Południowe sztormy

,,Czasami ktoś musi nas pchnąć, abyśmy przypomnieli sobie, że wciąż jesteśmy w ruchu.''

Życie Kennedy Lost wywraca się do góry nogami, gdy mąż oświadcza jej że to koniec i sugeruje kobiecie aby ułożyła sobie życie gdzieś indziej. Załamana Kennedy szuka pocieszenia u swojej siostry lecz ta daje jej dużo więcej.
Oferuję kobiecie swój domek w malowniczym miasteczku Havenbarrow. To tu Kennedy czuję że jej życie zaczyna się od nowa, że jeszcze wszystko może się ułożyć. Natura, małomiasteczkowość to jest to czego w tej chwili potrzebuje.

,,Każdy dzień to nowa okazja, by spróbować jeszcze raz''

Jednak jak wiadomo nic nie jest takie piękne jak się wydawać by mogło, bo są pewne rzeczy które przeszkadzają kobiecie. Wścibscy mieszkańcy którzy chcieliby wejść do jej domu i dowiedzieć się więcej o jej życiu. I on Jax gburowaty, humorzasty ale za to przystojny facet który w dość nieprzyjemny sposób każe opuścić jej teren jego posiadłości. Ale najgorsze w tym wszystkim są sztormy, które powodują że serce kobiety zamiera i wypełnia je niepokój.
Ale może okaże się że Kennedy i Pan gburowaty mają coś wspólnego.
Czy sztorm może połączyć dwoje ludzi?

,,Czasami niezależnie od tego, jak bardzo chcesz walczyć, obezwładniają cię lęki i zrobisz wszystko, byś nie musiał się z nimi konfrontować ''

Uffff…. Co to była za książka….
Autorka tak zagrałam czytelnikowi na emocjach że łzy same Cisną się do oczu.
Miłość, ból, radość i strach ...

Zapewne znana jest wam twórczość Brittainy C. Cherry ja się przyznaje, że do nie dawna jeszcze nie czytałam nic tej autorki 🙆🏻‍♀️ W październiku miałam okazję przeczytać najnowszą powieść autorki "Południowe sztormy", która rozpoczyna serię Kompas i tak początkowo zastanawiałam się skąd się wzięły te wszystkie zachwyty nad twórczością autorki 😅

Będąc w połowie książki miałam mieszane uczucia do niej, ale znikały one wraz z rozwojem akcji. Początek historii o Kennedy i Jaxie był bardzo spokojny. Kobiecie rozpada się małżeństwo, przepełniona smutkiem, jedzie do siostry, która udostępnia jej domek w małym i spokojnym miasteczku. I to tu postara się zacząć wszystko od nowa. Pewnego dnia Kennedy trafia na bardzo humorzastego mężczyznę, z którym jak się okazało mają więcej wspólnego, niż by jej się wydawało.

"Południowe sztormy" okazały się być bardzo emocjonalne. Autorka świetnie wykreowała swoich bohaterów, którzy bardzo różnili się charakterami, ale mimo to udało im się nawiązać nić porozumienia. Emocje, które towarzyszyły Kennedy i Jaxowi czyli ból i smutek, a momentami szczęście, przechodziły na czytelnika. Obydwoje musieli przejść przez długą i wyboistą drogę, aby zaakceptować wszystko co zrzucało na nich życie, ale najważniejsze jest aby mieć kogoś koło siebie, aby móc porozmawiać albo nawet pomilczeć. We dwoje zawsze jest łatwiej.
Zaciekawił mnie lekki i przyjemny styl pisania autorki, dlatego z ciekawości sięgnę jeszcze kiedyś po jakaś ksią...

Sztormy są nieuniknionym elementem życia każdego z nas. Choć różnie nazywane- przeszkodami, burzami, problemami, potknięciami, to mają jedną wspólną cechę- zaburzają w miarę poukładane i szczęśliwe losy, wystawiając ludzi na kolejne próby. Lecz najważniejszym elementem takich zawirowań jest wsparcie- ktoś, kto poda pomocną dłoń, podtrzyma, gdy sytuacja tego wymaga, zaoferuje tylko i aż swoje towarzystwo. Bowiem drugi człowiek gotów do pomocy to coś bezcennego, co należy docenić, bo wbrew pozorom nie zdarza się często.

Kennedy nie może zaliczyć swojego małżeństwa do udanych, co jedynie potwierdza fakt nieprzyjemnego rozstania. Ukojenia szuka u starszej siostry, bowiem tylko ona została jej na świecie. Kennedy z sukcesem opublikowała już kilka książek, niestety z uwagi na wszystkie wydarzenia w jej życiu, obecnie cierpi na blokadę twórczą i nie ma najmniejszych szans, by cokolwiek napisała. Traumatyczne wydarzenia z przeszłości odebrały jej całą radość życia, do tego zmaga się z atakami paniki i nieustannym smutkiem. Nie wierzy, że życie ma dla niej w zanadrzu dobre niespodzianki, a tym bardziej takie ukryte w Havenbarrow.

Jax jest doskonale znanym członkiem miejscowej społeczności. Niestety nie daje się poznać z najlepszej strony. Swoja gburowatością i oschłym podejściem do ludzi zdecydowanie odpycha każdego, kto chciałby nawiązać z nim kontakt. Jego ojciec w ciężkim stanie znajduje się w domu opieki, brat robi oszałamiającą karierę w Chicago, a on pro...

Małżeństwo Kennedy Lost się rozpada, a właściwie jej mąż ostatecznie je kończy i sugeruje kobiecie, że powinna ułożyć sobie życie gdzie indziej. Załamana i zagubiona Kennedy ucieka do swojej siostry oraz jej męża z nadzieją, że będzie mogła u nich zamieszkać.
Siostra oferuje jej znacznie więcej. Udostępnia Kennedy własny domek w uroczym miasteczku Havenbarrow. Dla kobiety to prawdziwy nowy początek. Niemal natychmiast się przekonuje, że natura i małomiasteczkowy klimat są dokładnie tym, czego potrzebuje. Jednak szybko pojawiają się rysy na tym sielskim obrazku. Pierwszą jest humorzasty, chociaż niewątpliwie bardzo przystojny facet, który w nieprzyjemny sposób nakazuje Kennedy opuścić teren jego posiadłości. Drugą stanowią niezwykle namolni mieszkańcy, którzy koniecznie chcą zajrzeć do domu Kennedy i dowiedzieć się czegoś o jej życiu. Ale najgorsze są sztormy, które powodują, że serce Kennedy znowu napełnia się niepokojem. Może się okazać, że ona i Pan Charakterek mają ze sobą więcej wspólnego, niż sądzą. Sztormy, które lepiej przeczekać we dwoje.

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, chociaż ostatnim razem naprawdę dawno temu czytałam książkę spod jej pióra. "Południowe sztormy" rozpoczynają nową serię #kompas, do sięgnięcia po tą książkę zachęcił mnie intrygujący opis oraz fakt, że uwielbiam stylistykę w jakiej porusza się autorka, język jakim się posługuje w powieściach jest niezwykle lekki w odbiorze, co przekłada się na przyjemność i szybkość ...

🥰Recenzja🥰

Premiera 29.09.2022

„Południowe sztormy” –Brittainy C. Cherry

Książka ta jest tak intrygująca w swoim pięknie i rozpaczy, że nawet na sekundę nie mogłam się od niej oderwać. Złamała moje serce miliony razy i tyle samo je odbudowała.

Kennedy wiele przeszyła i ciągle się o coś obwinia. Traci przy tym zmysły i mocno wszystko przeżywa. A u najbliższej sobie osoby, zamiast szukać pocieszenia i zrozumienia to dostaje tylko odtrącenie. Załamana i niezrozumiana ucieka do siostry u której powoli dochodzi do siebie. Nadal walczy ze swoimi traumami, czasem są takie mocne, że traci kontakt z rzeczywistością. Ale gdy poznaje przyjaciela wszystko się zmienia. Znowu zaczyna żyć i kochać. Daje jej to siłę na dalsze plany. Ta kobieta przeżyła wiele złego, ale nadal stara się być silna i odważna. Pragnie głośno się śmiać, nie zwracać uwagi na wścibskich mieszkańców i ich niestosowne uwagi, pragnie znowu tańczyć w deszczu, bo po nim zawsze wychodzi słońce.

Pan Charakterek również nie miał łatwego życia. Ciągłe poniżanie i poczucie odrzucenia odbiło piętno na jego życiu. Czuł nie niewidzialny, ale były dwie osoby które rozświetlały jego mrok i zawsze stały za nim murem. Były światłem w tym złym świecie. Niestety nic nie trwa wiecznie i czasem nawet one mają swój koniec. Po wielu latach nadal ma poczucie pustki, ale jak myśli, już udało mu się z nią uporać. Z zewnątrz dupek, cham i niezbyt przyjazny facet, w głębi duszy zlękniony chłopc...

Kennedy po traumatycznych przeżyciach nie potrafi sobie poradzić. Mąż, który powinien być dla niej wsparciem, nie tylko nim nie jest, ale ciągle ją upomina, że minęło już tyle czasu, że powinna się pozbierać. Ona jednak nie potrafi, nadal wybucha płaczem w najmniej odpowiednich momentach (oczywiście według niego), ma napady paniki, z którymi sobie nie radzi. Kiedy podczas bardzo ważnej dla niego kolacji, Kennedy zaczyna płakać, on ma dość. Po powrocie do domu i wygarnięciu co o tym wszystkim myśli, każe jej się po prostu wyprowadzić.
Kobieta udaje się do siostry, która nie tylko przyjmuje ją z otwartymi rękami, ale również ma pewien pomysł. Kennedy otrzymuje domek w małej miejscowości i możliwość na nowy początek. Wtedy jeszcze nie wie, jak wiele to miejsce zmieni w jej życiu, że spotka tam przyjaciela z dziecięcych lat. Kogo? Czy odnowią znajomość sprzed lat? Czy Kennedy uda się zacząć wszystko od nowa? Czy poradzi sobie z ogromną stratą, z tym, co przeżyła?

Książka zdecydowanie mi się podobała. Wciągnęła mnie praktycznie od pierwszych stron i nie pozwoliła się od siebie oderwać aż do samego końca. Podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji, wszystko przeżywałam razem z bohaterami. Akcja dość sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które potrafiły mnie zaskoczyć.

Główną bohaterką jest Kennedy, kobieta po przejściach i to niemałych. To, co się stało, załamało ją i się nie dziwię, sama podejrzewam, że bym się nie podniosła po czymś takim. Z jednej str...

Dwa złamane serca na drodze do uzdrowienia

„Kiedy ktoś sprawia, że czujesz się słaba, zrób coś, przez co poczujesz się silna”.

To piękna historia skupiająca się wokół Kennedy, która doświadczyła druzgocącej straty córki, po której nastąpił natychmiastowy upadek jej i tak już rozpadającego się małżeństwa. Cierpiąca na zespół stresu pourazowego i przytłaczający smutek Kennedy próbuje pozbierać się po kawałku, przebywając w domu swojej siostry. Jej nowi sąsiedzi to siostry bliźniaczki, ekscentryczny 80-latek i gburowaty mężczyzna, który oskarża Kennedy o wtargnięcie na jego posesję.

Pan Gburowaty okazuje się najlepszym przyjacielem Kennedy na letnim obozie, już dorosłym i niosącym własny bagaż. Słodkie wspomnienia z ich przeszłości i rozwijający się romans w teraźniejszości są urocze.

Uwielbiam przyjaźń między Jaxem i Kennedy. Jakże byli dla siebie idealni. Jako dzieci i jako dorośli.

„Był tam.
Chłopiec, którego niegdyś znałam, wciąż żył we wnętrzu tego mężczyzny ze stali.
A wszystko, czego pragnęłam, to to, by wyszedł i pobawił się ze mną nieco dłużej”.

To romans, który natychmiast wciąga cię w historię, a początek jest tak łamiący serce pod pewnymi względami, że chcesz po prostu przytulić i pocieszyć postacie. Opowieść o pokonywaniu przeciwności losu. Spodobałaby się czytelnikom szukającym powolnego, małomiasteczkowego romansu. 💙

Świetna książka, była naprawdę poruszająca i dość smutna, się uważam że została skierowana uwaga na ważne problemy i cieszę się, że zostały poruszone. Ataki paniki, obwinianie się i nadmierne myślenie o wszystkim to coś co dotyczy nas na każdym kroku, piękne jest to że, zostało podkreślone to iż w walce ze swoimi demonami potrzebujemy terapeuty i najbliższej nam osoby, która nam pomoże. Polecam!!