Name: Haiti
Rating: 7.17 (12 reviews)
ISBN: 9788328008991

Haiti

Marcin Wroński

7.2 /10

Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 12 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.2 /10

Ocena 7.2 na 10 możliwych
Na podstawie 12 ocen kanapowiczów

Opis

Akcja powieści toczy się w dwu planach: w 1938 r. i 12 lat później, w ponurych czasach stalinowskich. W lipcową niedzielę Zyga Maciejewski zostaje poinformowany, że podczas II Krajowej Wystawy Koni Remontowych w stajennym boksie znaleziono ciało mężczyzny o nieustalonej tożsamości. Twarz ofiary jest zmasakrowana, jak gdyby denat został kopnięty przez konia, klacz o imieniu Haiti… Po wielu latach, w zupełnie innych czasach, wiosną 1950 r. Maciejewski nie jest już policjantem, niechlujny i zapuszczony pracuje jako dozorca i zajmuje się starą klaczą Haiti, która zostanie posłana do rzeźni. Przedwojenna przeszłość niespodziewanie powraca, odzywa się bliskim echem.

Data wydania: 2014-04-02

ISBN: 978-83-280-0899-1, 9788328008991

Wydawnictwo: W.A.B.

Cykl: Komisarz Maciejewski, tom 6

Seria: Mroczna Seria

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 336

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Marcin Wroński

Urodzony 20 kwietnia 1972 roku w Polsce (Lublin)

W połowie lat 80. odkrył fantastykę i sam postanowił zostać pisarzem. Na szczęście jego ówczesne opowiadania sf ukazały się w nakładzie 3 egz. (tylko tyle dało się wystukać przez kalkę na maszynie do pisania). W latach 90. związany z nurtem trzeciego...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Marcin Wroński

Recenzje

Trup w stajennym boksie

26.05.2024

Lubię słuchać kryminałów retro Marcina Wrońskiego, pisze on lekko, ma zdolność budowania plastycznych obrazów i pełnokrwistych postaci, tworzy prawdziwe i czasami pełne humoru dialogi, i chyba wiernie oddaje realia przedwojennego Lublina. Stawiam wyżej Wrońskiego od innego autora kryminałów retro, Marka Krajewskiego, który jest zbyt akademicki i c... Recenzja książki Haiti

@almos × 25

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Eli1605

2020-08-01

5 /10

Przeczytane 2020

Nieustannie autor świetnie odwzorowuje tło historyczne. Ale sama powieść chyba najsłabsza z dotychczasowych. Zyga Maciejewski zdegradowany z komisarza do dozorcy, zapuszczony i niechlujny. Żal, ale jak widać nie tylko obecnie znany jest proceder, że nie ważne są umiejętności czy wiedza ale posiadanie odpowiedniej legitymacji. Zyga takowej nie posiada, nie może zatem pracować w policji i mimo, że był bardzo skutecznym gliną żyje wspomnieniami o prowadzonych śledztwach. Wierzę, że w kolejnych częściach cyklu odzyska on należny mu status. Język prostacki, chwilami wulgarny ale to charakterystyczne dla tamtych czasów. Bedę szukać kolejnej części.

× 20 | link |

@Renax

2020-05-03

Przeczytane Powieści historyczne Kryminały

To moja ulubiona część.

Ta część przygód Zygi stoi na przeciwnym biegunie do poprzedniej, bo tamta była o samolotach, a ta jest o klasycznym koniu, a raczej o klaczy (kobyle?). Tamta rozgrywała się w trudnych czasach powojennych, a ta znów wraca do przedwojnia, a konkretnie do roku 1938. Rok 1951 pojawia się tylko szczątkowo i w scenach genialnych, gdy zrujnowany i złamany przez życie Zyga drepcze przez hipodrom w towarzystwie klaczy Haiti. A to dorożkarz, a to major powojenny chcą ją kupić, a on głupi w drogę służbową wierzy.Sama intryga dotyczy zabójstwa człowieka w końskim boksie oraz kradzieży kasy pancernej. Akcja rozszerza się o różne miejscowości Lubelszczyzny, w tym o warsztat ślusarski oraz dworek ziemiański, a nawet lubelski burdel i plebanię ostatniego wierzącego wikariusza przedwojennej Lubelszczyzny.
Akcja przeprowadzona została znakomicie, dawkując informację i napięcie, świetnie konstruując postacie i ich wewnętrzne dylematy. Mamy nawiązania do wojny polsko-bolszewickiej, ale i urywki gazet z 1938 roku. Wszystko to napisane z klasą i talentem.
W roku opublikowania tej części, czyli 2015, Marcin Wroński został laureatem Nagrody Wielkiego Kalibru. Bardzo słusznie, bo to naprawdę dobra seria, a ta konkretna część jest jedną z najlepszych książek o Zydze Maciejewskim.

× 9 | link |

@Mackowy

2019-11-28

9 /10

Przeczytane audiobook

Chyba najlepsza część serii. Bardziej obyczajówka niż kryminał. Bardzo gorzka i nostalgiczna.

× 4 | link |

@deana

2016-09-04

Przeczytane

Na szczęście fabuła kolejnego tomu opowieści o komisarzu Maciejewskim wróciła tam gdzie jej miejsce, czyli do przedwojennego Lublina. Nie lubię i nie podoba mi się ten zimny, twardy i okradzony ,,nowy" porządek więc z ogromną ulgą przyjęłam zabieg Wrońskiego żeby rok 1951 potraktować jako pretekst do zaprezentowania szerokiej retrospekcji z lipca 1938 r. Łącznikiem staje się klacz Haiti, to w jej boksie pewnej upalnej niedzieli zostaną znalezione zmasakrowane zwłoki nieznanego mężczyzny, w potem w czasach stalinizmu jej opiekunem będzie Zyga. Tym razem zagadka kryminalna nie jest specjalnie skompliwana. Bardzo szybko się wyjaśni co wcale nie psuje powieści. Najważniejszy w niej jest wyjątkowy klimat i nostalgiczny powrót do czasów ułańskiej fantazji i ułańskiego honoru. Dla naszych bohaterowie, zabrawionych w najciemniejszych uliczkach Lublina, zaznajomionych z prostytutkami i złodziejami będzie to nowe doświadczenie ale szybko podejmą subtelną grę, w której wszelkie chwyty są dozwolone. ,,Haiti" to już szósty tom serii ale czyta się go rewelacyjnie. Wolta chronologiczna sprawiła, że wrócili starzy znajomi oraz zmniejszyła się bolesna świadomość strat. Znowu towarzyszył retro-nastrój dzięki realistycznie nakreślonemu obrazowi miasta tętniącego życiem. Wroński przekonująco pokazuje ludzi, miejsca i środowiska dając nam zakosztować tego co bezpowrotnie odeszło. Nawet zbrodnia w takim wykonaniu nie jest tylko aktem agresji ale nabiera specyficznego wyrazu i odsłania prawdziwe or...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@jatymyoni

2020-05-30

6 /10

Przeczytane Bez zachwytu Audiobook Kryminał, sensacja, horror L. polska

Nie tego się spodziewałam. Bardziej dla mnie to jest powieść historyczno- obyczajowa niż kryminał. Sam wątek kryminalny prosty i niczym nie zaskakuje. Raczej jest tylko pretekstem to opowieści o ludziach i mieście. Trochę historii miasta i policji, trochę psychologii. Wątek powojenny dla mnie oderwany od reszty książki. Książka nieźle napisana, ale mnie nie porwała. Miejscami było nudno.

× 3 | Komentarze (1) | link |

@frodo

2015-03-04

Przeczytane

No i ponownie Maciejewski i reszta ferajny nie zawodzi. A i klacz Haiti to sprytna bestia. Szkoda tylko że marnie kończy. Ponownie pozytywne wrażenia po lekturze.

× 2 | link |

@PonuryDziadyga

2021-12-25

7 /10

Przeczytane 2015

Trochę mnie pan Wroński wyprzedził, bo na "Haiti" czaiłem się od dłuższego czasu, a tu jeszcze "Kwestia Krwi" została do upolowania. Niemniej, gdy zupełnym przypadkiem trafiła mi się okazja do zapoznania z szóstym tomem, rzuciłem się na nią jak szczerbaty na suchary.
Tym razem zagadka kryminalna zaczyna się od konia, a szkapy to, muszę przyznać, zupełnie nie mój... konik. Nie przepadam za nimi, zresztą z wzajemnością. Właściwie to mamy dwie zagadki, co nie jest niczym nowym w serii i, po raz kolejny, świetnie autorowi wyszło konstruowanie fabuły i przeplatanie się tych dwóch wątków.
Do głównej osi czasowej (rok 1938), dolepiono też retrospektywy z czasów potyczek z bolszewikami i, trochę dla kontrastu, autor wybiegł w przyszłość, do roku 1951 - chociaż przykro było czytać o tym, co się z Zygą porobiło. Nie tylko komisarz jest tu jednak bohaterem, bo równie ważną dla mnie kwestią było to, że Wroński przybliża nam chociaż trochę osobę Fałniewicza, który, jak na postać drugoplanową, odgrywa tu bardzo dużą rolę.
W poprzednich odsłonach mieliśmy do czynienia ze zbiegami okoliczności, które były okrutnie wręcz fartowne, ale tu się chyba autor zagalopował - kapkę ich za dużo, a niektóre wyjaśnienia, choć brak mi wiedzy specjalistycznej, są na mój gust trochę naciągane.
Nie są to jakieś gigantyczne wady, bo i tak od tej książki wręcz nie mogłem się oderwać i po jej skończeniu chciałoby się jeszcze - a tu jak na złość raptem trzysta stron z górką i spora czcionka....

» czytaj dalej

| link |

@lukasz.cwel

2015-03-05

Super, super. Gorąco polecam.

| link |