Lucyfer

Szukałam czegoś- co by mną wstrząsnęło, tytuł ,,LUCYFER’’ myślę O To Jest To- ale niestety tak nie do końca. Autorka oprócz zwykłego romansu, stara się wprowadzić tajemniczość, intrygę, wątek kryminalny i trochę jakby horroru. Tajemniczy dom- tajemnicza rodzina, - morderstwa, samobójstwa, no i te odgłosy, ciągłe kroki, gasnące światła, pojawiające się i ginące postacie, klątwa wisząca nad kobitami które związały się z facetami z rodu de Vincent. No i on LUCYFER, którego do momentu pojawienia się Juli, żadna kobieta nie umiała zatrzymać przy sobie na dłużej, żadnej nie umiał pokochać i zaufać. Historia sama w sobie jest dość ciekawa, czyta się szybko i dość przyjemnie, pomimo że wszystkiego można domyślić się już w połowie opowiadania, ale warto sięgnąć po Lucyfera.

Jestem wierną fanką twórczości Jennifer L. Armentrout, dlatego, kiedy w Polsce ukazuje się jej najnowsza książka, to od razu ją zapisuję, jako must read i nie ukrywam, że za każdym razem mam duże oczekiwania. W moim prywatnym zestawieniu Jej serie Lux czy Dark Elements są moimi ulubionymi i uważam je za najlepsze. Jak dla mnie najsłabiej wypadła książka Co przyniesie wieczności, którą uważam za mdłą, dość przewidywalną ze stereotypowymi bohaterami, w dodatku zawaloną zapychaczami – i przyznaję, że musiałam sobie odświeżyć jej recenzję, ponieważ nie pamiętałam, o czym była, tak więc, jak sami widzicie... słabo. Niemniej nie o tej książce tutaj będę pisać, a o najnowszej, która ukazała się nakładem wydawnictwa Filia, i jest nią Lucyfer.

„Gdzie go znalazłaś? – zapytała Julia. – Zamówiłaś go z katalogu pod tytułem Spełnienie fantazji?”.

Lucyfer otwiera nowy cykl pt. de Vincent, w którym główne role odgrywają trzej bracia o iście piekielnych przydomkach, Lucyfer, Demon i Diabeł, którzy są najbogatszymi kawalerami w Ameryce i skrywają wiele tajemnic. I jest też ONA – czyli piękna Julia, która nie ma grosza przy duszy. Niby nic nadzwyczajnego i dość stereotypowego prawda? Jednak nie chodzi tutaj o to, jak się oni prezentują wizualnie, czy też o ich status majątkowy. Dlatego, że tylko te dwa aspekty są dość banalnie opisane. Natomiast cała reszta, czyli ich myśli, to co wychodzi z ich ust, oraz to jak się zachowują w danej, sytuacji sprawiają, że potrafią przyciągną...

Z panią Armentrout to u mnie bywa różnie. Polubiłam ją za jej serię NA pisaną pod pseudonimem, by potem mocno się pogniewać za serię Lux i kosmicznych przystojniaków (oksymoron nie?).
Ale z Lucyferem wiązałam pewne nadzieje.
Mroczne nadzieje. Gęste jak luizjańskie bayou. Z wątkiem paranormalnym, ostre, namiętne i seksowne jak sam Lucyfer.
Tyle, że… Nie.

Sprawdziła się tylko część. Na tyle się sprawdziła, że źle nie było, książką po pokoju nie rzucałam, nie rzucałam też siarczystymi ognistymi na bohaterów.
Było mrocznie, było luizjańskie bayou i klimacik, ale ciekawy. Można było dowalić więcej opisów, więcej dreszczyku i zagadki, a tak jest to tknięte. Takie głaskanie kotka przez rękawiczkę trochę.
Książka ma ponad 450 stron, czyli pole do popisu szerokie, można tak zagęścić akcję, zrobić thriller paranormalny, albo wyglądający na taki, można ożywić bohaterów, spowodować, że będziemy tą Julią zakochującą się w demonicznym Lucienie a jednocześnie przeżywającą pewien horror w ‘nawiedzonym’ domu. Tyle, że autorka tego nie zrobiła. Nie wiem, może nawet nie miała takiego planu, ale dla mnie potraktowała dosłownie wszystko tak po łebkach.

W momentach gdzie już zaczynałam czuć dreszczyk, jak na ten przykład opowieść Lucienia o przeszłości rodziny, zaraz wprowadzany był ktoś trzeci przerywający scenę. I ani dreszczyku ani odpowiedzi na pytania.
Natomiast zagadka i rozwiązanie wszelkich tajemnic… Czy tylko ja wpadłam na to gdzieś w połowie? M...

Zbierałam się do zakupu powieści bardzo długo, za to przeczytałam w kilka godzin
Luciano pochodzi z rodu de Vincent, uchodzi za mężczyznę sukcesu razem ze swoimi braćmi. Pewnego dnia w ich domu dochodzi do tragedii i jest ona bardzo zagadkowa. Sprawy nie ułatwia pojawienie się Julii, pielęgniarki, która miała zająć się ich chorą siostrą. Kolejnym ciekawym aspektem jest to, że dom de Vincentów jest nawiedzony i dochodzi w nim do wielu niewyjaśnionych sytuacji.
Nasz główny bohater, Lucian od początku skradł moje serce i murem stałam za nim w wielu sytuacjach. Julia zaś jest kobietą z zasadami, które nasz przysłowiowy Lucyfer łamię i nie ma przez to wyrzutów sumienia.
Cała historia była wciągająca, nieprzewidywalna i przepełniona walką o to czego chcemy. Lucianowi cały czas jednak towarzyszyło powiedzenie ich prababki „Mężczyźni z rodu de Vincent mogą zakochać się tylko raz…”. W książce ogromne znaczenie ma rodzeństwo Luciana, czyli dwóch braci i siostra, którą zajmuje się Julia. Gabe jest moim zdaniem bardziej związany z bliźniakiem Maddie, przez co bardziej pokochałam go niż Deva. Nie mniej jednak ich przezwiska nie wzięły się z znikąd. To historia o Lucyferze, Diable i Demonie.
Jedynym problemem, który mnie nie dotyczył jest narracja trzecioosobowa. Wiem, że niektórzy za nią nie przepadają, jednak w tej powieści sprawdza się genialnie.
Pikanterii dodaje w powieści fakt, iż Lucian przed przyjazdem Julii zdążył ją poznać. A po jej pojawieniu się, nie moż...

Okładka przyciąga wzrok. Zamyślony mężczyzna z lekkim uśmiechem czaruje kolorem oczu i spojrzeniem. Ciemny kolor nadaje tajemniczości, a tytuł obiecuje sporo… emocji.
Co dostajemy w rzeczywistości?
Kilka godzin szybkiej opowieści niezbyt skomplikowanej, opartej w większości na dialogach. Rozpisanej do szybkiej lektury, ale czasami na tyle szybkiej, że można się zgubić i nie do końca wiedzieć, kto, kogo z kim i gdzie. Bohater może i ma rozmarzone spojrzenie, którym wodzi przez większość książki za swoją pielęgniarką, ale śmiem twierdzić, że okładka rozpala bardziej niż jego czyny. Czarny kolor faktycznie mroczny z lekkim przeniesieniem na opowieść, która dopiero pod koniec okazuje się tajemnicza i zaciekawia czymś innym niż wypełnione namiętnymi spojrzeniami sceny z udziałem głównych bohaterów.
Powiedziałabym, że zadowolenie uzależnione jest od potrzeb chwilowych. Jeśli poszukujemy czegoś do totalnego resetu, bez konieczności rozruszania szarych komórek, oczekujemy pięknego i młodego, boskiego ciała bohatera i obietnicy mrocznych przyjemności w postaci jego braci, to będzie dobrze.
Końcówka rozwiązuje jedynie sprawę związku bohaterów, tajemnica nadal unosi się nad śmiercią ojca rodziny. Jeden z braci musi zmierzyć się z ukrywaną przed nim tajemnicą. Drugi pokonać problemy z narzeczoną. W sumie brzmi ciekawie.
Ale czy na tyle aby skusić się na kolejne spotkanie z niewiarygodnie bogatą i zabójczo przystojną rodziną Amerykanów?
Tak, chyba tak.

Tego potrzebowałam, ta książka to był strzał w dziesiątkę na czas weekendu. Żadna z niej lektura wysokich lotów, ale doskonała na "chwilę odpoczynku umysłu". Lekka i przyjemna.

Julia Hughes- pielęgniarka, która postanawia zmienić swoje życie i to dość drastycznie. Upojona winem aplikuje na stanowisko opiekuna osoby niepełnosprawnej, nie zna dokładnego adresu, nie zna nazwiska pracodawcy, wie jednak, że pieniądze są kosmiczne a warunki kuszące... Po kilku dniach dostaje tę pracę i od tej chwili wszystko wywraca się do góry nogami.
Lucian de Vincent.. jeden z trzech braci - obrzydliwie bogaty,przystojny, niedostępny, brylujący na pierwszych stronach gazet wśród skandali.. jeden z pracodawców Julii...
Zagadki, tajemnice z przeszłości, to wszystko znajduje się za zamkniętymi drzwiami posiadłości de Vincentów.
Krok po kroku, kartka za kartką ciekawość rośnie. Lekka prosta i przyjemna :)

Z początku myślałam, że będzie więcej wątku kryminalnego, tej tajemnicy. Niestety im dalej, tym bardziej przekonywałam się, że skupimy się najbardziej na wątku Luciana i Julii.
Nie mogę powiedzieć, że źle się czytało, albo że jestem zawiedziona, ale ogólnie odczuwam niedosyt. Dlatego też odjęłam książkę uważam tylko za "bardzo dobrą". Przydałoby się więcej odpowiedzi niż pytań. Chociaż nie powiem, punktowi kulminacyjnemu nie mam niczego do zarzucenia.
Co prawda wiele rzeczy było wręcz oczywiste i czasem bolałam nad głupotą głównej bohaterki. Niemniej podobało mi się.
Lubię styl pisania tej autorki.