Kamieniarz

Name: Kamieniarz
Rating: 8.1 (138 reviews)
ISBN: 9788381437011

Camilla Läckberg

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 138 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 138 ocen kanapowiczów

Opis

Jest październikowy poranek. Rybak Frans Bengtsson wypłynął łódką, aby opróżnić więcierze, które zastawił na homary. Przy ostatnim coś się mocno zacina. Frans przeczuwa, że nie będzie to zwykły połów, i nie myli się ─ w siatce więcierza tkwi ciało dziewczynki. Patrik Hedström i jego koledzy z komisariatu policji w Tanumshede mają do rozwikłania kolejną skomplikowaną zagadkę. Podczas sekcji zwłok w płucach dziecka wykryto słodką wodę i ślady mydła. Ktoś utopił małą w wannie i wrzucił zwłoki do morza. Kto i dlaczego zamordował dziecko? Odpowiedzi należy szukać w odległej przeszłości...

Saga kryminalna Camilli Läckberg osiągnęła światowy sukces czytelniczy. To nie tylko mroczne thrillery, ale również doskonałe powieści obyczajowe, znakomicie oddające klimat współczesnej szwedzkiej prowincji. Od lat zajmują czołowe miejsca na europejskich listach bestsellerów. Książki Läckberg przetłumaczono na ponad 35 języków. Jesienią 2011 roku rozpoczęły się zdjęcia do międzynarodowej produkcji filmowej „Morderstwa we Fjällbace”, osnutej na kanwie jej powieści.

Camilla Läckberg, jedna z najciekawszych szwedzkich pisarek, uznawana za mistrzynię skandynawskiego kryminału. Jest także autorką książeczki dla dzieci i dwóch książek kulinarnych.

Data wydania: 2020-05-20

ISBN: 978-83-8143-701-1, 9788381437011

Wydawnictwo: Czarna Owca

Cykl: Saga o Fjällbace, tom 4

Serie: Czarna Seria Kolekcjonerska, Kolekcja Camilli Läckberg

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 536

dodana przez: chudini0505

Mamy 9 innych wydań tej książki

Autor

Camilla Läckberg

Urodzona 30 sierpnia 1974 roku w Szwecji (Fjällbacka)

Jean Edith "Camilla" Läckberg Eriksson – szwedzka autorka powieści kryminalnych, z wykształcenia ekonomistka. Jest absolwentką Akademii Ekonomicznej w Göteborgu. Ma dwoje dzieci (Willego i Meję) z pierwszego małżeństwa. W 2010 wyszła za mąż za Marti...

Pozostałe książki:

Księżniczka z lodu / Kaznodzieja / Kamieniarz

Księżniczka z lodu / Kaznodzieja / Kamieniarz / Ofiara losu

Wszystkie książki Camilla Läckberg

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Kamieniarz

26.06.2012

Camilla Lackberg jest szwedzką pisarką powieści kryminalnych, która z wykształcenia jest ekonomistką. Uznawana jest ona za mistrzynię skandynawskiej literatury, a w 2010 roku znalazła się w ścisłej czołówce najlepiej sprzedających się autorów w Europie. Twórczość Camilli Lackberg jest mi bliska już od dłuższego czasu. Bardzo polubiłam intrygi, któ... Recenzja książki Kamieniarz

@Lena173 × 2

Kamieniarz

24.03.2013

„Kamieniarz” to już trzeci tom kryminalnej sagi o Fjällbace, w której centralnymi postaciami są policjant Patrick Hedströme i jego życiowa partnerka Erika Falck. Tym razem pisarka stawia przed głównym bohaterem niezwykle trudną sprawę: ofiarą morderstwa pada siedmioletnia dziewczynka Sara. Policjanci z komisariatu w Tanumshede są wstrząśnięci. Kied... Recenzja książki Kamieniarz

@milla × 2

Trzecie spotkanie z Lackberg

28.01.2020

To było moje trzecie spotkanie z twórczością szwedzkiej pisarki- Camili Lackberg. III tom kryminalnej sagi- "Kamieniarz"- był dla mnie sporym zaskoczeniem. Jak dotąd sięgałam po tę serię, by nieco się odprężyć, przeczytać obyczajówkę z wątkiem kryminalnym, jednak ten tom zmienił całkowicie moje zdanie odnośnie twórczości Lackberg. W "Kamieniarzu" ... Recenzja książki Kamieniarz

@paperwitch × 2

Wątki historyczne zamiast kryminalnych

12.09.2021

@zaczytanaangie × 2

Zobacz wszystkie (13) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Siostra_Kopciuszka

2021-05-21

7 /10

Przeczytane 📚Bieżące :) 👨 autor : Läckberg Camilla

Kolejna Läckberg za mną, niestety tradycyjnie, jak to u mnie, bez zachowania kolejności chronologicznej. Do tej pory jakoś mi to nie przeszkadzało, jednak w tej części, głównie w wątku obyczajowym z życia Patrika i Eriki, coś mnie zaczęło denerwować. Wydaje mi się, że autorka bardzo lubi, tę parę swoich bohaterów, bo ich wątek jest bardzo rozbudowany, w moim odczuciu, za bardzo. Autorka tak hołubi tę Erikę, że można by sądzić, że dokonała ona jakiegoś cudu, dostępnego tylko wybranym kobietom i urodziła dziecko.

Jednak, poza tym wątkiem, pisarka "zmieściła", w tej części swojej sagi o Fjällbace i jej mieszkańcach, znacznie więcej, wręcz sporo. A więc, mamy tu i wątek pedofilski (swoją drogą, rozważania pana pedofila, cokolwiek dziwne mi się zdały). Wątek wielce kłopotliwych relacji rodzinnych. Na wszystkich frontach. Ojciec syn, córka matka itd. Mamy oczywiście morderstwo dziwne i zagadkowe i tym boleśniejsze, że zginęła mała dziewczynka. Mamy chłopca z Zespołem Aspergera (ciekawie przedstawiony jego sposób bycia), oraz wątek Anny, której chyba nie polubię.

Jest też i śledztwo i kłopoty Patryka z kolegami z pracy, oraz wielka i bardzo dawna tajemnica pięknej Agnes, sięgająca roku 1923. Od której właściwie wszystko się zaczęło. Wątków i postaci w tej odsłonie, całkiem sporo, jednak mimo tego, autorce udało się bardzo sprawnie, to wszystko połączyć i doprowadzić do satysfakcjonującego mnie, zakończenia. Królowa szwedzkiego kryminału, nie pomyliła się ani r...

» czytaj dalej

× 11 | link |

@Eli1605

2019-11-18

6 /10

Przeczytane 2018

To dobry kryminał. Jeśli ktoś zastanawia się, czy są ludzie źli do szpiku kości? Odpowiadam, są. Wiem to z autopsji. We własnym otoczeniu mam taką Agnes, tudzież Mary - Lilian. Tacy ludzie potrafią zatruć życie innych. Bohaterki zaś nie cofają się przed niczym, nawet przed morderstwem. Fabuła toczy się w dwóch rzeczywistościach: przeszłości i teraźniejszości. które pod koniec się zlewają. A zło jest wszechobecne, w każdym czasie. Trochę za dużo dla mnie opisów jak Erika karmi dziecko, jaka jest zmęczona itp. Gdyby o te opisy, które do książki nic nie wnoszą, usunąć to książka zyskałaby na atrakcyjności. Ale i tak jest to dobra pozycja w dorobku autorki. Polecam.

× 11 | link |

@Deutschland91

2019-11-05

8 /10

Przeczytane Kryminał Sensacja Thriller

Po raz trzeci zostałam zabrana do Fjällbaki, w świat wielu intryg i mrocznych tajemnic. Trzeci tom zachwycił mnie jeszcze bardziej niż dwa poprzednie.
Tym razem tematyka jest naprawdę ponura, śmierć 7-letniej dziewczynki a wraz z nią wiele niedopowiedzeń. Oprócz tego poznaje się też historię z przeszłości w której opisane są losy młodego kamieniarza i jego rodziny. Autorka przedstawia tu relacje między rodzicami a dziećmi i pokazuje jak przemoc często zatacza koło.
Długo typowałam kto jest zwyrodnialcem,który tak brutalnie zamordował dziewczynkę, jednak ostatecznego rozwiązania zupełnie się nie spodziewałam. Kiedy już się jest pewnym rozwikłania tajemnicy nagle okazuje się, że nic nie jest takie jakie się wydaje i za to wielki plus dla Camilli Läckberg.
Książkę pochłania się w ekspresowym tempie jest to istna jazda jak kolejką górską bez trzymanki, a wydarzenia w niej opisane odciskają trwały ślad po skończeniu. Tajemnicza, trzymająca w napięciu idealnie trafiła w moje zainteresowania. Wiele razy miałam dreszcze czytając opisy zbrodni. Zachęcam do sięgnięcia po tę sagę.

× 9 | link |

@denudatio_pulpae

2019-11-21

8 /10

Przeczytane Thriller/kryminał/sensacja Bardziej obyczajowe, z lekkim dreszczykiem Mam w domu 📚

Mimo iż "Kamieniarz" ma ze 100 stron więcej niż poprzednia część to przeczytanie go nie zajęło mi więcej czasu. Trzeci tom sagi moim zdaniem jest lepszy niż obydwa poprzednie, czyta się więc szybko i z przyjemnością. Bardzo podobały mi się w tej części wstawki z przeszłości, dzięki którym odkrywaliśmy coraz to nowe fakty mogące wpływać na obraz obecnych wydarzeń.

Książka posiada wszystkie zalety poprzedniczek - miłe tło obyczajowe, sympatycznych bohaterów i ciekawą intrygę. Dla mnie dodatkowym plusem jest fakt, że dałam się wyprowadzić w pole. Tak byłam przekonana, że znam sprawcę okrutnego morderstwa małej dziewczynki, że byłam ślepa na wszystkie inne możliwości i odkrycie jego tożsamości mnie zaskoczyło. Bo oczywiście mój typ się nie sprawdził, chyba nie jestem aż taka przebiegła, jak mi się wydawało! :)
Wątek obyczajowy nie przesłodzony, za co autorkę cenię. Gdyby Erika i Patrik byli idealną parą bez problemów, pewnie bym ich z czasem znienawidziła.

Zakończenie jest z gatunku tych wymuszających natychmiastowe sięgnięcie po kolejną część, co też z przyjemnością czynię.
Polecam!

× 7 | link |

@sandrajasona

2019-11-10

6 /10

Przeczytane Przeczytane w 2016

Kamieniarza czytałam jako pierwszego, nie byłam zachwycona samą fabułą, ale styl autorki spodobał mi się więc sięgnęłam po następne pozycje.

× 6 | link |

@calamitas

2013-02-20

8 /10

Przeczytane THESAURUS Kraje nordyckie Lektury M.

Wiem, że wielu osobom przyjdzie ochota spalić mnie na stosie, ale przedkładam kryminały Läckberg nad te pisane przez Larssona. Jest w nich to, co mnie najbardziej w tego typu literaturze pociąga: ciekawe, niebanalne historie ludzkich dramatów i uwikłań podlane psychologicznym sosem. Do tego bohaterowie, do których zdążyłam się przywiązać i chętnie sięgam po kolejną część serii również po to, by przekonać się, co u nich. W tym przypadku nie było inaczej. Poruszająca jest zwłaszcza historia niszczycielskiego życia Agnes, którą autorka, wprawnie pobudzając zainteresowanie czytelnika, bardzo ostrożnie dawkuje.

× 3 | link |

@frodo

2014-07-10

8 /10

Przeczytane

Po przeczytaniu kilku książek autorki "Kamieniarza" stwierdzam, że i owszem to całkiem niezłe kryminały. Ale jedno mnie razi, ciągle wałkuje się to samo - sytuacje na komisariacie, w domach bohaterach. No i nieśmiertelna kawa i potrawy dla dzieci. Dobry wątek kamieniarza. Ogólnie czwórka z minusem.

× 2 | link |

@Komsomolskaja

2012-09-21

8 /10

Przeczytane

Zagadka ciekawa i zajmująca, intrygujące retrospekcje i w ogóle wszystko super, może poza tym, że jednak rozwiązanie da się przewidzieć trochę zbyt szybko. Ale książka jest przyjemna, czyta się ja szybko i gładko. Polecam

× 2 | link |

@poprzewracane

2021-04-22

7 /10

Przeczytane

Choć na początku przeraziłam się jej objętością, to jednak historia wynagradza wszystko, świetne i zaskakujące zakończenie. Dobrze wykreowani bohaterowie i relacje w obliczu tragedii.

× 2 | link |

@tilana

2011-12-20

10 /10

Przeczytane

Fabuła, akcja, postacie o wiele lepsze od poprzednich książek tej serii, byłam bardzo zaskoczono że tak łatwo i szybko mi się czytało w porównaniu z poprzednimi częściami. Jak najbardziej polecam :]

× 2 | link |

@alliwantisbooks

2021-11-11

7 /10

Kamieniarz to trzeci tom sagi o Fjällbace. Po świetnej pierwszej i, nieco słabszej w moim odczuciu drugiej, byłam bardzo ciekawa jak ocenię kolejną. Kamieniarz nie przebił niestety Księżniczki z lodu, ale podobał mi się nieco bardziej od Kaznodziei, a więc wracamy chyba na dobre tory.

Tym razem wątek kryminalny dotyczy tajemniczej śmierci kilkuletniej Sary. Ciało dziewczynki zostało odnalezione w morzu, jednak w płucach dziecka wykryto słodką wodę i ślady mydła. Ekipa Patrika Hedströma ma więc do rozwiązania zagadkę zabójstwa. Sprawy nie ułatwia fakt, że dziewczynka była córką bliskich znajomych Patrika i Eriki. Podczas gdy Patrik stara się odnaleźć sprawcę morderstwa małej Sary, Erika usiłuje pogodzić opiekę nad własnym niemowlęciem z udzielaniem wsparcia zrozpaczonej po śmierci córki sąsiadce.

Ta część, oprócz zagadki kryminalnej, ma także mocno rozbudowany wątek obyczajowy. Autorka za pomocą postaci Eriki ukazuje trudy macierzyństwa oraz fakt, że nie zawsze jest ono słodkie i kolorowe. Szczególnie jego początki. To, co dzieje się z Eriką jest niepokojące i nie da się nie zauważyć, jak bardzo jest zmęczona i momentami bezsilna. Nie wiem jak inni, ale ja nie mogłam rozpoznać w niej tej samej postaci, którą była w części pierwszej. Mam nadzieję, że odnajdzie się w macierzyństwie i w kolejnych częściach będzie wychodzić na prostą. Mocno jej kibicuję!

× 1 | link |

@su.wiktoriaa

2021-07-03

8 /10

Przeczytane

Zaczynam od takiego cytatu, ponieważ ta część jest trochę inna i wyjątkowa. Poruszane są w niej od innej strony tematy, na których temat, dopiero od niedawna zaczęto mówić głośno. Na pierwszy rzut idzie kwestia macierzyństwa, wychowania i trudu związanego z nim. Widzimy postać matki, która jest naprawdę kompletnie wyczerpana życiowo, oraz inna postać, przedstawia nam, do czego potrafi się posunąć rodzić, by chronić własne dziecko.

Kolejnym zagadnieniem jest temat o zespole Aspergera. Autorka przybliża nam wiele faktów na jego temat i pokazuje trochę, jak wygląda życie takiej osoby, i z taką osobą.

Oczywiście to wszystko jest przeplatane z bardzo ciekawym wątkiem kryminalnym. Pomiędzy rozdziałami mamy krótkie wstawki kompletnie innej historii pewnej kobiety, która okazuje się być bardzo ciekawym wątkiem, który w sumie najbardziej mnie zainteresował.

× 1 | link |

@klaudia.nogajczyk

2020-03-14

7 /10

Przeczytane Biblioteczne Łupy Seria

To już moje czwarte "odwiedziny" w szwedzkiej Fjallbace. Co jest takiego w książkach Camilli Lackberg, że dosłownie "pochłania" się je w mgnieniu oka?
Trzymająca w napięciu fabuła, bardzo dobrze skonstruowani bohaterzy, zarówno Ci główni, jak i pojawiający się epizodycznie, oraz odniesienie teraźniejszych zdarzeń do historii sprzed wielu lat, co jest bardzo mocnym atutem sagi. Nie inaczej jest i tym razem: z morza wyłowione zostają zwłoki małej dziewczynki Sary, a tropy na które wpada policja, zdają się "prowadzić donikąd". Na jaw wychodzą zdrady, pedofilskie "ciągoty" jednego z sąsiadów, oraz "walka po trupach" o godne życie sprzed wielu lat. Jak poradzi sobie Erica Falck w nowej dla siebie roli matki?, Kim naprawdę jest Lilian - babcia zamordowanej?
Kto stoi za śmiercią małej Sary?

× 1 | link |

@Arleana

2013-11-17

Przeczytane

Świetna, tak jak poprzednie części. Niesamowite, jak umiejętnie Camilla Lackberg opisuje tok rozumowania zarówno siedmioletniej dziewczynki, zadufanego w sobie policjanta i niezrównoważonej staruszki. Ciekawa, przemyślana i dopracowana w najdrobniejszych szczegółach fabuła, splatające się ze sobą wątki, zaskakujące wydarzenia, a wszystko jednocześnie niesamowite i realistyczne. Polecam!

× 1 | link |

@zaczytanaangie

2021-09-12

7 /10

Przeczytane

"Kamieniarz" niestety zaczyna się od odnalezienia ciała małej dziewczynki. Początkowo wszystko wskazuje na nieszczęśliwy wypadek - utopienie w morzu, jednak sekcja zwłok ujawnia, że zamiast słonej w płucach dziewczynki wykryto wodę słodką, a dodatkowo ślady mydła. Sprawa jest jeszcze trudniejsza przez to, że prowadzący ją Patrik zna dość blisko rodzinę ofiary - jej matka zaprzyjaźniła się z Eriką, jego partnerką.

Śledztwa nie ułatwia także babcia Sary, która prowadzi wojnę z sąsiadem Kajem Wibergiem. To jego oskarża o zabójstwo wnuczki, a także o napaść na nią. Na komisariacie zalega tona zgłoszeń obu stron w każdej możliwej sprawie.

Policja sprawia wiele tropów, żaden jednak nie przybliża ich do ujęcia mordercy, a jeden nawet doprowadza do kolejnej tragedii.

Książka ma oczywiście tradycyjnie mocno rozwinięte tło obyczajowe, które drażniło mnie bardziej niż w drugim, ale mniej niż w pierwszym tomie. Dodatkowo autorka opowiada nam też niezwykle przejmującą historię z początku XX wieku. Okaże się ona zresztą nieprzypadkowa, a dlaczego? Przekonajcie się sami.

Moje 7/10.

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Lata mijały, życie niosło tyle innych kłopotów, że nie miała sił rozpamiętywać. Zabrakło też czasu na wspominanie ojca. Teraz życie ją dogoniło, przejechało i wyrzuciło obolałą na pobocze.”

“Erika przeczytała mnóstwo książek o macierzyństwie i wychowaniu dzieci, ale żadna nie przygotowała ją na to, co przechodziła. Miała wrażenie, że wszystko, co na ten temat napisano, było elementem wielkiego spisku (...). Propagandówka, a mówiąc wprost, stek bzdur.”

“Kontakty z mediami były jak spacer po luźno umocowanej linie. Należało im dać tyle, żeby było widać, że policja z nimi współpracuje, ale nie aż tyle, aby zaszkodzić śledztwu.”

“- Nigdy wcześniej nie słyszałem o o zespole Aspergera. A ty? Gosta prychnął.
- Za moich czasów nie było czegoś takiego. Teraz jest tyle różnych dziwnych określeń. Według mnie określenie idiota jest wyczerpujące.”