Asymetria

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej książki. Wątek kryminalny był ciekawy, ale rozcieńczony rozważaniami, dywagacjami i wewnętrznymi monologami Alicji, które nie miały nic wspólnego z toczącym się śledztwem. Te rozmyślania doprowadzały do mojego spadku koncentracji. Wylogowywało mnie, odpływałam myślami i łapałam się na tym, że nie wiem, co doprowadziło do tego, że śledczy pojawiali się w jakimś miejscu albo skąd wziął się trop, którym podążają. Autor rozciągnął przemyślenia Alicji, a wątek kryminalny niejako tylko w to wtrącał. Brak równowagi doprowadził do braku jednostajnego zainteresowania i zupełnie zabił napięcie.
To moja pierwsza książka autora, którą przeczytałam i niewykluczone, że ostatnia. Z pewnością bardzo szybko o niej zapomnę. Nie wyryła mi się w pamięci.

Mimo że cenię sobie ładne okładki, to raczej „okładkową sroką” nie jestem, ale „Asymetrię” wybrałam właśnie z powodu okładki – pomarańczowa, rzucająca się w oczy, niedająca się zignorować, zapadająca w pamięć. Do tego tajemniczy profil kobiety plus ciekawy blurb oraz intrygujący tytuł spowodowały, że książka trafiła w moje ręce. I jest to równocześnie moje pierwsze spotkanie z twórczością Bartosza Szczygielskiego.

Alicja – była policjantka – ma dar czytania ludzi tak, jak się czyta otwartą książkę. Mimika twarzy, drobne gesty – nie stanowią dla niej sekretu. Gdy po latach dostaje tajemniczą przesyłkę mającą ścisły związek z pierwszą prowadzoną przez nią sprawą kryminalną, wpada w stare tryby tego, przed czym uciekła z policji.

Początkowo miałam mieszane uczucia, z przewagą tych negatywnych. Pomimo fajnego początku bardzo szybko utknęłam w kwiecistym stylu autora. Opisy miejsc, pomieszczeń, wyglądu, rozbudowanych porównań, codziennych czynności (np. zmywanie makijażu przez Alicję) czy narracji niezwiązanych z tokiem fabularnym mocno mnie przytłaczały i sprawiały, że wątek kryminalny gubił się w gąszczu tego wszystkiego. A to on jest najbardziej interesujący i istotny, i na szczęście gdzieś tak w połowie nabiera tempa. Faktem jest, że udało się autorowi rozbudzić moją ciekawość tak bardzo, że skutecznie zatrzymał mnie przy swojej powieści. Nie tylko przy tej, ale również przy kolejnym tomie, bo zakończenie „Asymetrii” jest co najmniej denerwujące i nie za...

Nie ma chyba drugiego takiego autora, który napsułby mi tyle krwi, co Bartosz Szczygielski. Lubię jego styl, cenię oryginalność i nieoczywisty humor. Podobają mi się też jego fabuły, jednak z reguły coś mi w nich zgrzyta, najczęściej samo zakończenie. Mimo to nie potrafiłabym sobie odmówić przyjemności, którą czerpię z lektury jego książek.

"Asymetria" już od zapowiedzi wydawała mi się inna niż dochczasowe powieści autora, ale tak naprawdę można by to powiedzieć o każdej jednej. Tej jednak bliżej do kryminału niż do thrillera psychologicznego, a ta zmiana gatunku w moim odczuciu pozwoliła Szczygielskiemu zaprezentować pełnię jego umiejętności.

Cieszę się ogromnie z tego, że to dopiero początek znajomości z Alicją Mort. Ta bohaterka naprawdę została doskonale wykreowana, jest niezwykle wiarygodna, co warto podkreślić, biorąc pod uwagę, że do życia powołał ją mężczyzna. Nie wiem czy ją polubiłam, dość trudno byłoby mi to jednoznacznie stwierdzić, jednak jest w niej coś intrygującego, co sprawia, że chce się jej towarzyszyć w tym, czym się zajmuje.

Czytałam tę powieść z zapartym tchem, bo działo się tyle, że trudno było się od niej oderwać. Wątki się urywały, by po chwili łączyć się w całość, przeszłość stopniowo uzupełniała teraźniejszość, a obraz, który wyłaniał się z tej układanki, szokował, przerażał, nawet w chory sposób ekscytował. I choć obawiałam się, że zakończenie znów nie będzie mi odpowiadać, to tylko jeszcze bardziej mnie zachwycił...

Zdarzają się czasami takie książki, kiedy po przeczytaniu pierwszych kilku zdań zostaję ich świadomym niewolnikiem, będąc z marszu wrzuconym w sam środek intrygującej fabuły. Zasiadam się wówczas wygodnie z kubkiem mocnej kawy i czytam udając, że otaczający mnie świat na kilka tych chwil przestał istnieć. Nierzadko też robię to w nocy, odmawiając sobie snu. Powinien tylko zostać spełniony jeden warunek- książka musi być tego warta.

„Asymetria” autorstwa Bartka Szczygielskiego to pierwszym tom nowego cyklu „Alicja Mort” i jak nie trudno się domyśleć to właśnie ona jest główną jego bohaterką, prezentując czytelnikowi portret silnej kobiety z niezwykłymi zdolnościami od mowy niewerbalnej, czyniąc ją niezwykle precyzyjnym wykrywaczem kłamstw.

Szczygielski musiał sporo czasu poświęcić na research w tematyce kłamstwa- tego, jak rodzi się w ludzkim umyśle i jak można jej rozpoznawać, zwracając uwagę na konkretne mechanizmy i to się po prostu czuje. Patrząc, jak Alicja wykorzystuje swój dar, jakie podejmuje decyzje i jakie są ich późniejsze konsekwencje, każda kolejną stronę przewracałem z wielkim zaciekawieniem. Fabuła jak to bywa w przypadku tego autora przesiąknięta jest mrokiem, który długo jeszcze po zakończonej lekturze kłębi się w głowie czytelnika, raz po raz przywracając obrazy budzące skrajne emocje. Takich książek mi i wam potrzeba, takie książki należy czytać i cieszyć się nimi.Zaszalał Pan teraz totalnie, Panie Szczygielski. Proszę o więcej, bijąc ...

Bartosz Szczygielski w swojej najnowszej książce ''Asymetria'' pokazuje, że świat nie jest czarno-biały, ma mnóstwo odcieni szarości.

Alicja Mort, to była policjantka, która posiada ''radar kłamstw'', potrafi rozpoznać kłamcę, w kilka sekund. Rezygnując ze służby, nie spodziewa się, że przeszłość się o nią upomni. Wszystko zmienia się, gdy dostaje przesyłkę, która ma związek z jej pierwszą sprawą. Kobieta w poszukiwaniu odpowiedzi musi odnowić stare kontakty, a to dokąd ją to zaproponował, zaskoczy nawet ją samą...

Cóż mam powiedzieć kochani o tej książce? Czytajcie! Czytajcie, bo to było tak dobre, że tuż przed zakończeniem jedyne, co wiedziałam to tyle, że nic nie wiem. Autor tak poprowadził fabułę, że nic tu nie było oczywiste. A nieoczywiste znaczy zaskakujące, co w dobrym kryminale cenię.

Tocząca się dwutorowo akcja daje nam możliwość poznania nietylko trudnej sprawy dzieciobójstwa, ale i Alicji i jej umiejętności. Bartosz Szczygielski zrobił kawał dobrej roboty, kreując postać głównej bohaterki, czasami irytującej, ale charakternej i piekielnie inteligentnej.

''Asymetria'' to z całą pewnością książka, która różni się od dotychczasowych kryminałów, które czytałam. Wciąga od pierwszych stron, ma wszystkie cechy, które dobry kryminał powinien mieć. Intryguje, zaskakuje i budzi podziw za research, którego dokonał autor, by przedstawić nam niewerbalne sygnały świadczące o kłamstwie.

Czytajcie, bo zapowiada się świetna seria.....

"Asymetria" jest to pierwszy tom serii o Alicji Mort autorstwa Bartosza Szczygielskiego. Poznajemy świat i charakter byłej policjantki. Akcja powieści toczy się w dwóch ramach czasowych.

Alicja Mort - była policjantka z darem czytania ludzi jak z otwartej książki. Widzi wszystko nawet minimalny ruch powieki, nic jej nie umknie. Po odejściu z policji pracuje jako "detektyw" i wykorzystuje swoje zdolności do zleceń, które zazwyczaj są skoncentrowane na sprawdzaniu niewierności mężczyzn. Pewnego dnia pod drzwiami jej mieszkania pojawia się tajemnicze pudełeczko. Od tego zdarzenia nic nie jest takie samo, Alicja cofa się do swojej pierwszej sprawy. Ze względu na to, że już nie pracuje w policji zaczyna uruchamiać stare kontakty i zastanawiać się, czy kiedyś czegoś nie ominęła w sprawie zabójstwa małej dziewczynki.

Fabuła książki trzyma w napięciu od pierwszych stron, bardzo fajnie wykreowane postacie. Czuję lekki niedosyt i mam nadzieję, że długo nie będziemy musieli czekać z poznaniem dalszych losów Alicji Mort.

Specjalistka w wykrywaniu kłamstw dziś pracuje na własną rękę, ale w przeszłości pracowała w Policji. Jej pierwsza sprawa była trudna, matka podejrzana o odebranie życia córeczce. Zostaje skazana, a śledczy odnotowują sukces. Po wielu latach Alicja otrzymuje przesyłkę, która powoduje, że myślami wraca do sprawy sprzed lat. Sytuacja jest dla niej trudna, zaczyna wywierać wpływ na sytuację zawodową, ale również osobistą. Alicja próbuje ułożyć układankę, jednak w pewnych miejscach wciąż wkłada niepasujące puzzle.

Bardzo lubię takie serie, które kończą się tak, że naprawdę chce się czekać na kolejne. Tutaj jest to zagwarantowane! Często wracam myślami do sceny końcowej i zastawiam się, jak dalej potoczą się losy bohaterów. Autor stworzył główną postać nadając jej cechy, dzięki którym jest intrygującą postacią. Jest inteligentna, niezwykle spostrzegawcza, a przy tym powściągliwa i opanowana. Jednak absolutnie nie jest wyidealizowana, jest przy tym bohaterką „ludzką”, która zmaga się z trudnościami dnia codziennego, jak większość kobiet. Historia z jednej strony jest budująca, mam tu na myśli sytuacje, w których prawda zawsze znajduje swoje ujście, a z drugiej dołująca, ponieważ pewność, czy jest to jedyna prawda jaką poznamy, jest niewiadomą.

Czytając tę historię można się zapomnieć. Prywatne śledztwo, które prowadzi Alicja jest niespieszne, ale dozujące napięcie w odpowiednim natężeniu. Dodatkowym atutem, przynajmniej dla mnie, jest prowadzenie w dwóch rama...

„Asymetria” to wciągający od pierwszych stron kryminał. Jest również pierwszym tomem serii o Alicji Mort. Akcja książki dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. W 2004 roku i 2019.

(2004) Główna bohaterka, Alicja Mort swój początek w policji rozpoczęła od sprawy w terenie. Wraz z Edwardem Górskiem próbowała rozwiązać sprawę morderstwa małej dziewczynki. Podejrzaną jest matka. Podczas śledztwa Alicja zwraca uwagę na dwie rzeczy. Na szmacianą lalkę i pewną książkę.

(2019) Alicja starała się odciąć od przeszłości. Niestety, ale jej spokój został zmącony, kiedy pewnego dnia znajduję tę samą lalkę pod drzwiami domu. Kobieta zmuszona zostaje do zmierzenia się z demonami przeszłości oraz do odwiedzenia człowieka, którego celowo unikała.

„Asymetria” to kryminał, który posiada wszystkie charakterystyczne cechy dla tego gatunku. Morderstwo, kłamstwa, brutalne zbrodnie oraz zakończenie, które wbija w fotel. Do końca nie wiedziałam jak ta historia się zakończy i muszę przyznać, że jestem zaskoczona.

Akcja książki nie jest może bardzo dynamiczna, ale nie oznacza to, że tytuł ten jest nudny. Autor skupił się nie tylko na kryminalnej zagadce, ale również na warstwie psychologicznej bohaterów.

Wszystko to sprawia, że książka, będzie prawdziwą ucztą literacką dla fanów kryminałów.

Tajemnicza przesyłka burzy uporządkowane życie Alicji. Ta była policjantka zarabia na życie testując związki, co nie przysparza jej wielu przyjaciół. "Zdradzający mę­żo­wie czę­sto mieli do niej pre­ten­sje, mimo że to nie ona wpy­cha­ła swoje ge­ni­ta­lia winne ko­bie­ty".

"Przeszłość ma to do siebie, że nie da się jej zmienić, można się z nią jedynie pogodzić". Niemalże dwie dekady wcześniej Alicja wykonywała zupełnie inną pracę, dzięki czemu doskonale potrafi "czytać ludzi". Po latach echem powraca do niej pierwsza, nieoficjalna sprawa śmierci dziecka, nad którym się znęcano. Ku zaskoczeniu wszystkich okazuje się ona mieć ciąg dalszy.

"Małe spo­łecz­no­ści po­tra­fią być nie­bez­piecz­ne, ajuż na pewno wtedy, kiedy przy­cho­dzi im bro­nić jed­ne­go ze swo­ich". Uwielbiam, gdy miejscem akcji są małe miejscowości, sama właśnie z takiej pochodzę i doskonale zdaję sobie sprawę ze wszystkich ich zalet i wad. Tych drugich wydaje mi się zdecydowanie więcej. Jako totalny introwertyk wolę anonimowość wielkiego miasta i samotność w tłumie ludzi.

Intryga jest doprawdy przednia, napięcie wzrasta wprost proporcjonalnie do przeczytanych stron, a plot twisty sprawiają, że naprawdę nie wiemy, co myśleć. Bartosz Szczygielski "Asymetrią" udowadnia swój niesamowity kunszt!