Dary bogów

Czternaście opowieści stworzonych przez autora, opowiedzianych przez bajarza (pod każdą jest informacja skąd autor brał informacje, co jest uzupełnieniem, a co ewentualnie wymyślił) Pozycja zawiera posłowie, w której pisarz wyjaśnia pewne zagadnienia dotyczące mitologii słowiańskiej, wymienia autorów najnowszych badań, na końcu są wymienieni i opisani bogowie i najważniejsze święta.

Świat stworzony przez autora bawi się z czytelnikiem Urokliwe powstanie świata, stworzenie lądów i człowieka. Przyroda gra główną rolę i zjawiska atmosferyczne. Czerwone zachody słońca, powstanie miesięcy, księżyca, słońca, fazy przypływów, odpływów, ale także skąd wilki, bociany i te zjawy opiekujące się ludźmi, albo straszące na każdym kroku. Czytało się jak bajkę, fantasy – bazującą na naszej tradycji. Nawiązania do późniejszej religii chrześcijańskiej. Dla każdego lubującego się w czytaniu fantasy z podłożem religii Słowian to obowiązkowa pozycja do przeczytania. Mity opowiedziane w zupełnie inny sposób, intrygująco to mało powiedziane.

Zaraz na samym początku autor wyjaśnia, że książkę napisał, gdyż miał potrzebę twórczą stworzenia fabularyzowanej wersji rodzimych mitów, oraz z konieczności wypełnienia luki wytworzonej w świadomości Polaków przez brak rodzimego eposu. Czyli ”czasami człowiek musi, inaczej się udusi”. No i niestety to widać. Książka niespójna – styl nawiązujący do opowieści starego bajarza raz próbuje być archaiczny, raz porzuca tę manierę . Postaci bogów i bohaterów posklejane są z mitów słowiańskich, germańskich, bałtyckich i pomieszane w dziwaczny sposób. Mokosz raz jest Marzanną a raz Dziewanną, Swarożyc raz występuje jako Dadźbóg, raz jako Perun, postać Jaromira/Jaryły w ogóle przedstawiona jest chyba w oderwaniu od pierwotnego znaczenia w mitologii słowiańskiej. I wprawdzie byłoby to w porządku gdyby autor, jak sam mówi, chciał przekazać czytelnikom autorską wizję rodzimych mitów. Nijak się to ma jednak do potrzeby zapełniania luki w wiedzy na ten temat. No i jeszcze rzecz, która mnie denerwował najbardziej – sposób przedstawiania postaci kobiecych. Boginie słowiańskie miały potężną moc – tu tego nie widać. Definiowane są przez swoje funkcje wobec mężczyzn, ich dziedziny są pomniejszane, a sylwetki sprowadzane do roli matki, żony, opiekunki, towarzyszki, służki, banitki. Stoi to trochę w sprzeczności z wyrażonym przez autora we wprowadzeniu stwierdzeniem o znacząco lepszej pozycji kobiety w społeczeństwie przedchrześcijańskim.
Wydaje mi się, że jakkolwiek założenie patronując...

Świetna pozycja. Obowiązkowa lektura dla każdego zainteresowanego historią i wierzeniami Słowian. Konwencja baśniowa w przyjemny sposób przybliża wierzenia i mitologię naszych przodków.

Wszyscy znamy mitologię grecką, a prawie nic nie wiemy o mitach słowiańskich. Ta książka może to zmienić. Po przeczytaniu będziecie naprawdę dużo wiedzieć o mitologii naszych przodków. Poznacie słowiańskie bóstwa, święta i wierzenia.

Polecam przeczytanie tej książki. We wstępie autor zawarł wiele rzeczowych informacji na temat pogańskich wierzeń Słowian oraz wyjaśnił powody zniknięcia tej religii.
Na końcu w dodatkach zawarte zostały ciekawe informacje o bogach i świętach słowiańskich. Bogata bibliografia i częste odwołania autora do innych pisarzy pozwolą wszystkim zainteresowanym na pogłębienie wiedzy w tym temacie.

Zasadnicza część książki to baśniowe opowieści o powstaniu świata i przygodach bogów i bohaterów. Mają formę swobodnej gawędy. Czyta się je świetnie. Myślę, że niektóre z nich bardzo zainteresowałyby dzieci w wieku szkolnym.
Mnie bardzo się spodobały.

Czytajcie. Poznajcie przygody Swaroga, Czarnoboga, Welesa, Chorsa, Śwarożyca, Trygława, Trojana, Jarowita i Matki Mokoszy.
Poznajcie wierzenia naszych przodków.
Bardzo polecam.
Naprawdę warto!

"Dary bogów" Witolda Jabłońskiego to kolejna słowiańska pozycja, którą z przyjemnością przeczytałam. Jest to pierwszy tom cyklu Saga Słowiańska, a kolejne części już czekają na półce na swoją kolej.

Autor nie prezentuje w swojej książce aktualnego stanu wiedzy o mitologii słowiańskiej, ale własne interpretacje mitów, których przetrwało do dzisiaj bardzo niewiele. Luki uzupełnia łatkami z innych mitologii, które w mniejszym lub większym stopniu pasują przez analogię do tego, co u nas zaginęło. Szkoda, że nie udało się spisać słowiańskich wierzeń i legend, które z pewnością były pełne interesujących szczegółów i wyjaśniały styl życia naszych przodków i ich spojrzenie na świat.

Wraz z bajarzem, którego autor prezentuje jako staruszka opowiadającego legendy przy ognisku, poznajemy zawiłości panteonu słowiańskich bóstw, a także historie o początku świata i stworzeniu człowieka. Stylizowany na archaiczny język bajarza dopełnia atmosfery dawnych czasów. Polecam osobom, które już trochę o słowiańskich bogach wiedzą. Łatwiej się będzie połapać w opisywanych zawiłościach :-)