Mistborn: Secret History

Nowela stanowiąca dopełnienie cyklu trzech książek rozpoczętego "Z mgły zrodzonym" ma na wstępie autorskie ostrzeżenie by nie czytać jej bez uprzedniej lektury całej trylogii. Jest ono w pełni uzasadnione. Nowela zawiera mnóstwo informacji, które pozostawały tajemnicą w trylogii i ich przedwczesna znajomość psułaby przyjemność z czytania poprzednich tomów. Sanderson najwyraźniej postanowił zastosować w praktyce słynną recepturę filmową Hitchcocka, zakładającą w dobrym scenariuszu początkowe trzęsienie ziemi i następujący po nim stopniowy wzrost napięcia. Niestety nie do końca mu wyszło. Książka zaczyna się od sceny śmierci głównego bohatera i idzie dalej serwując wkrótce potem dialog z bogiem zaczynający się w przybliżeniu od słów "Niech to szlag, bóg naprawdę istnieje" i przechodzący następnie w bójkę i dłuższy dyskurs, w którym bóg okazuje się być fatalnym kłamcą. To wszystko dzieje się w pierwszym rozdziale części pierwszej i już wyobrażałem sobie, co też może zawierać pozostałych pięć części i 21 rozdziałów, ale okazało się, że momentami akcja nieco grzęźnie w teologiczno-filozoficznym bagnie. Sanderson starał się pisać zwięźle i często humorystycznie, ale trudno utrzymać tempo i żartobliwy ton w utworze, który pokazuje też szerszy obraz uniwersum wszystkich książek autora (Cosmere) i zamieszkujących je istot (najlepiej chyba określa je Eriksonowski termin Ascendenci). Jak ktoś się uprze na bogów to też może być.
Niewątpliwą zaletą tej książki jest możliwość lepszego ...