Prince Polonia

Lata 80 w Polsce, realia życia w ostatniej dekadzie PRL-u. Młodzi ludzie, którzy mieli dużo odwagi żeby coś zrobić ze swoim życiem, żeby nie powielać tej nędznej egzystencji, w tym czasie wielu Polaków.

Przemyt towarów z całego świata, w tamtych czasach były to towary luksusowe, poza zasięgiem zwykłego człowieka. Dla mnie osobiście to wspomnienie z czasów, mojej młodości, pierwsze miłości, pierwsze życiowe ważne decyzje.
Dziś młody człowiek czytając tą książkę, powiedział by, że te czasy to jak z ery dinozaurów. Dla mnie to literatura faktu, ludzkie historie, podróże.
Tak myślę, że ta książka powinna być jako lektura obowiązkowa w szkołach średnich.

Jedno słowo: hipsteriada. Od kilku dobrych lat trwa moda na peerelowską nostalgię i gdyby nie to, Cegielski chyba by tej książki nie napisał. Spodziewałem się raczej osobistej podróży, przygody wspomnień, odrobiny autentyczności, a zamiast tego dostałem opowieść tak mniej więcej wyrafinowaną jak zegarek firmy Sanyo. Nawet ta Azja, jej egzotyka i inność w stosunku do betonowej Polski - nawet to mnie nie potrafiło jakoś szczególnie zaczarować. Książka trochę na siłę. Wydaje mi się, że powstała ot tak, żeby powstać. A może chodzi o to, że Stonesi zaczęli wymierać i wszystko jest jakieś takie chujowe po prostu?

Fajnie było przenieść się do lat 80 dzięki książce Prince Polonia.Były to czasy mojego dzieciństwa,trochę inaczej pamiętam te czasy niż opisuje autor.Cieszę się że miałam możliwość poznać też inne strony czasów prl -owskich.Zabawne anegdoty umilały czas podczas czytania .Książka to wehikuł czasu ,może przenieść cię w odległe czasy kiedy tylko chcesz.
Książkę odebrałam za punkty z portalu czytampierwszy

Są osoby, które uwielbiają wspominać dawne czasy, pomimo że brakowało wszystkiego, to ludzie byli dla siebie mili i pomocni, zdecydowanie przeszłość różni się od teraźniejszości, ale pomimo tego, że w naszym kraju nie było idealnie były miejsca, w których było jeszcze gorzej.
Radek i Janek marzą o dużych pieniądzach więc lecą do Indii, żeby sprzedać rzeczy, które ze sobą zabrali, między innymi sprzęt elektroniczny i whisky, myślą, że będzie to fajna przygoda, ale gdy są już na miejscu, dopada ich straszny upał i marzą o powrocie do ojczyzny. Mężczyźni na nocleg trafiają do hotelu Relax i już na drugi dzień cały sprzęt po długim targowaniu sprzedają właścicielowi hotelu, w którym się zatrzymali, chłopakom wydaje się, że wygrali los na loterii, dobrze im poszło i mają sporo pieniędzy, ale nie wiedzą, że prawdziwe przygody dopiero przed nimi.
Książka wciągnęła mnie już od samego początku, chyba dlatego, że nigdy podobnej historii nie czytałam, ale wraz z każdą stroną mój entuzjazm malał, przygody chłopaków może nie były nudne, ale czytałam je bardzo długo, nie mogłam w ogóle skupić się na treści. Targowanie o sprzęt było naprawdę śmieszne, mężczyźni obrażali się wzajemnie, ale tak naprawdę był to element ich pieniężnej przepychanki, dalej już nie było takich momentów, całość jest jednak przygnębiająca.
Najwyraźniej jestem za młoda na taką lekturę, bo ktoś, kto żył w tamtych czasach, poczuje nostalgię, czytając tę książkę, przypomni sobie te trudne czasy i będzie...

Należę do grona tych osób, które urodziły się w latach 90. Dlatego też czasy PRL’u znam jedynie z opowieści, książek czy zdjęć.

Zaciekawiła mnie powieść Prince Polonia, właśnie z tego względu, by zagłębić się w wiedzę o tamtych czasach. Czasach które niosły ze sobą wiele tajemnic, wiele ciekawych historii czy sytuacji.

Wszystko zaczyna się w latach 80. Akcja powieści rozpoczyna się w 1987 roku, w Indiach, poznajemy tam dwóch młodych studentów, którzy zajmują się przemycaniem towarów - Janka i Radka. Jest to dla nich sposób na lepsze życie, na odkrycie '' nowego '', wyrwanie się ze szponów komunizmu, który wówczas panuje w Polsce i nie wróży dobrej przyszłości dla młodych ludzi, natomiast Indie, czy Singapur są czymś całkowicie innym i nowym, w szczególności właśnie Singapur. W kolejnych częściach książki poznajemy bohaterów '' od podszewki '', co ułatwia nam zrozumienie całej historii i powody dla których cała historia jest wielowątkowa i rozgrywa się we wielu krajach globu. Powieść jest napisana charakterystycznym językiem, co może ułatwić, jak również utrudnić czytelnikowi dotarcie do kolejnych informacji na temat losów bohaterów. Prince Polonia, to opowieść o pogoni za lepszym, nowoczesnym życiem.

Książka godna polecenia. Spodoba się każdemu, a czas na nią poświęcony zdecydowanie nie można określić zmarnowanym.

Zasłużona maksymalna skala ocen! 😊

Cieszę się, że mogłam przeczytać książkę Maxa Cegielskiego „Prince Polonia”. Doceniam to, że autor opisał tamte lata, jak wyglądała Polska, jakie były w niej perspektywy. Daje to możliwość młodszym pokoleniom dowiedzieć się jak inne czasy były kiedyś, z jakimi problemami borykało się młode pokolenie i nie tylko. Historia głównych bohaterów toczy się w kilku krajach, szczegółowe opisy powodują, że wszystko wydaje nam się prawdziwe, opisane oczami osoby która widziała te miejsca, tych ludzi i to życie. Historia zaczyna się w naszym kraju i w nim kończy. Wszystko co pomiędzy jest szukaniem startu do lepszej przyszłości. Lata 80-te to czas biedy, pustych półek w sklepach, kolejek, kartek na żywność, brak perspektyw na swoje mieszkanie. Chłopacy wyjechali do Indii, Singapuru, NRD i zajmowali się przemytem. Czas rywalizacji, strachu, stresu, często fatalnych warunków jak również innych obyczajów, kultury, nowoczesności i zacofania. Książka nie jest prosto i lekko napisana, zmusza czytelnika do większej koncentracji i uwagi. Na pewno wymaga większego skupienia, aby zrozumieć fabułę. Z biegiem czytania coraz lepiej rozumiemy historię bohaterów, ich rozumowanie, co nimi kieruje. Jak lata młodzieńcze odbijają się na ich życiu i ciągną się za nimi. Polecam przeczytać książkę i przenieść się w lata PRL-u. Pamiętam te czasy.
Moniczkasia

Z tą książką wybierzemy się na podróż w czasie. W czasie, w którym wszystkiego brakowało, w szalone lata 80.
Polska, szaro, buro, puste sklepy. Młodzież tęskniąca za lepszym życiem. Janek i Radek nie chcą siedzieć biernie i postanawiają wziąć sprawy we własne ręce. Nie widzą dla siebie przyszłości w ojczystym kraju. Ruszają w świat. Zaczynają od drobnego przemytu z NRD. Potem Budapeszt, Stambuł, Singapur. Szmuglują magnetowidy, a potem złoto.
Jest jeszcze ona, ich wspólna wielka miłość. Magda. Dziewczyna wyjeżdża z ojcem na placówkę do Indii. Czy po latach uda im się odnaleźć?
Miło było przenieść się do lat mojego dzieciństwa. Przypomnieć sobie jak było kiedyś i docenić to co jest teraz. Ciekawa lektura warta przeczytania:)

Intrygujące spojrzenie na życie młodych ludzi w czasach PRL-u. Max Cegielski zapoznaje nas z historią Radka i Janka, którzy z różnych powodów decydują się na zostanie przemytnikami w Indiach. Radek do Indii udaje się przez dawną miłość, a Janek liczy na szybki i duży zarobek. W każdym razie obaj nie mają złudzeń co do możliwości szybkiego zarobku w kraju. Zaczynają coraz bardziej igrać z losem pozornie przekonani o swojej nieuchwytności. Jednak rząd Indii postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i przestać przymykać oczy na wyczyny polskich przemytników, których w tamtym czasie było wielu. Jeden z chłopaków skończy w więzieniu, a drugi będzie próbował mu pomóc się stamtąd wydostać, lecz czy jest to możliwe? A co z pieniędzmi, które zarobili?

***

Autor podkreśla, że jego książka stanowi fikcję, jednak uważam, że w interesujący sposób przybliża nam te trudne czasy, jakie stanowiły ostatnie lata komunizmu i czas przemian politycznych. Historia dwojga przemytników wciąga bez reszty, a ich sposoby na przemyt dla osób wychowujących się w czasach obecnych wydają się wręcz śmieszne. Jednak trzeba przyznać, że to były zupełnie inne czasy, w których do wielu rzeczy ludzie nie mieli dostępu, a nie tak jak obecnie, kiedy wręcz jesteśmy zalewani elektroniką, błyskotkami i ubraniami spoza granicy.

Niejednokrotnie śmiałam się podczas czytania tej książki, ale także czułam chwile zgrozy. Max Cegielski ma niesamowity sposób pisania ...

Do książki „Prince Polonia” mam dość osobisty stosunek. Dlaczego? Bo za jej sprawą przeżyłam nie tylko podróż do czasów swojej młodości, ale również do Azji, którą uwielbiam.

Już początkowy rozdział przeniósł mnie do Delhi w Indiach, które mimo upływu ponad dwudziestu lat niewiele się zmieniły i moje odczucia przy pierwszym zetknięciu z tym krajem były identyczne jak głównych bohaterów, Radzia i Jana w roku 1987. Zewsząd atakująca gorąca wilgoć, nachalni tubylcy i wszechobecne śmieci. Rozsypujący się autobus spod lotniska i pokój hotelowy z dziurą w ścianie, przez którą można było wyjrzeć wprost na ulicę. O tak, poczułam się jakbym ponowie tam była.

Również dalsza historia związana z wyjazdami do NRD, początkami handlu i przemytu na większą skalę, budzi wspomnienia tych szczególnych czasów. Nasi bohaterowie, młodzi, ambitni, złaknieni łatwego zarobku, często bagatelizujący ryzyko łapią szansę, która się przed nimi rysuje.

Historia opowiadana jest z dwóch perspektyw, Janka, bardziej przebojowego i Radzia podążającego za przyjacielem. Ich wersje nie zawsze są zgodne, a ich przyjaźń zostaje wystawiona na próbę. I jak to często bywa wiele dzieje się przez miłość do kobiety i za jej sprawą.

Myślę, że klimat powieści szczególnie poczują osoby, które podobnie jak ja żyły w tych dynamicznych czasach i przyglądały się dokonującym się zmianom. Dla młodszego pokolenia moim zdaniem jest to znakomita ...

Szalone lata 80. i jeszcze bardziej szalony sposób na zarobienie dolarów. Wraz z dwójką przyjaciół ze Szczecina trafiamy do Indii, niemal czując ich upalny klimat i uderzające zewsząd zapachy, kolory. To tutaj chłopcy trafiają na nową fuchę - będą szmuglować sprzęt video, który jest pożądanym towarem w tym kraju. Poznajemy tutejszą kulturę i szarą strefę oraz karierę naszych bohaterów, przewożących najpierw vcr-y, a później złoto. Świetnie napisana historia, w której oprócz Indii, przyjdzie nam również powspominać trochę PRLu. Wszystko to ubrane w ciekawe opisy, ukazujące ówczesne realia. Książka opisuje wyjątkową relację między kolegami, a równocześnie konkurentami o dziewczęce serce. Klimatyczna powieść, którą przeczytałam z przyjemnością.