Droga Królów

Uspokoję emocję,to coś napiszę"mądrzejszego"
Rewelacja.

Dowiedziałem się,że moje recenzje są"za krótkie",więcej tekstu jest na ostatniej stronie okładki.Trudno.

Książka przeraża swoją objętością,ale czyta się zadziwiająco dobrze,główne postaci rewelacyjnie przedstawione i od razu im się kibicuje.
Fantastycznie przedstawiony upór głównego bohatera,który poprzysiągł chronić towarzyszy niedoli.
Z drugiej strony-uczona skrywająca mroczną tajemnicę.
I wojna-być może decydująca o losie całego świata,fantastyczne stworzenia,zadziwiające rośliny.

Czytałam drugi raz. Wciągające całkowicie. Kocham ten cykl.

Nie rozumiem fenomenu tej książki.
Wiem,że to pierwszy tom z wielu i stanowi niejako wprowadzenie ale to lekka przesadza aby wprowadzać czytelnika przez ponad 900 stron.
Dla mnie Sanderson to niepospolity nudziarz.
Wszystkie tomy cyklu "Pieśń Lodu i Ognia" Martina przeczytałam jedna za drugą i byłam rozczarowana,że już koniec,że więcej nie ma.Od pierwszego tomu czyli "Gry o tron" czułam jakby mnie ktoś schwycił za gardło .Czytałam z zapartym tchem.Pochłaniałam wręcz tom za tomem.
"Drogę królów" przemęczyłam.Znudzona,zniechęcona odkładałam kilka razy.
Jak czytać coś co w ogóle nie wzbudza ciekawości?
Większość czytelników chwali bohaterów a ja jestem nimi rozczarowana bo są nijacy.
Kaladin najpierw jechał uwięziony,potem człapał w niewoli z mostem i jeszcze wracał wspomnieniami do przeszłości a wszystko było potwornie nudne .
Najciekawsze były epizody Dalinara bo reszta to tylko gadanie,gadanie i kupa bzdur.
Ile razy można pisać o skałopąkach i arcyburzach? Dostawałam mdłości od tego ględzenia.
Na drogę królów,książąt i całej reszty nie wybieram się za żadne skarby świata. Wypisuję się z tej bajki panie Sanderson.

Ta książka mnie poruszyła, przejęła do głębi i zmiażdżyła doszczętnie moje wszystkie wyobrażenia o tym jak powinna toczyć się opowieść. Zwykle czytając coś mam w zwyczaju myśleć o tym, co zdarzy się za chwilę. Czytając Drogę Królów miałam wrażenie, że jestem oszukiwana, bo każde moje przemyślenia okazywały się błędne (no dobra może nie każde, ale przynajmniej te najistotniejsze). Jestem tak poruszona i niezaspokojona, że wiem iż ten stan rzeczy nie zmieni się dopóki nie zacznę kolejnej części.
Nie wiem jakie licho mnie podkusiło, by zaczynać niedokończoną powieść i w dodatku tak dobrą. Ale wiem, że KONIECZNIE muszę ją dokończyć!!!
Kaladin, Dalinar, Shallan i Szeth to postacie tak barwne, ciekawe i co najważniejsze autentyczne. Nie są irytujące i czyta się ich przygody z OLBRZYMIĄ ciekawością.
Jestem zachwycona i polecam ją każdemu kto lubi przygodę, akcję i fantastykę.

Dobra kończę tę długaśną opinię i mówię jedno to FANTASTYCZNE, SUPER EKSTRA w ogóle!
Pozdrawiam i już nie zanudzam, bo zaraz zaczynam kolejną część :D