Rytm wojny. Część 2

“Nie ma cze­goś ta­kie­go jak uczci­wa walka, Ja­snah. Ni­gdy nie było. To okre­śle­nie jest kłam­stwem słu­żą­cym do narzu­ce­nia wyima­gi­no­wa­nego po­rząd­ku cze­muś cha­otycz­nemu. Dwaj męż­czyź­ni tego sa­me­go wzro­stu, w tym samym wieku i tak samo uzbro­jeni nie będą wal­czyć uczci­wie, bo jeden za­wsze bę­dzie miał prze­wagę wy­szko­le­nia, ta­len­tu lub zwy­kłego szczę­ścia.”

“Ufała mu. Prze­waż­nie. A on jej. Prze­waż­nie. Inne aspek­ty ich związ­ku były bar­dziej skom­pli­ko­wane.”

“Człowiek mógł się nie odzywać, jeśli nie chciał. Żadne prawo tego nie zakazywało. Teft znał kilku ludzi, którzy może powinni wypróbować takie podejście.”

“-Dla mnie tak nie będzie. Powiedziałeś mi , że będzie gorzej.
- Owszem, ale później będzie lepiej. I znowu gorzej. I lepiej. Takie jest życie i nie zamierzam cię okłamywać, mówiąc, że każdego dnia będzie słońce. Ale słońce powróci, a to coś zupełnie innego. To prawda. Obiecuje ci, Kaladinie: jeszcze nie raz będzie ci ciepło.”

“Nasza słabość nie czyni nas słabymi. Nasza słabość czyni nas silnymi. Bo musiałyśmy to dźwigać przez te wszystkie lata.”