Lesio

Joanna Chmielewska
8.0 /10
Ocena 8.0 na 10 możliwych
Na podstawie 121 ocen kanapowiczów
Lesio
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.0 /10
Ocena 8.0 na 10 możliwych
Na podstawie 121 ocen kanapowiczów

Opis

W odległości kilkudziesięciu metrów od niego stał doskonale oświetlony dwiema latarniami autentyczny różowy słoń. Na twarzy Lesia pojawił się wyraz bezgranicznego przerażenia. Mniej więcej zdawał sobie sprawę z tego, co czynił przez całe popołudnie i wieczór, i nagle pojął, że oto ma skutki. Halucynacje! Delirium tremens! I to nie nędzne myszki, króliki, nietoperze, ale od razu słoń!... I to jaki? Różowy!!!... Lesio zamknął oczy na długą chwilę, a potem je ostrożnie otworzył. Słoń stał nadal. Lesio powtórzył operację z oczami. Zgiń, przepadnij! – powiedział ze zgrozą zduszonym głosem. – A kysz! A kysz! W odpowiedzi na zaklęcie nastąpiło coś strasznego. Skądś z ciemności napłynęły nagle ciche dźwięki charlestona. Słoń poruszył uszami, podniósł nieco trąbę i przestępując z nogi na nogę, najwyraźniej w świecie zaczął tańczyć!...
Data wydania: 2010
ISBN: 978-83-61455-31-8, 9788361455318
Wydawnictwo: Kobra Media
Kategoria: Komedia kryminalna
Stron: 362
Mamy 10 innych wydań tej książki

Autor

Joanna Chmielewska Joanna Chmielewska
Urodzona 2 kwietnia 1932 roku w Polsce (Warszawa)
Joanna Chmielewska, właściwie Irena Barbara Kuhn z domu Becker – polska pisarka, autorka powieści sensacyjnych, kryminalnych, komedii obyczajowych, a także książek dla dzieci i młodzieży.

Pozostałe książki:

Lesio Wszystko czerwone Całe zdanie nieboszczyka Klin Wszyscy jesteśmy podejrzani Romans wszech czasów Krokodyl z Kraju Karoliny Boczne drogi Studnie przodków Zwyczajne życie Nieboszczyk mąż Wielkie zasługi Większy kawałek świata Dzikie białko Skarby Upiorny legat Zapalniczka 2/3 sukcesu Harpie Krętka Blada Lądowanie w Garwolinie Dwie głowy i jedna noga Kocie worki Przeklęta bariera Babski motyw Nawiedzony dom Ślepe szczęście Krowa niebiańska Najstarsza prawnuczka Florencja, córka diabła Trudny trup Depozyt Pech Złota mucha Bułgarski bloczek Byczki w pomidorach Wyścigi Porwanie Szajka bez końca Zbieg okoliczności Autobiografia. Dzieciństwo Książka poniekąd kucharska Drugi wątek Jak wytrzymać z mężczyzną Mnie zabić Wielki diament Tom. I Rzeź bezkręgowców Autobiografia. Pierwsza młodość Jeden kierunek ruchu Wszelki wypadek Autobiografia: Druga młodość Autobiografia. Trzecia młodość Jak wytrzymać ze współczesną kobietą Tajemnica Duch Duża polka Hazard Zbrodnia w efekcie Autobiografia. Stare próchno Krwawa zemsta Wielki diament. Tom II Autobiografia. Wtórna młodość Przeciwko babom! Traktat o odchudzaniu Gwałt Lekarstwo na miłość Autobiografia. Okropności Pafnucy Las Pafnucego Jak wytrzymać ze sobą nawzajem Trupy Polskie Życie (nie) całkiem spokojne Pafnucy i jego skarb Pafnucy i wielkie sprzątanie Skradziona kolekcja : scenopis na podstawie powieści J. Chmielewskiej "Upiorny legat" Dzieci lata Opowieści z Wołoszy, Mołdawii i Siedmiogrodu
Wszystkie książki Joanna Chmielewska

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Niespotykanie niezdarny, komiczny Lesio

21.08.2012

Tytułowy Lesio to ciągle bujający w obłokach, posiadający artystyczną duszę i dość ciapowaty sposób bycia, mężczyzna. Pracuje w pracowni projektowej. Jego największą wadą jest brak punktualności, przez którą Lesio codziennie musi wpisywać przyczynę spóźnienia do przeznaczonej na to księgi. Bohater z całego serca nienawidzi, personalnej, czyli pani ... Recenzja książki Lesio

@Madame_K@Madame_K

Absurdalny Lesio

26.03.2013

Z czystego lenistwa nie chciało mi się pisać recenzji. Ale obiecałam, że dzisiaj będzie. A raz dana obietnica dla mnie to świętość ;-). Szczerze powiedziawszy to książka "Lesio" jest jedną z niewielu dzieł Chmielewskiej, jakie miałam okazję przeczytać. Ale z tego co zdążyłam się dowiedzieć, nie jest to typowa książka Chmielewskiej. Większość ... Recenzja książki Lesio

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae
2022-09-05
5 /10
Przeczytane Mam w domu 📚

Oj Lesio, Lesio. I co ja mam z tobą zrobić?

Słyszałam wiele dobrego o tej książce, ale jakoś do mnie nie trafiła. Zamiast zabawnego głównego bohatera poznajemy człowieka opętanego morderczą manią, niestabilnego psychicznie i do tego notorycznego spóźniającego się. Ogólnie mówiąc – paskudna kreatura z tego Lesia. I wszystko jakieś takie nieśmieszne trochę, może mi się już ten typ humoru przejadł?

Cała ta banda z biura projektowego z odcinka na odcinek staje się coraz nudniejsza, a ich perypetie tym razem wcale mnie nie obeszły. No może poza aferą z morderczym buhajem, ale to pewnie dlatego, że pochodzę ze wsi.

Daję na razie na wstrzymanie z książkami pani Chmielewskiej, może jeszcze kiedyś wrócę, ale raczej będę sobie dawkować te przyjemności.

× 18 | Komentarze (4) | link |
@Jagrys
2020-02-06
8 /10
Przeczytane Sympatyczne Polecam Posiadam

Zachciało mi się odkurzyć stare kryminały Chmielewskiej.
A skoro Chmielewska to i "Lesio" - bohater tragikomiczny. Lesio Kubajek - ofiara losu i zbiegów okoliczności to postać bez mała kultowa. Wylałam przy nim wiele łez, trzymając się za boki ze śmiechu wyjąc i kwicząc; w przerwach tak jakby Lesiowi współczując. Tak jakby, ponieważ "Lesia"z powagą czytać się nie da. Lesio kreuje swój świat z rozmachem i fantazją. Morderstwo personalnej? Noł problem. Napad na pociąg? Bułka z masłem. Opiec bażanta w glinie przy ognisku? Puch! Dobra mina do złej gry - zawsze i wszędzie. "Lesio" to numero uno wśród wszystkich książek Chmielewskiej. "Lesio" to mocarz i nie przebije go nic.

× 15 | link |
@Renax
2020-04-25
3 /10
Przeczytane Humor

Właściwie 'niedoczytana'. Ponoć najsłynniejsza książka Chmielewskiej, tyle achów i tylko dwie opinie na nie, a mi się nie spodobała.
Pierwsze opowiadanie nawet mnie śmieszyło, ale potem autorka 'poszła w gadulstwo'. W dodatku strony mi się długo przewijały. Nie skończyłam.

× 4 | link |
@Womanek
@Womanek
2007-09-29
10 /10
Przeczytane

Zdecydowanie najlepsza pozycja tej autorki, spośród tych, które przeczytałam. Jedna z nielicznych ksiązek, przy których śmiałam się w głos i ludzie, czy to w domu, czy w autobusie, nie mogli się temu nadziwić. I powiem szczerze, że nie spotkałam się jeszcze z inną reakcją na losy Lesia.

× 2 | link |
@AmicaLibri
@AmicaLibri
2009-12-30
10 /10
Przeczytane

Uwielbiam książki Chmielewskiej, chociaż "Lesio" mnie na początku nie zachwycił. Jednak scena z różowym słoniem przyprawiła mnie o atak histerycznego śmiechu. Ta książka z miejsca stała się moim faworytem, chociażby tylko dla tej jednej sceny :D

× 2 | link |
@quintria
@quintria
2007-09-29
10 /10
Przeczytane

Rewelacyjna. Wielokrotnie przeze mnie przeczytana, ze łzami śmiechu w oczach. Zabawnie wygląda jak w zatłoczonym pociągu młoda kobieta zwija się ze śmiechu. Poszłam w tym w ślady rodzicielki identycznie jak ja zaśmiewającej się z "Lesia"

× 2 | link |
@karolas2
@karolas2
2012-08-09
10 /10
Jeszcze do niej wrócę

Bawiłam się setnie czytając "Lesia". Bardzo mi się podoba styl pisania Joanny Chmielewskiej. Z pewnością sięgnę ponownie po "Lesia" oraz po inne pozycje jej autorstwa, do czego namawiam i was.

× 2 | link |
EK
@EwaK.
2022-05-30
7 /10
Przeczytane

Żyłam z przeświadczeniem, że w młodości przeczytałam wszystkie powieści Joanny Chmielewskiej i że to najzabawniejsze książki jakie czytałam. Wiedziałam, że powrót do kultowej lektury w połączeniu z głosem lektora Tomasza Kota będzie świetną zabawą. Sprawdzę co mnie wtedy aż tak bawiło?
Po pierwsze, chyba Lesia czytałam (słuchałam) po raz pierwszy, bo nic nie pamiętałam, może tę powieść kiedyś przegapiłam.
Po drugie: albo zmieniło mi się poczucie humoru, albo Lesio to jakaś mniej zabawna historia od pozostałych, z humorem wyciskanym trochę na siłę. Uśmiechnęłam się wielokrotnie pod nosem, chyba z sentymentu, ale gdzie te moje salwy śmiechu sprzed lat.
Po trzecie nagromadzenie nonsensów jest tak duże, a bohaterowie to takie głupole i nieudaczniki, że płakać nad nimi raczej niż się śmiać. Chyba autor „Arystokratki" musiał zaczytywać się w Chmielewskiej, bo nagromadzenie nonsensów jest porównywalne, tylko Arystokratka, mimo iż o kilkadziesiąt lat młodsza, bawi mnie jakby mniej.
Po czwarte: z przyjemnością przypomniałam sobie absurdy PRL-u w krzywym zwierciadle. To było naprawdę zabawne.
Przy okazji mam pytanie do osoby kategoryzującej książki: gdzie w „Lesiu” doszukał się kryminału, sensacji, czy thrillera?

Sprawdzę jeszcze moje poczucie humoru sprzed lat na powieści, która bawiła mnie ongiś najbardziej, przeczytałam ją na pewno, pamiętam do dziś i całkiem spore fragmenty umiem zacytować, czyli na „Wszystko czerwone” z lektorem Ewą Abart i dam z...

× 1 | link |
@ida
@ida
2007-05-28
Przeczytane

Lesio jest bohaterem prawdziwie tragicznym. Zakochany w koleżance z pracy, wiecznie spóźniony, usilnie próbujący zabić swą szefową. Autorka przedstawia go dowcipnie i z dystansem - polecam każdemu, architektom przede wszytkim, gdyż Lesio jest przedstawicielem tego szlachetnego zawodu, a wiele jego prypetii w pracy ma swe źródło.

× 1 | link |
@wasilka
@wasilka
2011-08-31
10 /10
Przeczytane

Wspominam czas, gdy siedząc i jadąc w tramwaju zaśmiewałam się do łez z wszelkich perypetii tytułowego Lesia, lekko i z humorem można było spędzić czas z tą lekturą pani Chmielewskiej, zawsze będę miło wspominać książkę sprzed lat:-)

× 1 | link |
KR
@slimak
2007-09-15
Przeczytane

Ja tez dawno to czytałem, ale pamiętam humor z jakim ta książka jest napisana. Nigdy nie zapomnę jak wszedłem do pokoju siostry a ona dosłownie płakała ze śmiechu... Oczywiście czytając "Lesia":)

× 1 | link |
@basiek_1985
@basiek_1985
2010-12-13
8 /10
Przeczytane

Lesio może trochę denerwować, bo zakrawa na taką ofiarę losu. Ale chyba to właśnie ma nas w nim śmieszyć;) Książka była fajna, ale po "Wszystko czerwone" zrobiłam się wybredna;)

× 1 | link |
@hukume
@hukume
2008-09-16
3 /10
Przeczytane moja biblioteczka

Wszyscy zachwycali się Lesiem, więc chciałam sprawdzić na czy polega jego fenomen... niestety jest to jedna z nielicznych książek Chmielewskiej, która mnie nie przekonała...

× 1 | link |
IZ
@izaj
2008-12-31
5 /10
Przeczytane

Wynudziłam się trochę przy niej. W wielu momentach śmiałam się, owszem. Ale ta książka nie potrafiła mnie zatrzymać przy sobie. Może kiedyś do niej wrócę...

× 1 | link |
@chani
@chani
2010-02-21
8 /10
Przeczytane

Dość zabawna opowieść, ale nie rewelacyjna. Słyszałam na temat tej książki wiele pozytywnych opinii, więc siłą rzeczy spodziewałam się czegoś więcej.

× 1 | link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

Zaginiony dokument nie cieszył się sympatią użytkowników i jego dematerializacja wzbudziła ogólną cichą radość.
- Kawa musi zostać na czarną godzinę.
- Nie bardzo mogę sobie wyobrazić, żeby było jeszcze czarniej .
Nigdy w życiu dotychczas nie robiła karczemnych awantur i wiedza jej na ten temat była czysto teoretyczna. Opierając się na zdaniu osób w tym względzie doświadczonych miała nadzieję, że jeśli tylko jakoś zacznie, to dalej już pójdzie samo.
Artystyczna natura ma swoje wymagania.
Charakter Lesia, acz szlachetny, jest nad wyraz skomplikowany, dusza pełna fantazji, a życiorys bogaty w wydarzenia.
Dodaj cytat