Pancerne serce

Czytam wszystkie pozycje Jo Nesbo, które wpadną w moje ręce i uwielbiam jego pióro. Ale odnoszę wrażenie, że w tym tomie za dużo jest wątków, osób, poszlak, wskazówek i egzotycznych miejsc. Oczywiście cały czas coś się dzieje, giną kolejne osoby, brak podejrzanych i motywów a emocje buzują. Pierwszy raz spotkałam się z " jabłkiem Leopolda", którego działanie jest przerażające. I mam wrażenie , że w cyklu o Harrym Hole więcej było tym razem Mikaela Bellmana. A że nie lubię karierowiczów tak więc nie wzbudził we mnie pozytywnych wrażeń. Książka słabsza od poprzednich ale to nadal Nesbo i szukam kolejnego tomu.

'' W dniu w którym się obudzisz i na świecie będzie panował pokój, możesz mieć pewność że już się nie obudziłeś Harry ''

Odnotowuję u siebie ostatnio jakieś dziwne '' zmęczenie materiału '' i zdecydowanie zmniejszoną tolerancję na literaturę z gatunku kryminał, sensacja, thriller . Zwłaszcza jeśli chodzi o warstwy obyczajowe w książkach z tego gatunku, chociaż i w warstwach kryminalnych również coraz częściej mam wrażenie że cokolwiek bym nie czytała, to wszystko już gdzieś było . Mimo że autorzy bardzo się starają , dwojąc się i trojąc, wymyślić coraz to bardziej dziwaczne sposoby odbierania bliźnim życia.

Po dość długiej przerwie postanowiłam znowu wrócić do pisarstwa pana Nesbø i zobaczyć co słychać u wielkiego i ciałem i policyjną duszą, Harrego Hole. A słychać właściwie niewiele nowego . Harry nadal niezniszczalny . Pomimo niedosypiania i nadużywania , nadal umysł policyjny ostry jak brzytwa, a i ciało mimo coraz większej ilości ran i blizn wydaje się być w super kondycji . W życiu osobistym naszego supermena też bez większych zmian , kobiety znowu włażą mu do wyra , niektóre nawet dość nachalnie, a Hole niby to się broni, niby nie chce , no bo przecież Rakel i Oleg, ale robi to wszystko jakoś tak mało przekonująco. Bardziej mu chyba bliższa zasada, że jak kobieta chce to jej się nie odmawia :). Trochę sobie ironizuję w tej opinii, ale jakoś tak nie mogę wpaść w świat który kreuje mi autor . Wręcz miejscami miałabym ochotę powtórzyć za jednym z kol...

CYKL: "HARRY HOLE" (TOM 8)

Ponad pół roku kazałam Jo Nesbø czekać na to aż zabiorę się za kontynuowanie serii z detektywem Harrym Hole. Nie było mi po drodze z tym bohaterem, głównie przez porażki wcześniejszych tomów - nie licząc dawno przeczytanej papierowej wersji pamiętnego "Pierwszego śniegu". Ten tom czyta Pan Bonaszewski - "stety i niestety", gdyż nie słucha się go dobrze, ale z pewnością lepiej od Pana Falany, który czytał niektóre tomy tej serii.

Jeśli chodzi o fabułę ósmego tomu, poznajemy dalszy ciąg przygód detektywa Hole, które nastąpiły po wydarzeniach z siódmego tomu. Hole jest zrezygnowany, co w sumie nie dziwi bo od pierwszego tomu jawi mi się on na zrezygnowanego detektywa z problemem uzależnienia od alkoholu. Teraz dochodzi do tego jeszcze opium... Cóż, nasz bohater ma dość pracy w norweskiej policji i wyjeżdża do Chin, gdzie oddaje się narkotykowemu upojeniu opium. Pech chce, że jego dawni koledzy z policji potrzebują go do wyjaśnienia serii zagadkowych morderstw kobiet. Nie jest mu to na rękę, ale przyjmuje zlecenie. W tym momencie następuje szereg różnych wydarzeń, jednych bardziej przybliżających do rozwiązania zagadki kryminalnej, innych natomiast oddalających od szczęśliwego zakończenia. Jakie to wydarzenia należy dowiedzieć się z lektury tej książki.

Według mnie jest to dość nierówny kryminał. Z jednej strony otrzymujemy dość interesującą sprawę tajemniczych morders...