Morderca znad Green River

Często w reportażach true crime boli mnie niewielka wzmianka o ofiarach, które przez to wydają się być potraktowane przedmiotowo. Na szczęście Ann Rule rozumiała ten problem. Jej dwudziesta trzecia książka w karierze autorki reportaży true crime jest dedykowana ofiarom mordercy znad Green River, który grasował w okolicach Seattle przede wszystkim w latach 1982-1984. I to właśnie ofiary odgrywają tu dużą rolę. Było ich aż 48, ale dla każdej z nich jest tutaj miejsce – życie każdej zostało opisane, ich historia, to, z jakiej rodziny pochodziły i co sprawiło, że akurat wtedy znalazły się na ulicy. Bo duża część z nich to były prostytutki, młode dziewczyny, które już na początku życia mocno się w nim pogubiły… Jednak nie tylko, były też młode matki czy kobiety pracujące legalnie, które po prostu pojawiły się w złym miejscu i złym czasie… Postać mordercy, Gary’ego Ridgway’a oczywiście też jest przedstawiona, jednak na tyle oszczędnie, by wiadome było, że nie on jest tu ważny. Jego portret psychologiczny oddany został dobrze i zrozumiale, ale krótko. No i jeszcze śledztwo, druga bardzo szczegółowo opisana część tej historii. Śledztwo, które trwało 22 lata! Śledztwo, które pochłonęło masę czasu, pieniędzy i energii, i które w końcu rozwiązane zostało dzięki postępowi techniki. Ann Rule stworzyła solidny, rzetelny reportaż o ofiarach i śledztwie w sprawie morderstw Gary’ego Ridgway’a, mężczyzny, na którego nikt nigdy nie zwracał uwagi… Nie jest to lektura łatwa, jednak na pewno ...

Seryjni mordercy kojarzą mi się nierozerwalnie ze Stanami Zjednoczonymi. Oczywiście mamy różnych zwyrodnialców w Europie, jednak chyba w naszej mentalności nie leży gloryfikowanie ich i czynienie ich elementami popkultury, choć niestety zaczyna to powoli i u nas iść w tę stronę. Mimo wszystko jakoś we współczesnych czasach w Europie trudno mi sobie wyobrazić mężczyznę bezkarnie mordującego ponad dekadę i mającego na koncie dziesiątki ofiar. Ile takich przypadków jest za oceanem, nie trzeba nikomu przypominać.

"Morderca znad Green River" to kolejna książka Ann Rule wydana u nas i w zasadzie nie wiem, co o niej myśleć. Historia Teda Bundy'ego była mocno osobista i w tej pozycji autorka też próbowała wręcz za wszelką cenę skrzyżować własne losy z następnym seryjnym. Nie wykluczam tego, że go spotkała skoro mieszkali w jednym mieście, z drugiej strony to wciąż nie mała wioska, w której wszyscy się znają.

Przedstawienie historii Green River Killera było dość chaotyczne, brakowało w nim konsekwencji. Jednak wolę bardziej jednolitą opowieść - albo zaczętą od końca i stopniowo tłumaczoną jakby w ramach procesu, albo chronologiczną. Mieszanie tego nie wpływa pozytywnie na odbiór tekstu, a przy tylu detalach skupienie jest niezwykle ważne.

Po raz kolejny autorka starała się nakreślić też obraz ofiar, ale w tej książce zupełnie jej to nie wyszło. Takie suche przytaczanie nazwisk i wieku nie jest w moim odczuciu oddaniem im hołdu, to tylko encyklopedycz...

Seryjny morderca. 49 kobiet.

To już drugi reportaż Ann Rule, który miałam okazję przeczytać. Właściwie chciałam napisać „miałam przyjemność przeczytać”, bo autorka ma naprawdę dobre pióro, ale czy można czerpać przyjemność czytając o cierpieniu?

To było mocne. Nie mieści mi się w głowie historia ZGR. Nawet nie bardzo potrafię o tym pisać, bo mnie się wydaje to nierzeczywiste. Ja wiem, że reportaż to fakty, ale chyba mój mózg jakoś broni się przed przyjęciem okrutnej i przygnębiającej prawdy. Szczególnie kiedy widzę zdjęcia Garego Ridgwaya - wyglądał tak sympatycznie przecież…

Przeczytajcie. Warto! Autorka nie dość, że się przyłożyła do zbierania materiałów, to - tak jak w swojej książce o Bundym - nie ocenia, nie wyraża swojego zdania, pokazuje nam po prostu coś, czego nie chcielibyśmy widzieć.

★ Niestety kolejny raz stwierdzam, że więcej wyniosłabym z 20 minutowego filmu na Youtube, niż 600 stronnicowej książki. Zawiodła tu przede wszystkim forma, przez którą nie wyniosłam z niej prawie żadnych interesujących mnie informacji. Dla uproszczenia recenzji podzieliłam książkę na trzy części:

★ Pierwsza część to historie ofiar, opisy ich życia i tego, jak zginęły - jest ich bardzo dużo i praktycznie wszystkie są do siebie zbliżone, więc w moim przypadku były ignorowane, tzn. leciały sobie gdzieś w tle, ale się na nich nie skupiałam. Nie wiem, dlaczego osoba autorska zdecydowała się dać je na sam początek, zamiast na koniec (dla osób, które by to ciekawiło). Nie rozumiem też, dlaczego wplotła między nie sytuacje z życia mordercy - bo nie dało się ich zapamiętać przez to, że były wymieszane właśnie z tymi historiami.

★ Druga część również zginęła gdzieś w mojej pamięci, bo była o innym mordercy, który mordował w tej okolicy w podobnym czasie. Niektórych pewnie to zaciekawi, ale dla mnie było zbędne. Jeśli sięgam po książkę o Garym Ridgway'u, to raczej nie obchodzi mnie jakiś inny przestępca z tej samej okolicy.

★ Trzecia część jako jedyna chyba w 100% skupiła się na tytułowym mordercy, jego schwytaniu, więzieniu i wyroku, ale przez to, że książka do tego momentu mi się już znudziła - nie zapamiętałam wiele.

★ Z takich mniejszych rzeczy, które mi przeszkadzały, to porównywanie tej sprawy do sprawy Teda Bundy'ego i wspominanie, że oso...