Kiecka i krynolina

Można z przyjemnością przeczytać, lecz dla mnie była zbyt powierzchowna i beznamiętna.
Liczyłam na więcej.

Bardzo sympatyczna powieść, którą przeczytałam jednym tchem. Nie jest ona tak 'monumentalna' jak poprzednie książki autorki. Tym razem pani Maludy idzie w warstwę obyczajową. Sprawa dotyczy zdrady małżeńskiej. Ponadto jest element historyczny. Koncept ciekawie wymyślony i komponuje z tematyką zdrady małżeńskiej. Dodatkowo udało się wpleść kwestię historyczną, więc czytało to się ciekawie. Ponadto mamy stały i najważniejszy wątek z twórczości autorki, czyli sprawę radzenia sobie kobiet które straciły męża. Każda książka pani Maludy jest trochę feministyczna i dlatego ciekawa. Chociaż nie jest to wielka powieść historyczna, a raczej połączenie jej z obyczajówką, to miałam miłą lekturę.

Rewelacyjna powieść obyczajowo-historyczna. Lekka opowieść o dwóch kobietach, które dzieli 150 lat i w pewnym momencie zamieniają się miejscami. Akcja dzieje się w dwóch planach czasowych: czasy Powstania Styczniowego i czasy nam współczesne. Miłość i zdrada, patetyzm i realny heroizm są osią fabuły. Równocześnie autorka zostawia wiele spraw do przemyślenia.
Wielkim atutem powieści jest doskonałe przedstawienie obyczajowości i kultury materialnej dworków polskich w poł. XIX w. A także przeciwstawne pojmowanie roli kobiet w XIX w. i współcześnie, sposób patrzenia na nich przez społeczeństwo. Przeczytałam z ogromną przyjemnością. Lubię styl autorki, lekki i przyjazny czytelnikowi... a bonus w postaci przepisów Marcelinki, nagrodziłam dodatkową gwiazdką:)

Bardzo ciekawie napisana książka!!!
Dwie Zofie, dwa wątki, dwa różne czasy akcji, a w sumie bardzo interesująca całość. Trochę jak bajka, nie - bajka, ale naprawdę warto sięgnąć po tę książkę, choćby po to jak zmieniło się życie kobiet na przestrzeni wieków...
Polecam

„Kiecka i krynolina” to przyjemna lektura na jeden wieczór, która pozostawia po sobie romantyczny klimat minionych wieków. Autorka niezwykle obrazowo i plastycznie nakreśliła ich aurę, pozwalając poczuć powiew historii wciągając nas w wir wydarzeń związanych z powstaniem styczniowym, ale też w codzienne życie ówczesnej arystokracji i zwykłych ludzi. Dzięki barwnym opisom mogliśmy poznać nie tylko ich styl życia, zwyczaje, obrzędy czy obowiązujące kanony mody i etykiety towarzyskiej, ale też poczuć smaki kuchni dworskiej. Struclę z migdałami i miodem, konfiturę z czerwonej cebuli, leguminę z naleśników czy ciastka z wiśniami możemy zrobić według receptur zamieszczonych u dołu niektórych stron w przypisach.

Autorka stworzyła wciągającą historię opartą na znanym motywie zamiany ról, która jest dosyć ciekawą alternatywą pokazania realiów świata, który już przeminął, ale nie przeminęły problemy, które wówczas zajmowały umysły ówczesnych ludzi jak i też są obecne w dzisiejszych czasach. Na przykładzie swoich bohaterek pokazuje, że współczesne dylematy kobiet niewiele różnią się od tych sprzed 150 lat a jedynie zmieniły się okoliczności, które je otaczają i sposoby ich rozwiązywania.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/06/799-kiecka-i-krynolina.html

Z nazwy - powieść historyczna. De facto - dychawiczna chałka.
Kalka z "Małgosia kontra Małgosia" na lejtmotywie powstania styczniowego z Tym Jednym, Jedynym przez wieków wieków, amen. Plus kryptoreklama historycznego opracowania o styczniowym zrywie.
Miało być Coś. Jest nic. Jakieś wióry sklepane na nie wiadomo co.

"Marzą mi się książki o historii - miłe czytadła, angażujące emocje i niosące ze sobą trochę wiedzy. I takie chcę pisać." - twierdzi Autorka i dobrze jej to wychodzi. Powieść czyta się szybko, z prawdziwą przyjemnością. Bohaterowie są sympatyczni, tło wydarzeń autentyczne a i przy okazji jakaś wiedza historyczna wpadnie. I kulinarna, bo kilka przepisów również się tu znalazło. Co do emocji, to mamy ich tu cały wachlarz: radości, zmartwienia, miłość, zdradę, troskę i strach. I choć wydawałoby się, że temat podróży w czasie lub zamiany jest nieco oklepany, to książka jest naprawdę wciągająca i interesująca.

Byłam ciekawa co autorka wymyśliła. Miałam nadzieję na zderzenie dwóch światów, światopoglądów w niezbyt skomplikowanej otoczce. Tylko ta otoczka wyszła aż za bardzo nieskomplikowana. Ot, książka do przeczytania i do szybkiego zapomnienia.