w wąskiej uliczce, niedaleko sklepu Gordstona * zabawiałam przy herbacie panią Wiesbach, żoną niemieckiego konsula * diadem wysadzany perami
Amanda McCabe - Opiekun panny Emily Tłumaczenie: Hanna Dalewska Opracowanie redakcyjne: Grażyna Ordęga
Forma „wyjść na pole” jest regionalizmem (używanym najczęściej w Małopolsce), a – jak wiemy – regionalizmy nie są błędami. Formą ogólnopolską jest „wyjść na dwór”.
Nie jestem spacjalistą ds. Języka polskiego ale, czy tylko mnie bije po oczach taka oto wypowiedź w dialogu, w książce: “— ? „ Powtórzona kilkukrotnie (a więc nie literówka)?
Magdalena Bogucka - Zielona koperta Wydawnictwo Manufaktura słów
* "snułam się po szpitalnych korytarzach, mijając współczujące spojrzenia personelu i zapłakane, ale milczące oczy moich rodziców" - To przykre, że te oczy się tak walają na korytarzu, w dodatku nic nie mówią, ale bohaterka, zamiast je mijać, mogłaby je chociaż podnieść i otrzepać albo wytrzeć do sucha. * "zaczął coraz częściej towarzyszyć mi na imprezach jako osoba towarzysząca" - Phi, towarzyszyć jako nietowarzysząca byłoby trudniej. *"Miałam przed oczyma nastolatka trzymającego mnie za rękę i uśmiechającego się patrząc w moje oczy" - Czyli ja, patrząc w moje oczy, miałam przed nimi nastolatka, no nieźle. * "przytuliła mnie na powitanie i spojrzeniem w kierunku kelnerki złożyła z uśmiechem zamówienie" - To jest coś, ja też tak chcę, umieć samym spojrzeniem złożyć zamówienie na dwie kawy. * "To Marianna zaprosiła mnie do naszej przyjaźni" - Była już nasza, a ona mnie do niej zaprosiła? * "czy aby ten fakt nie stanie się powodem do ponownego poróżnienia naszych relacji" - No, jak te relacje się poróżnią, to mogą się pobić, albo co.
Bronwyn Scott - Ryzykowny układ Tłumaczenie - Małgorzata Fabianowska Redakcja - Grażyna Ordęga Wydawnictwo: Harper Collins Polska Seria: Harlequin Romans Historyczny
* To kobieta, które prowadziła wystawne choć niefortunne życie. * Jasne włosy były złociste o platynowym odcieniu. * Conall miał poczucie, że markiza skądś go zna. * Sofia stanowi poważne zagrożeniem, bo może namieszać w głowach damom z towarzystwa, gdy zacznie im wsączać (...) idee... * Był uwodzicielski, przystojny i łatwy w obejściu, więc musiały do niego lgnąć. Jednak ona była aż tak naiwna, by bez zastrzeżeń zaufać atrakcyjnemu mężczyźnie... * - Co jeszcze chciałabyś wiedzieć? Niby nic, ale to wiktoriańska Anglia. Wicehrabia zwraca się do markizy per "ty"? Nad markizem wyżej jest tylko książę i król. Hrabia do tego wice to plebs wśród arystokracji. Niżej jest tylko baron. * Plotkowano, że przebywała w rezydencji kochanka, który był tak atrakcyjny i pełen męskiej wersy, że z ochotą zrezygnowała dla niego z sezonu towarzyskiego w Londynie. * Przenocuje ze wiadomością, że nic jej nie grozi * Cowden utrzmywał, że będziesz inni niż wszyscy. * Na skrócenie dystansu nie mogła sobie pozwolić, bo chłodny ogląd to podstawa biznesowych decyzji. Conall Everard wrócił i natychmiast swą postacią wypełniła ciasne pomieszczenie. Gwoli wyjaśnienia:Conal Everard była wysokim, postawnym, barczystym mężczyzną (pisownia zamierzona ;p) * Średniowieczna wieża kościoła królowa na dokładnie wysprzątanej ulicy. * Kochane stare śmiecie. Wprawdzie urok Everard Hall słabnie zimą... Wiadomo o co chodzi, ale kłuje w zęby. * Nie została tutaj zaproszona dla zabawy, tylko w po to, by zaakceptować lub odrzucić alpakowy biznes, * Lord Taunton oblegał ją ze wszystkich stron, otaczały ją jego zapach, dźwięk głosu, dotyk. * Sofia spoglądała na niego (...) bezbronnie,, z takim samym pożądaniem... (pisownia oryg.) * - Dzięki. - szepnęła muskając go ustami. * - Dzięki. - Sofia wsunęła list do kieszeni. Anglia , XIX wiek, czasy panowania królowej Wiktorii i dama mówi "Dzięki"??? * Coś przed ukrywasz, coś ważnego. * szare oczy jarzyły się jak węgle * (...) nie sądzę, aby król Piemontu życzył sobie, by twój drugi prawowity mąż, lord Taunton i poddany Jej Królewskiej Mości Wiktorii, pojawił się na jego dworze, oskarżając o porwanie i uwięzienie jego żony jednego z jego dygnitarzy. - Rozsądek? - odparł zachowując kamienna twarz. * Jakiś mężczyzna przysiadł się niej, gdy siedziała w kościelnej ławce. * Ujrzała brudna twarz i szczerbate usta. Wiem, że szczerbaty uśmiech, ale szczerbate usta? * Markiz się ucieszy, że jesteś bezpieczna ze mną. Wiadomo o co chodzi, ale wygląda jak inny polski. * O tej porze przyjeżdża pociąg z Londynie. * - No brachu, ale z ciebie szczęściarz! - wyszeptał Freddie. Anglia XIX wiek. Młodszy brat lorda (różnica 14 lat) mówi do starszego brata: Brachu? o.O * Każdemu kochankowi może się odechcieć na ten widok. * Widać było, że Taunton serio chce chronić swojej małżonki Zdecydowanie mój polski i język polski z "Ryzykownego układu" to dwa różne polskie. * najchętniej zrobiłby z niej wdową. * sycił się szczęścia * - Jak fajnie! Mam na głowie fortunę. - skwitowała z uśmieszkiem Ponownie: Anglia XIX wiek. Markiza mówi "fajnie"?!? * (...) stopniowo mieli dla siebie co raz więcej czasu Kilka zdań później: ...to było prawdziwe święto, oderwanie się od codziennych zajęć pochałaniających im czas od rana do wieczora. Czegoś nie rozumiem? * Dobry był z ciebie brat, skoro chciałeś bawić się z dużo młodszym od ciebie smarkaczem. Tutaj również z tutejszym polskim mi nie po drodze :/ * Między mną a moim bratem jest nieduża różnica wieku, ale nie brakowało m iędzy nami bliskości. Byłam po prostu... kłopotem. Tutaj również jakoś...? * postanowił zapomnieć o niechlubnej przyszłości jego świeżo poślubionej żony Zapomnieć o przyszłości? Jak?
Oraz smaczek na deser. Anglia, XIX wiek. Rozwiedziona kobieta bierze drugi ślub, tym razem cywilny ubrana w śnieżnobiałą suknię, wianeczek na głowie i dopięty do niego długi welon. Podkreślam: Rozwódka, XIX wiek, wiktoriańska Anglia. Drugi ślub. Biała suknia, welon, wianek - symbole dziewictwa, czystości i niewinności.
Wieża kościoła na ulicy, dobrze chociaż, że wysprzątanej, to się królowa nie ubrudzi. Ten lord miał niezłą tuszę, żeby oblegać kobietę ze wszystkich stron. Nie siada się na kobietach w kościele!
Ty za jakąś pokutę takie rzeczy czytasz? (Chociaż ja ostatnio też mam takie lektury ;P).
Albo, co bardziej prawdopodobne: Redaktorzy, czy też: osoby na stanowisku redaktora książki, nie mają pojęcia ani o języku ojczystym, ani o redakcji książek.
Louise Allen - Markiz i lady Sara Tłumaczenie - Janusz Maćczak Redakcja - Grażyna Ordęga Wydawnictwo- Harper Collins Polska
* Uznała, że rzeczywiście jest jest bardzo przystojny, i z irytującym wysiłkiem zdołała zapobiec temu, by ta myśl odbiła się na jej twarzy. Czy dobrze rozumiem? Zadała sobie ogromy wysiłek, by na twarzy odbiło się jej to, co myśli? * Reagował na nią zmysłowo Co znaczy: Reagować zmysłowo? * Dunton zdawał się zajmować całą przestrzeń wokół niej, nawet gdy go nie widziała. * Niektóre (z pań) siedziały nad rękodziełami Nie bardzo mi to... Przesadzam? * Gregory przystałby to. * Niektórzy gości wychodzili na taras * No więc Michael złożył... Mam awersję do zdań zaczynanych od "no więc..." * [Michael] będą tym, kim był...
Bronwyn Scott - Noc z majorem Lightowem Tłumaczenie - Zofia Uhrynowska-Hanasz Redakcja - Grażyna Ordęga Wydawnictwo: Harper Collins Polska Seria: Harlequin Romans Historyczny
* ...mężczyzna odróżniał się (...)pod każdym względem * Prawdopodobnie był jedynym żołnierzem armii brytyjskiej, który by nie chciał znaleźć się z powrotem na angielskiej ziemi * to właśnie stał się ich zgubą * Oddalił te myśli * Czy nią ożeniłby się z nią? * - To nie ma znaczenia - zgasił ją delikatnie Cam. * - Ja bym na twoim miejscu ni gdzie bym nie wyjeżdżał * Czyy mogę wiedzieć? * Nie dotrzymałeś własnej córce obietnicy, że ją wyślesz do Indii * Obaj panowie już dostatecznie dużo narobili kłopotu * Ale jeśli ja wygram, to nam pozwoli odejść Coś tu nie teges , czy to moja polski jest inna?
* ...chciała żyć wśród rodaków swojej matki, w Indiach, gdzie ceniono by ją dla niej samej. Kilka zdań później: [jej matka] została wydana za mąż za Anglika i zmuszona do życia w obcej kulturze, która nie miala dla niej zrozumienia. To szanowana czy zmuszana?
* Welon y (...) umocowane w szczupłej talii Wyobraźnia pokazuje mi obraz metalowych pierścieni wbitych w ciało i dowiązane do nich pasy woalu. 😱 *wielu ludzi z East India Company Jak rozumiem Kompania Wschodnioindyjskia nie zasługuje na polską nazwę, pod którą jest znana od dziesięcioleci. * Kto to jest ta blondynka? hmm... Kim?
* Ponownie przeleciała wzrokiem cały plan. Anglia, XIX wiek, i dama "przelatuje"?
* Patrzyła na nieskończony list ...bo on się tak ciągnie, i ciągnie i ciągnie?
Na zamówienie :P Karolina Nowek - Nowoczesna macocha Wydawnictwo Manufaktura Słów
* Potrącając nieuważnie, inni biegli do autobusu * zawsze miała delikatne obawy, czy będzie potrafiła kochać, potmostwa innej kobiety * Poszła wziąć prysznic, którego obarczała odpowiedzialnością za zapewnienie jej relaksu * W niej samej, coś zaczynało się w niej buntować. * to nie znaczyło, że jej organizm w końcu wytworzy mechanizm obronny na wspomnienia o nim * pozwoliła bliźniaczkom bawić się wszystkimi lalkami, które robiły przy tym kosmiczny harmider * Rafał był jej towarzyszem bezsilności * ty masz tylko musisz nauczyć się to cenić życie. * Dziewczynki zdążyły już mianować tatę wodzem, a on posłusznie wykonywał ich polecenia - hm, moja koncepcja "wodza" jest ździebko inna * czuł się jak podrasowana lepsza wersja siebie * Spytaj mamę, ona wie najlepiej, zazwyczaj wymawiała na głos, słowa z mojej głowy * sam się poddałem na swoich marzeniach * Jedyne, czego nie chce to żebyś brała przerwę w edukacji * widzę że sięgnęła już swego punktu kulminacyjnego * Była dla niej jak guru psychologii * Wyrwana ze swego otłumionego stanu dziewczyna * nie odbierasz swego telefonu od nikogo - ale cudze to co dzień * jej serce pokryła fala ciepła * Nie mogła sobie pozwolić na rockliwianie się - rock, rock, rock'n'roll! * Przeszukując szafki jej wzrok skierował się na kosz - Zośka, zabierz ten swój wzrok, bo mi w koszu grzebie! * zostaniesz odłączona od wszystkich swoich przywilejów - a na końcu od respiratora... * zasnął snując plany naprawy ich córki - i przemalowania jej karoserii * Nie chciał, żeby jego błędy rzutowały na niej * Nie chcesz chyba się spotkać twarzą w twarz z moim fochem.? * nie mydlisz mi oczu słodkimi zapewnieniami, które mam przyswoić naiwnie jak nastolatka * stęsknieni dopadli się do siebie i namiętnie spędzili popołudnie * zdrowy balans pomiędzy chęcią uczczenia urodzin, a jej nieprzyjemnego humoru - i to jest hit, zamiast raz w roku obchodzić urodziny, od dziś robię imprezy na cześć swego nieprzyjemnego humoru. * jako mężczyzna emocje z lekka go omijały * Jak tylko pojawił się dojrzały, przystojny mężczyzna, a do tego wolny w firmie, zawrzało jak w ulu - niby czemu, jeśli tylko w firmie był wolny? * kobiety zawsze nakładają presję na informację * -...wolałabym mieć piękną sukienkę na sobie podczas oświadczyn, a nie piżamkę z koronki. - Kochanie będziesz miała ją jeszcze okazję założyć na nasz ślub (piżamkę znaczy? sexy!) * Tylk one dwie pogrążone w ogromnych porcjach ciasta galaretkowego.
Eloisa James - Powiedz "nie" księciu" Wydawnictwo Amber
* - Panna Astley nieczęsto pokazuje się publicznie - dobiegł szept ze stolika za nimi * Thaddeus zdobył książkę gościa gościa nazwiskiem Kant . * - Dlaczego zawsze pachniesz jak koń o poranku spytała Jak pachnie koń o świcie? Ktoś wie? * Thaddeus (...) siedział namarszczony * Jeremy sunął namarszczony... o.O ??? * Sprzedał miniaturę przedstawiającą królową Szarlotę... dla przyjaciół: Królewna Szarlotka? * [w karczmie] jest dość pokojów... * Jej wysokość ględziła dalej o swojej pokojówce * dolna warga z maleńką zmarszczką pośrodku * w blaski płonącego ognia * (...) obdarzał świat szyderczym wzrokiem Czy tylko mnie tu coś...?
Eloisa James - Szalone pocałunki Wydawnictwo Amber Tłumaczenie: Małgorzata Stefaniuk Korekta: Hanna Lachowska Halina Lisińska
* Uszy Blue [konia] podrygiwały, co zapowiadało rebelię * ...jakby myślał [koń], że stawaniem dęba i brykaniem po całym ringu zastraszy jeźdźca * odczuwał lekkie kłucie wyrzutów sumienia * Blue [koń] dyszał jak zmordowany pies, boki wydymały mu się i zapadały. * Blue [koń] westchnął i położył Perthowi głowę na ramieniu. * ...wyjąkała Lavinia, krztusząc się płaczem * Oświadczenie się mu było niemądrym pomysłem * Lavinia będzie świadkową Diany Anglia, XVIII wiek. Lavinia, przyjaciółka rodziny książęcej i przyszłej księżnej będzie ś w i a d k o w ą * Lavinia, której do głowy przyszło (...) straszliwe uświadomienie * ...zajęła miejsce obok lady Knowe, siostry bliźniaczki księcia bliźniaczej siostry? * [paw] przechadzał się w tę i z powrotem, i ostrzegawczo pobrzękiwał swoim trenem. * - Jestem pewna, że chciałbyś się już iść położyć. - szepnęła. Inny polski zgrzyta mi w tym zdaniu. Wam też? * To była najbardziej ekscytująca rzecz, jaką robiła, poza przyjechaniem do Londynu. * Perth jest nadopiekuńczym dupkiem Hmm... Anglia, rok 1780 i "dupek"? * Książę Oskar będzie na kolanach przed końcem wieczoru. * Głos księcia był niski i gładki jak norweski fiord. * mężczyzna był szokująco przystojny, z przeszywającymi oczyma koloru jutrzenki * Jego uśmiech w czarujący sposób zmarszczył kąciki oczu * wszyscy rycerze musieli w pełnej zbroi umieć stawać na siodle i objeżdżać ring. * - Czy to były wyścigi? - spytała Lavinia, z zafascynowaniem wyobrażając sobie tego olbrzymiego mężczyznę jako chłopca, galopującego po ringu. * .(...) Lady jest bardzo dobrą znajomą lady Alaric Wilde Myk w tym, że Alaric Wilde to trzeci syn księcia Wilde. * Jego oczy wypalały dziury w jej oczach. ...i gdzie ja takie drugie znajdę? * Tam do diabla, to wcale nieprawda, że uważam cię za nieatrakcyjną. * Lavinia dygnęła przed contessą w pośpiechu, niczym motyl w manii * Diana wybuchnęła perlistym chichotem * dlaczego nie przyszedłeś się od razu przywitać? * Nienawidził być w uścisku skomplikowanych emocji * Co powiesz na partyjkę pikieta? Z tego co wiem, dżentelmeni grali w pikietę? * z natury nie jesteś zdolny do kłamania * Perth wyglądał tak, jakby jego twarz zamieniła się w granit * Choć nie mogę poszczycić się doświadczeniem contessy, to mimo to się z nią zgadzam. Hmm... * Niech go diabli porwą, jeśli pozwoli Lavinii i Elisie (...) gapić się na wydurniających się nad ich głowami mężczyzn w obcisłych bryczesach. Uczono mnie, że bryczesy to spodnie do jazdy konnej . Może chodziło o trykoty? * ogrody rozrywki składały się z obsadzonych po bokach drzewami wijących się alejek Coś mi tu...? * Panie rozsiadły się w tym z trzech stron obramowanym przepierzeniem boksie j.w. * Nigdzie go nie widząc, zostawił kelnerowi wiadomość, że idą się przejść. * Uczynił to, ale niezbyt przekonywająco * Nagle wraz z falą oburzenia do Pertha dotarło, że linoskoczek może zaglądać damom w dekolty. * Lavinia opowiada o nowych krośnach * Perth dał krok do tyłu Cofnął się o krok? * Lavinia (...) trzymała parę białych pantalonów. (do gardła podeszło mu warknięcie. Lavinia trzymała parę bryczesów, którą zdjął z siebie linoskoczek. * Czuć źle się będzie jeszcze prawdopodobnie przez jakiś miesiąc w tym samym zdaniu: * gdybyś tylko zdołała namówić któreś z krawcowych do wyjazdu na wieś * - Proszę wybaczyć, lady Blythe - pociągnął - ale widzę, że lady Knowe już się nie może nas doczekać. * A więc Lord Wilde zaprzepaścił cię dla innych mężczyzn? * - Och, hej - rzuciła, podnosząc wzrok. rok 1780, córka księcia mówi do markiza "hej"? * Perth podniósł na siostrę zaskoczony wzrok Co ważniejsze: Perth z rodzeństwa miał "tylko" młodszego brata * ...za prowizje zarobione w związku ze ślubem Diany mogłoby ją być stać na zakup sznura szmaragdów * Na widok sznura wspaniałych szmaragdów, którym powiewała w powietrzu Diana... * [Perth] Stopnie schodów brał po dwa naraz. brzmi jak jakiś seks grupowy, a może to ja naczytałam się za dużo "momentów" i sobie wyobrażam o.O * Mógłbym nigdy wziąć za żonę kobiety noszącej biżuterię ze strasu. * wokół głowy lorda Jeremy'ego pojawiła się rozlewająca się plama krwi. * Perth roześmial się - głęboko, radośnie, z brzucha...
oraz niezamierzony dowcip: * Książę z ponętnym błyskiem w oku zerknął na Lavinię - Wszystkie kałuże są moje, panno Gray Rzecz dotyczyła co prawda rozkładanie przed damą płaszcza, by nie zabrudziła pantofelków. lecz wyrwane z kontekstu... Dywany, szczeniaczki i to, co po sobie szczeniaczki na dywanach zostawiają.
To ostatnie jest super. :) Podobno w jakiejś restauracji w menu było napisane: Cała woda serwowana klientom przechodzi najpierw osobiście przez szefa kuchni.
Bronwyn Scott - Konkurs na żonę Tłumaczenie: Hanna Dalewska Opracowanie redakcyjne: Grażyna Ordęga Wydawnictwo: Harper Collins Polska
* S\tton Keynes uważał się za człowiekˡ myślącego * była osobą bezcenną, bo nie dość, że kochająca matka, to także ktoś, kto w wielkim świecie jest dobrze osadzony. * Jednak oznaczało by to, że nie jest człowiekiem odpowiedzialnym, a także nie potrafi zrobić tego, co nakazuje honor. * W ciągu czterech tygodni masz znaleźć żonę i pognać z nią do ołtarza! Czyli piękne przestawienie. * Mój syn żeni się! Wreszcie się doczekałam. * Jej zdaniem mogę śmiało rywalizować z samym Szekspira. * Elidh zaczęła zapalać świece, wszystkie co najmniej do połowy już spalone * Twoja matka niewątpliwie też by nie chciała, byśmy się podali * ...pokój, jak tutaj, też był bardzo elegancki. W wąskich oknach śnieżnobiałe firanki, ściany wyłożone boazerią. Na podłodze gruby miękki dywan... Ale czegoś mi tu brakuje. >:/ * - No to są nas dwie, bo ja też pierwszy raz w życiu pławię się w takich luksusach. * Gdybyś łaskawie pojawił się wcześniej, raczej nie byłbyś niemile zdziwiony. * [Sutton] całe popołudnie przesiedział w swoich stajniach (...) żeby nie natknąć się na tych, którzy podążają w gości do Hartswood. (Do jego domu. Gości, których sam zaprosił. - przypis mój) * I przyjechał tu w ostatniej chwili (...), czyli w fatalną porę, bo o tej właśnie godzinie rozpoczyna się farsa, która ma pozbawić go kawalerskiego stanu Dobrze, że nie dziewictwa. >:/ * Pewnie zjechały tu wszystkie londyńskie panny do wzięcia z najlepszych domów! Teoretycznie wiadomo o co chodzi, ale...? * prawdziwego siebie skrzętnie skrywał w sobie A w szafie, gdzieś obok? * Wiele ją kosztowało, by nadal siedzieć wyprostowana w krześle Hmm... * Matka mówiła, że państwo po prostu zapragnęli pobyć w gościach w angielskim domu. * Pęknie przystrzyżone drzewa * ...byłabyś niedoścignioną szachistką, bo znakomity strateg z ciebie... * Zauważyłem, że wolisz, kiedy mówi się wprost, a nie na okrągło
W tym miejscu dotarłam do przeczytanych 17% książki i straciłam motywację, by użerać się z nią dalej.
Bronwyn Scott - Niezawodna intuicja lady Avaline Tłumaczenie: Anna Pietraszewska Opracowanie redakcyjne: Grażyna Ordęga Wydawnictwo: Harper Collins Polska
* Nigdy się nie wybieram, Avaline. Odszedłem ze służby i zamierzam zostać w domu. * Owszem, powinnaś. - opowiedział spokojnie. * Nigdy wcześniej nie wiedziałam cię nagiego. Nie całkiem. I nie w świetle dnia. Własna żona nie wiedziała go bez ubrania? Czy to znaczy, że on też nie widział jej nagiej? * Zmarła z dłonią na jego torsie. Miała ochotę zaprotestować, że za wcześnie na takie deklaracje... [Gwoli wyjaśnienia: "Zamarła" miało być] * Najmłodszemu z barci zajęło to trochę dłużej... * Książna i jej synowe
i jeszcze błąd samej Scott: O kolorze włosów Fortisa Tenshama. Dla pewności sprawdziłam w wydaniu angielskim. Rozdział pierwszy: * Wygląda jak anioł zemsty, pomyślała Ava wpatrując się w czarne włosy i szerokie barki opięte niebieskim mundurem. By w rozdziale drugim: * Jego włosy były raczej w kolorze jasnego brązu. Czarny i jasny brąz dzieli od siebie zwykle kilka półek. Czy czegoś nie ogarniam?
No wiesz, w niektórych epokach to rzeczywiście nawet seks zasadniczo w nocnej koszuli się uprawiało (zadzierając tąż lub tak jak u Marqueza - przez specjalnie wydzierganą dziurkę...).
Ależ mam świadomość, że w niektórych epokach dla kobiety gorszącym było przyznać, że w ogóle posiada się nogi, ale redaktor, a zwłaszcza opiekun serii pewne rzeczy wiedzieć i widzieć powinien.
Można jeszcze twarz kobiety zasłonić chustą, jak widziałam w jakiś serbskim filmie. Jak przeczytałam w "Papudze Flauberta" , któryś z krytyków zarzucił mu, że w Pani Bovarykolor włosów bohaterki też jest zmienny, podał przykłady.
Liz Tyner - Piękna panna Carson Tłumaczenie: Ewa Bobocińska Opracowanie redakcyjne: Grażyna Ordęga Wydawnictwo: Harper Collins Polska
* ten jeden raz oceli pani życie * Odstraszał pan je? * Nie wiem nawet, czy pani ojciec w pełni zdaje sobie z tego sprawę , z tego co robi. * sięgnął na drogą stronę łóżka ... jest też tania? o.O * ...chcę pokazać Barrettowi, że nie należę do takich bezmyślnych kobiet jak Madeline Trotter. Myk w tym, że Madeline Trotter okazała się kobietą przemyślną, ze smykałką do interesów. Bezmyślna? Nic z tego. * Barret podniósł spinkę do świata a co zrobił świat...? * Chciałem wiedzieć wszystko o firmie zanim [ja] ją kupią
Virginia Heath - Tajemniczy lord Milcroft Tłumaczenie: Hanna Dalewska Opracowanie redakcyjne: Grażyna Ordęga Wydawnictwo: Harper Collins Polska
* Szwy dopiero co wyszły Rozumiem, że dostały nóg i wybyły. Trzasnęły drzwiami? *Samo wysiadywanie na krześle to na pewno nic ekscytującego, ale na pewno lepsze od leżenia plackiem w tym przeklętym łóżku. * A poza tym wiadomo, że wysiadywać nie będzie. Samo się ciśnie: Wysiadywać co? *..któremu zawdzięcza tę przeklętą dziurę w brzuchu. i nie byłoby tragedii, lecz stronę dalej: (...) Kula utkwiła parę cali od serca. WTF ? o.O * Dał więc sobie z brzytwą spokój i tylko coś tam sobie powycinał Boję się myśleć CO sobie TAM powycinał. * Szorstko i trochę jednak tym zmieszany spuścił głowę... Pytanie do mądrzejszych ode mnie: Jak się szorstko spuszcza głowę?
A tutaj mały bonus. Proszę zwrócić uwagę na częstotliwość "to": Słowo dnia to "to". "To" rządzi!
Tyle z dwóch przeczytanych procent książki. Będzie więcej. c.d.n.
* ...wyszukałam apap, który można było łączyć z alkoholem, łyknęłam dwie tabletki i poszłam spać. Paracetamol, który można zalewać woltami? W mojej aptece nie mają. >:/
* - S. S. Enterprise! - krzyknęła. - Wojny gwiezdne! Wygrałam, wygrałam! * Wojny gwiezdne to byl ulubiony serial jej byłego męża * TIMEWARP! Jeszcze jeden termin z Wojen gwiezdnych!
Lucy Ashford - Wspólnik panny Matildy Tłumaczenie: Małgorzata Fabianowska Opracowanie redakcyjne: Grażyna Ordęga Wydawnictwo: Harper Collins Polska
*(...) pan Percival zapewniał go, że wchodząc ten interes, trafił na żyłę złota.
* - Wszystko dobrze, dzięki. - zapewnił. ...czy XIX-wieczny angielski dżentelmen mówił "dzięki"?
* - Jak tam Herkules? Byłaś z nim u kowala? - Herkules w porządku - odkrzykiwała ... czy tylko mnie tu coś nie bardzo? * -(...) sklep powinien prowadzić ktoś, kto ma wiedzę o starociach nierównie większą ode mnie. * - (...) Odsuń się. - Z rozmachem walić ogłupiałych szantażystów po nogach, żebrach i rękach.
Annie Burrows - Dwa skarby księcia Olivera Tłumaczenie: Małgorzata Fabianowska Opracowanie redakcyjne: Grażyna Ordęga Wydawnictwo: Harper Collins Polska
W cenę była wliczona nie tylko cena kolacji ale i miejsce obserwacyjne.
Gdyby nie ta nieszczęśnica leżąca na ziemi, kazałby mu puścić tę pannę i dałby do zrozumienia, co o nim myśli.
(...) spojrzała na kamerdynera, którego przejechał z nimi
użyła mojego słabego zdrowia jak pretekstu
silił się, aby wymyślić temat, który sprawi, że uwaga kobiety skupi się na nim a nie na rozmyślaniach, które kłębiły się jej w głowie
- Uważa pani, że ludzie mój rangi nie powinni tak postępować?
[wujostwo] starają się doprowadzić do mojego związku z osobą, która dla mnie wybrali.
Niektórzy w naturalny sposób lubią dzieci a inne nie
(...) nic nie mogła zrobić z siniakiem, który zaczął zmieniać barwę z zielonej na fioletową /- byłam przekonana, że jest odwrotnie, ale co ja tam wiem J.
Nigdy nie była typem osoba, która cokolwiek planuje
...jej pani drżała i serce jej waliło jak oszalałe. Wcale nie ze strachu, że zostanie nakryta o w letnim pawilonie o tak późnej porze. /- Anglia, XIX wiek. i " panna ma zostać nakryta". J.
Ta wychwalania przez ciebie miłość
To daję nadzieję, że jako mąż nie będę budził w tobie niechęci
Myśl, że za chwilę może Sofię, była tak przerażająca, że miał ochotę wyć. /-Można odnieść wrażenie, że Sofia była nie wiadomo jakim pasztetem, i że móc - powiedzmy, z Alice - byłoby lepiej, aleksiążę chciał właśnie z Sofią ino redaktor Ordęga dala dupy. J.
Był, delikatnie mówiąc rozchwiany emocjonaklnie /-Emocjonaklnie to ja się chwieję, bo nie wiem, czy rąbać parkiet, czy kląć na czym świat stoi. J.
...zastał Sofię na czworakach obok łóżka, z psem u boku, prowadzącą szeptaną konwersację z jego córką. Nie omieszkał zauważyć, jaką ma kształtną pupę. /- Kto? Córka? J.
Śnieżka, [pies] przeczuwając kłopoty, nurknęła pod łóżko
Pani Straporter (...) wyszła z mieszkania Sofii /- Myk w tym, że Sofia przebywała w gościnie u księcia, który na czas pobytu przydzielił jej pokoje w swoim pałacu. Więc...? J.
Oraz taki z pozoru niewielki detal: Książę ma córkę, Livvy. Ni z tego, ni z owego dziewczynka zmienia imię na Lizzy, by znów wrócić do Livvy:
